– Είσαι ευχαριστημένος Διογένη από τη ζωή σου;
Νιώθεις να είσαι γεμάτος;
- Ναι, Δόξα τω Θεώ, η κάμερά μου είναι γεμάτη, το πορτοφόλι μου είναι “γεμάτο” γιατί παίρνω τον ΟΓΑ! το τσικάλι μου, τη μια μέρα να μην είναι, την άλλη είναι γεμάτο!
-Μα… εννοώ Διογένη, αν μέσα σου είσαι γεμάτος.
– Ε, άμα είμαι φαωμένος μαθές…
– Πάλι δεν κατάλαβες. Εννοώ αν η ψυχή σου νιώθει γεμάτη. Αν χόρτασες την ψυχή σου, τη ζωή σου, με όλα όσα ονειρεύτηκες και καταπιάστηκες μ’ αυτά, αν είσαι στο… κέρδος με το αλισβερίσι της ζωής, αν όσα έδωσες τα πήρες, δεν χρωστάς τίποτα, δεν ζητάς τίποτα άλλο από τη ζωή σου και τώρα νιώθεις ευχαριστημένος και γεμάτος.
– Α, κατάλαβα! Αν έχω δηλαδή όχι το στομάχι μου γεμάτο, μα αν είναι η ψυχή μου ευχαριστημένη και γεμάτη, με όσα τηνε γέμιζα καλά όλα μου τα χρόνια και δεν την άφηκα άδεια να μου παραπονιέται εδά… σαν το στομάχι άμα το αφήσεις άδειο, ε;
– Ναι, Διογένη
– Ε, να σου πω. Δεν είμαι δα και καλά γεμάτος, μα σαν να μου φαίνεται πως είμαι… γοργογεμάτος. Σαν νάχω φάει ένα πιάτο φαΐ και θέλω ακόμη… εμισό!
– Κατάλαβα. Και νάσαι ευτυχισμένος διότι πάρα πολλοί άλλοι τρώνε μόνο το… μισό!
– Μα εγώ μπρε Κωνσταντή νιώθω ακόμη πιο ευχαριστημένος άμα νιώθω και το στομάχι μου γεμάτο, κακό είναι;
– Καθόλου, ίσα-ίσα που τότε νιώθεις διπλά ευχαριστημένος!
– Και δε μου λες, εσύ δεν νιώθεις γεμάτος, όχι στο στομάχι;
– Εγώ Διογένη νιώθω… γοργομεσάτος.
– Αλήθεια; Δεν το πιστεύγω. Μα γιάντα; Και δε σου φαίνεται!..
- Το στομάχι της ψυχής Διογένη, αυτός που το ‘χει μόνο ξέρει το περιεχόμενο. Τα ξένα μάτια δεν βάζουνε… αχτινογραφίες…
Ενας άνθρωπος Διογένη ο οποίος σκέφτεται πολλά, έχει και πολλά ανικανοποίητα όνειρα μέσα του. Στην πράξη δεν προλαβαίνει να πραγματοποιεί όσα ο νους του κατεβάζει και έτσι αφήνει κενά μέσα του.
Ο πρακτικός άνθρωπος και με μικρή φαντασία και όνειρα, δεν θέλει πολύ να γεμίσει, διότι και η χωρητικότητά του είναι μικρή και τα ενδιαφέροντά του για τη ζωή είναι λίγα και ισορροπημένα. Μ’ αυτό που έχει κοντά του, μ’ αυτό ασχολείται, το μυαλό του δεν απομακρύνεται και πολύ από το κεφάλι του και τα όνειρά του δεν είναι βαθιά και άπιαστα για να του γίνονται… εφιάλτες!
- Με τα λεφτά μπρε, γεμίζεις;
– Αμα δεν είσαι άπληστος και τα χρησιμοποιείς σωστά, ναι. Σε βοηθούνε να γεμίσεις κάτι κενά, που δεν μπορείς χωρίς αυτά.
– Και με ήντα άλλο γεμίζει;
– Το καλύτερο γέμισμα είναι να ικανοποιείς τα συναισθήματά σου με αγάπη, με έρωτα, με καλοσύνη κ.λπ.
-Ντα, και με το κρασί λέω γω πως δα γεμίζεις ε;
– Το γέμισμα ψυχής Διογένη γίενται με δύο τρόπους. Ο προσωρισμός και ο μόνιμος. Ο προσωρινός ο οποίος κρατάει λίγο (στιγμές ευτυχίας) είναι όπως το κρασί, το φαί, όπου νιώθεις γεμάτος μέχρι να… χωνέψεις. Ο άλλος είναι ο μόνιμος. Αυτός χρειάζεται πολύ κόπο και χρόνο. Να εκπληρώσεις τα όνειρά σου, τις φιλοδοξίες σου, να είσαι και τυχερός!
Η ζωή είναι σαν ένα κρασοβάρελο. Αν προσπαθήσεις να το γεμίσεις κρασί, θα το πίνεις μετά σιγά-σιγά να ευφραίνεσαι. Αν δεν προσπαθήσεις κι αυτό μείνει άδειο, θα τραγουδάνε άλλοι μετά εκτός από σένα!
- Και με την αγάπη απού λες είναι σπουδαίο μπρε, εγώ το καταλαβαίνω άμα μου κάνει χαρές ο…σκύλος μου.
– Επίσης Διογένη και η καλή παρέα είναι καλός αγωγός για το γέμισμα, όταν συζητάς ευχάριστα θέματα σε εκτονώνουν και σε γεμίζουν. Εμένα, Κωνσταντή άμα μου… γκρινιάζει το Αυγιονιό μου να δεις πως με.. γεμίζει!..