– Να σε ρωτήξω, Κωνσταντή, ένα πράμα. Ποια ήθελες του λόγου σου να ‘ναι η καλύτερη κυβέρνηση;

– Θα ‘θελα, Διογένη, να είναι αυτή η οποία πάνω απ’ όλα τολμά!

– Ε, και πιο κάτω απού τα… πάνω απ’ όλα;

– Να είναι δίκαιη, ειλικρινής, να μη λέει ψέματα, αυτά που λέει να τα κάνει στην πράξη. Λίγα λόγια και πολλά έργα. Να δείχνει ενδιαφέρον σε ό,τι είναι προοδευτικό για τη χώρα και τον λαό. Να βλέπει ο πολίτης ότι κάνει προσπάθειες για ν’ αλλάξει το κατεστημένο, τα παλιά πολιτέματα, την παλιά νοοτροπία!

Ν’ αρχίσει να… ξεσκουριάζει και να λαδώνει ένα-ένα το γρανάζι του Δημοσίου, για να αρχίσει να τσουλάει δυνατά η μηχανή, προς την πρόοδο και την ευημερία, για να γίνονται οι επενδύσεις οι οποίες είναι οι μόνες που μπορούν να φέρουν την την ανάπτυξη και τον πλούτο, αλλά δυστυχώς καθυστερούνε και χάνονται μέσα στις σκουριές και στις αγκυλώσεις!

– Ετσά ‘ναι μαθές, καθώς τα λες, γιατί ανέ αφήνανε να βάναμε τσι ανεμόμυλους, ήθελε να ‘χαμε δα και ρεύμα και να μην το πληρώναμε πανάκριβο! Ε;

– Ναι, Διογένη, γι’ αυτό σου λέω ότι χρειάζεται μια τολμηρή κυβέρνηση, να κάνει αυτό που χρειάζεται για το καλό του συνόλου και όχι για να μη χαλάσει το.. χατήρι σε κάποια ομάδα αντιρρησιών και δυστυχώς αυτό συμβαίνει σε κάθε ευεργετικό έργο!

– Και γιάντα, μπρε, δεν εθέλανε να τσι βάλουνε; Το μυαλό ντως ήθελε να ανεκατόνουντανε; Ας μη τσι ξανοίγανε. Εμένα μ’ αρέσουνε να τσι θωρώ να γυρίζουνε να περνά η ώρα μου. Ντα παλιά που πήγαινα στο Λασίθι με το γάιδαρο σταφίλια για να πάρω πατάτες, μ’ άρεσε δε γατέχεις πώς να θωρώ τσι μύλους στον κάμπο να γυρίζουνε μα και στο καρφί στο βουνό, απού αλέθανε το στάρι! Μα και όλοι στο χωριό λένε πως τως αρέσουνε.

– Ναι, Διογένη, μα ένας να πει πως δεν τ’ αρέσουνε, η κάθε άτολμη κυβέρνηση, ως συνήθως, σταματάει το έργο!. Γι’ αυτό σου λέω, Διογένη, ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να τολμά για ν’ αλλάζει πολλά εμπόδια. Για παράδειγμα, ένας να κάμει προσφυγή στο ΣτΕ, ζήσε Μάη μου μετά!..

– Ντα ιντάνε κιονά το ΣτΕ για να καθυστερούνε τα έργα το ‘χουνε;

– Όχι, Διογένη, είναι και για να βγάζει αποφάσεις, αλλά όπως στο Δημόσιο, το οποίο είναι ένα αργοκίνητο καράβι (καμιά φορά σβήνει και η μηχανή και δεν προλαβαίνει να πάει στο έργο), έτσι είναι κι αυτό. Οι πολίτες θέλουν μια κυβέρνηση που όταν έχουνε ένα πρόβλημα που τους ταλαιπωρεί και τους αγανακτεί να τη βλέπουν να συγκρούεται και να παίρνει αποφάσεις εκεί που πρέπει!…