Ιούνης του 1932. Μια επιστολή του νομάρχη Ηρακλείου, Εμμανουήλ Λυδάκη, απευθύνεται προς τον δήμαρχο Ηρακλείου, Ανδρέα Παπαδόπουλο, και έχει σχέση με την μετακίνηση της λαϊκής αγοράς από την πλατεία της Αγίας Αικατερίνης στον χώρο του Γενί Τζαμί.
Είναι ο χώρος που σήμερα στεγάζεται το Ανωγειανό Σχολείο. Όμως, αυτό τον χώρο ήδη ο Δήμος Ηρακλείου είχε αποφασίσει να τον παραχωρήσει για ανέγερση διδακτηρίου. Ζητούσε, λοιπόν, να μάθει ο νομάρχης τις ενέργειες που επρόκειτο ν’ ακολουθήσουν και ποια θα ήταν η πορεία της λαϊκής αγοράς.
Όμως, η στέγαση της λαϊκής -απ’ ό,τι φαίνεται- περισσότερο ενοχλούσε το Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μηνά, απ’ ό,τι φαίνεται από το έγγραφο που ακολουθεί και απευθύνεται στον δήμαρχο από τον προϊστάμενο του Ιερού Ναού:
«Κύριε δήμαρχε, έχομεν την τιμήν να αποστείλωμεν συνημμένως δύο φωτογραφίας του χώρου της λαϊκής αγοράς, ληφθείσας την προχθές Τετάρτην, παραμονήν της τελέσεως αυτής, εξ ων εμφαίνεται ότι ο χρησιμοποιούμενος χώρος, ανήκων όχι εις τον Δήμον, αλλ’ εις των ημετέραν ενορίαν, είναι κατειλημμένος πάντοτε από τα χειραμάξια, πάγκους, ράκη σάκκων, τα οποία χρησιμοποιούν οι μεταπωληταί.
Δεν αρνούμεθα ότι αναγνωρίσαντες και υμείς την ανάγκη της μεταφοράς της αγοράς, ενηργήσατε πρότινος, αλλ’ η μη εξεύρεσις αλλαχού χώρου δεν δικαιολογεί, υποθέτομεν, την παραμονήν αυτής εις το κέντρο της πόλεως, δια να εμφανίζει εις τα όμματα των ξένων ως δείγμα πολιτισμού το εικονιζόμενον θέαμα, γνωστού όντος, ότι οι επισκεπτόμενοι το Μουσείον επισκέπτονται και τον Μητροπολιτικόν Ναόν.
Αλλά και λόγοι, όμως, υγιεινοί φρονούμεν, ότι επιβάλλουν να ληφθεί άμεσος πρόνοια μεταφοράς αυτής ως και μέτρα περιφρουρήσεως της υγείας των καταναλωτών, διότι αν θελήσετε να επισκεφθείτε τον χώρον της αγοράς προ και κατά την λειτουργίαν αυτής και μετά, θα αναγνωρίσητε αναμφιβόλως, ότι η περαιτέρω παραμονή της εις τον χώρον αυτόν δεν εκθέτει μόνο την πόλη μας ως κέντρον τουρισμού, αλλά και πλείστους κινδύνους περικλείει».
Με νέο έγγραφό του, μία εβδομάδα αργότερα και συγκεκριμένα στις 29 Ιουλίου, ο νομάρχης Ηρακλείου δέχεται ότι συμφωνεί για την μεταφορά της λαϊκής και θα υπογράψει οποιαδήποτε μετακίνησή της. Φυσικά, ουδεμία αντίρρηση έχει να μεταφερθεί αυτή στο χώρο του Γενί Τζαμί, εφόσον δεν θα ανεγερθεί διδακτήριο στο χώρο αυτό. Απλά, επισημαίνει ότι η στέγασή της στον προαναφερόμενο χώρο έχει το μειονέκτημα της πόλης. Φανταστείτε πόσο περιορισμένο ήταν το κέντρο του Ηρακλείου!
Το θέμα της μεταφοράς απασχόλησε πολλούς και πολυσυζητήθηκε για αρκετό χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα, τρία χρόνια αργότερα περίπου και συγκεκριμένα τον Μάιο του 1935, ο δημοτικός σύμβουλος, Νικόλαος Καρέλλης, πατέρας του δημάρχου Μανώλη Καρέλλη, απευθύνεται με έγγραφό του στον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, δικηγόρο Κωνσταντίνο Κουλούρα του οποίου το περιεχόμενο περιληπτικά σας παρουσιάζω:
(Δήμαρχος την περίοδο αυτή είναι ο Μηνάς Γεωργιάδης).
Προτείνει ο Νικόλαος Καρέλλης, ως μέλος της σχολικής εφορίας, αλλά και ως δημοτικός σύμβουλος, όπως το Πρακτικό Λύκειο, καθώς και το Γυμνάσιο Αρρένων να μετεγκατασταθούν από το «Βαλτέ Τζαμί», γιατί το κτήριο αυτό υπέστη βλάβες από τους σεισμούς και είναι ακατάλληλο για μαθητές.
Θα πρέπει για το λόγο αυτό να οικοδομηθούν κατάλληλα και συγχρονισμένα σχολικά κτήρια. Προτείνει, η λαϊκή αγορά να μεταφερθεί στο χώρο του Βαλιδέ Τζαμί, μπροστά από το κτήριο, επειδή ο χώρος αυτός ανήκει ήδη στο Δήμο Ηρακλείου.
Και κλείνει την πρότασή του ο Νικόλαος Καρέλλης, με τα παρακάτω λόγια προς τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Ηρακλείου:
«Είμαι βέβαιος, κύριε πρόεδρε, ότι τόσον υμείς, όσο και οι λοιποί αξιότιμοι συνάδελφοι θα εκτιμήσετε δεόντως τας ανωτέρω αντιλήψεις μου και θα ληφθεί επ’ αυτών ταχέως η προσήκουσα απόφασις, εις τρόπον ώστε προ της ενάρξεως οιασδήποτε εργασίας προς επισκευήν κτηρίου τελείως ακατάλληλου προς στέγασιν της μαθητιώσης νεολαίας, η οποία ουδόλως τιμά την πόλιν μας, σας παρακαλώ να δεχθείτε την δήλωσιν της εξαιρέτου εκτιμήσεώς μου, μεθ’ ης διατελώ. Εν Ηρακλείω, τη 25/5/1935, Νικόλαος Καρέλλης».
Λίγες δεκαετίες αργότερα… Το τέλος του Βαλιδέ Τζαμί, επήλθε…!