Ο ευσυνείδητος, ο έντιμος, ο ακέραιος χαρακτήρας, δεν χρειάζεται τιμωρία και παρακάλια για να συνετιστεί, για να πειθαρχήσει. Ο ασυνείδητος, ο αστόχαστος, στοχάζεται μόνο με τιμωρία, με πρόστιμο που να τονε τσούζει!
Μόνο το χέρι στη… τσέπη φοβάται και συναισθάνεται. Ο πρώτος, και ελευθερία να του δώσεις, ξέρει από μόνος του τι πρέπει να κάνει, ποιο είναι το σωστό. Δεν χρειάζεται ούτε συστάσεις, ούτε τιμωρία.
Τι είδαμε με τον κοροναϊό; Όσο υπήρχε το πρόστιμο χανότανε ο κοροναϊός μόλις… έφυγε το πρόστιμο… ξανάρχεται ο κοροναϊός!
Είναι κι άλλοι, οι οποίοι δεν ζούνε από τον τουρισμό και σου λένε δεν βαριέσαι, τη ζωή μου θέλω να κάνω εγώ… να κλαίνε άλλοι και όχι εγώ… ναι, μα έτσι δίνουνε τροφή στον κοροναϊό!
Τι πρέπει να γίνει; Το μόνο εύκολο… με μια λέξη που λέγεται πρόστιμο! Τόσο βαρύ που να μη μείνει ουδείς αδιόρθωτος είτε ασυνείδητος είναι είτε αδιάφορος είτε απείθαρχος, είτε κουτός.
Για μένα, όποιος συνοδευτεί και σκόπιμα μεταδίδει τον ιό, είναι εγκληματίας στο… θάνατο και στην οικονομία!
Δεν είναι ένα το κακό είναι δύο μαζί και πρέπει η τιμωρία και το πρόστιμο να είναι πιο βαρύ γιατί μόνο έτσι ο απείθαρχος μπορεί να συμμορφωθεί. Φάρμακο δεν υπάρχει μόνο το… μυαλό και αν ο καθένας ήταν λογικός δεν θα υπήρχε τώρα κοροναϊός.
Ένα άλλο που φοβάμαι είναι τα… χορονυχτεράδικα. Εκεί, όχι μόνο δεν τηρούνε τις αποστάσεις, αλλά κολλάνε όλοι μαζί σαν τις σαρδέλες στο κουτί! Χορεύουν όρθιοι σε όλη την πίστα, κουρασμένοι, ιδρωμένοι, αγκαλιασμένοι, μεθυσμένοι, τους είδαμε στην Μύκονο, στον Άλιμο, γι’ αυτό και εγώ το λέω.
Ίσως όμως με τα δυνατά, θορυβώδη ντεσιμπέλ να διώχνουν τον κοροναϊό. Δεν ξέρω. Κάτι άλλο που φοβάμαι είναι ότι αυτό το θεριό το μικροσκοπικό, δεν ψοφά με τις ζέστες του καλοκαιριού όπως ο ιός της γρίπης κ.λπ.
Άρα θα συνεχίσει η δράση όλο το καλοκαίρι και αν δεν… ξεκουμπιστεί το καλοκαίρι σίγουρα θα τον έχουμε και του χρόνου! Και τότε θα ‘χουμε τις χαρές απανωτά.