Ένας επίγειος εχθρός, προκειμένου να καταλάβει το στόχο του, επιτίθεται βίαια στον αντίπαλό του. Το ίδιο πράγμα θα κάνει και ο διάβολος, όταν θέλει να καταλάβει τον αντίπαλό του. “Βρυχάται ως λέων ωρυόμενος”, όπως αναφέρει ο Απ. Πέτρος (Α’ε’ 9).
Τώρα να δούμε ποιος είναι ο αντίπαλος του διαβόλου. Αντίπαλος του διαβόλου είναι ο χριστιανός, ή εκείνος που ήταν μαζί του, δηλαδή όργανό του, έφυγε από το σκοτεινό βασίλειό του και με την μετάνοια, την προσευχή και την Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας τον αποκήρυξε από κύριό του.
Τον άνθρωπο λοιπόν που αποστάτησε από κοντά του, ο διάβολος κάνει μεγάλο αγώνα για να τον ξαναφέρει μαζί του. Δεν μπορεί να τον βλέπει από δικό του πολίτη, πολίτη του Ουρανού. Ο Χριστός λοιπόν από την στιγμή που απομακρύνθηκε ένας οπαδός του διαβόλου από κοντά του, βρίσκεται κοντά σ’ αυτόν.
Γιατί οι μεθοδεύσεις που χρησιμοποιεί ο εχθρός διάβολος, είναι πολλές. Γι αυτό λοιπόν καλείται ο αγωνιστής αυτός χριστιανός να κάνει το ίδιο πράγμα: Ο Αποστ. Παύλος λοιπόν, θέλοντας να βοηθήσει τον αγωνιστή Χριστιανό, του παραθέτει και τα όπλα που πρέπει να χρησιμοποιήσει για να μην νικηθεί από τον εχθρό, αλλά να μπορέσει να τον συντρίψει. Να δούμε όμως το όπλο αυτό που θα πρέπει να εφοδιαστούμε όλοι.
Αυτά τα όπλα ο Παύλος τα συστήνει στους Εφεσίους και δια των Εφεσίων και στους πιστούς αγωνιστές χριστιανούς όλων των εποχών. Να τα δούμε λοιπόν κι εμείς και χωρίς αναβολή να τα ζητήσουμε από το οπλοστάσιο της Εκκλησίας μας.
“Ενδύσασθε την πανοπλία του Θεού προς το δύνασθαι υμάς στήναι προς τας μεθοδείας του διαβόλου” (Εφεσ. β’ 11). Γιατί, “… ουκ έστιν ημίν η πάλη προς αίμα και σάρκα,α λλά προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος του” (Εφεσ. s’12). Ο αγώνας όπως βλέπουμε είναι σκληρός. Με την βοήθεια και τα όπλα όμως του Χριστού, η νίκη είναι βεβαία, και ο Ουρανός δικός μας.
Εμμ. Λιοδάκη, ιεροκήρυκος