Το ερώτημα κόστους που έθεσε ο κ. Κωστής Λουλάκης (Εφημερίδα Πατρίς 23-1-2.020) είναι μια καλή ευκαιρία να ανεβάσουμε το επίπεδο συζήτησης, από τις διάφορες ανυπόστατες καταγγελίες, σε σοβαρά ερωτήματα «που πάνε τα λεφτά» και αν είναι σωστές οι επιλογές αυτών που αποφασίζουν. Αλλά πρώτα ας ξεκαθαρίσουμε τα εξής:
Α) Τι είναι πολιτικό κόστος;
Πολλοί νομίζουν ότι πολιτικό κόστος είναι οι ψήφοι! Που θα πάνε οι ψήφοι αν αποφασισθεί αυτό και που αν αποφασισθεί το άλλο. Λαϊκίστικο ερώτημα όπου αντί για το συμφέρον των πολλών προτάσσουμε το συμφέρον του κόμματος, ή του βουλευτού, ή της παράταξης κ.λ.π.
Β) Ποιο είναι το θέμα;
Αν το θέμα αφορά ποιο κόμμα ωφελείται και ποιος θα αρπάξει την εξουσία για να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες του και εμείς μπαίνουμε στη συζήτηση, απλά κάνουμε κακό στον εαυτό μας. Θέμα πρέπει να είναι πάντοτε ένα και μόνο:
«Το συμφέρον των πολλών» και όχι τι συμφέρει την Κυβέρνηση, ή την αντιπολίτευση κ.λ.π. Δυστυχώς, έχει καταντήσει είδηση, τι κάνει ο κάθε πολιτευτής και όχι τι λύσεις θα δώσουμε στα προβλήματα μας. Με τα προβλήματα μας, δεν ασχολούμαστε, αλλά τα εναποθέτουμε στους πολιτευτές εν λευκώ και ο Θεός και μοίρα μας τι θα αποκάνουν. Ενδιάμεσος έλεγχος, αν πάμε καλά, ή όχι, δεν υπάρχει, η είναι υποτονικός και η αγάπη για το κόμμα μου είναι υπεράνω της αγάπης για την καλή πορεία μας.
Στα εύλογα και ουσιώδη ερωτήματα που βάζει ο κ. Λουλάκης (Πατρίς 23-1-2.020) και θα έπρεπε να έχουν γίνει θέμα καθημερινής συζήτησης για να ξέρουμε που πάμε, καταθέτω τα εξής στοιχεία:.
Γ) Συνεχόμενες ξηρικές χρονιές – Αποθήκευση νερού
Όταν έχουμε συνεχόμενες ξηρικές χρονιές και η αποθήκη που λέγεται Φράγμα Αποσελέμη, αδειάζει δημιουργείται σοβαρό πρόβλημα στην υδροδότηση! Ας δούμε τι έκανε η Αθήνα το 1990 όταν άδειασε το Φράγμα του Μόρνου και φάνηκε το καμπαναριό στο Λιδωρίκι στον πάτο του Φράγματος Τότε έτρεξε η κυβέρνηση και δημοπράτησε το Φράγμα του Εύηνου και αύξησε την συνολική αποταμιευτική χωρητικότητα των Φραγμάτων που διαθέτει η Αθήνα. Σήμερα η δυνατότητα αποθήκευσης νερού στην Αθήνα είναι:
Φράγμα Μαραθώνα: 41 εκατ κυβικά
Λίμνη Υλίκης: 600 εκατ κυβικά
Μόρνος: 780 εκατ κυβικά
Εύηνος: 138 εκατ κυβικά
Σύνολο 1.559 εκατ κυβικά
Αντίστοιχα οι ανάγκες της κατανάλωσης στην Αθήνα με 4.000.000 κατοίκους υπολογίζεται με 200 λίτρα ανά κάτοικο και ημέρα σε 800.000 κυβικά ανά ημέρα και ανά έτος σε 365 χ 0,8 = 292 εκατ ανά έτος. Επειδή όμως και οι βιομηχανίες καταναλώνουν νερό οι ανάγκες προσαυξάνονται κατά 20% τουλάχιστον και έτσι λέμε ότι 350 εκατ κυβικά ετησίως μας επαρκούν, αρκεί να τα έχουμε οπωσδήποτε κάθε χρόνο και όχι μόνο όταν βρέχει πολύ.
Βλέπουμε λοιπόν ότι η Αθήνα διαθέτει σήμερα τετραπλάσιο αποθηκευτικό χώρο σε σχέση με τις ετήσιες ανάγκες. Το αποτέλεσμα το βλέπουμε, αφού όπως ξέρουμε τα δίκτυα διανομής νερού ύδρευσης στην Αθήνα είναι συνεχώς υπό πίεση και δεν υπάρχει εκ περιτροπής υδροδότηση ανά περιοχή, σε εποχές λειψυδρίας.
Αντίστοιχα στην Βόρεια παραλία της Κρήτης από το Γάζι μέχρι τον Άγιο Νικόλαο διαθέτουμε τις γεωτρήσεις με παραγωγή νερού περίπου 25 εκατ κυβικά και το Φράγμα Αποσελέμη 25,2 εκατ κυβικά και συνολικά διαθέτουμε αποθηκευτικό χώρο 50 εκατ κυβικά. Επειδή όμως υπάρχουν πολλές συνεχόμενες ξηρικές χρονιές πρέπει να διαθέτουμε αποθήκη νερού τουλάχιστον για τρία ή καλύτερα για 4 χρόνια, ώστε να μην ξεμείνουμε και να αδειάζουν τα Φράγματα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει το Ηράκλειο να αποκτήσει και άλλα Φράγματα, για να αποθηκεύει τουλάχιστον 60 εκατ κυβικά, ώστε μαζί με τις γεωτρήσεις να έχουμε νερό για κατανάλωση τουλάχιστον 3 ή και 4 χρόνια συνεχόμενα. Τέτοιο Φράγμα μπορεί να γίνει στον Γιόφυρο μεταξύ Προφήτη Ηλία και Κυπαρίσι με χωρητικότητα πάνω από 20 εκατ κυβικά που θα αποθηκεύει νερό για να καλύψουμε συνεχόμενα χρόνια ξηρασίας. Διαθέτουμε μετρήσεις πόσο νερό χύνει στη θάλασσα ο Γιόφυρος από το 1965 και βλέπουμε ότι κατά μέσον όρο πάνε στη θάλασσα 22 εκατ κυβικά ετησίως και κάνουν και ζημιές όταν βρέχει πολύ και πλημμυρίζει η πεδινή κοίτη στη Φοινικιά.
Δ) Δυσθεώρητο κόστος.
Πολλοί αναρωτιούνται αν αξίζει τόσα εκατομμύρια να διατίθενται για την κατασκευή Φραγμάτων. Ας δούμε την ωφέλεια από το Φράγμα του Μαραθώνα που λειτουργεί από το 1932, δηλαδή έχει προσφέρει νερό στην Αθήνα 87 χρόνια χ 41 εκατ = 3.567 εκατ κυβικά νερό. Αν υπολογίσουμε τιμή κόστους για την περίπτωση άντλησης 0,5 ευρώ ανά κυβικό, δηλαδή όσο κοστίζει η άντληση από γεωτρήσεις στο Ηράκλειο, βλέπουμε ότι έχουμε ωφεληθεί κατά 3.567 χ 05 = 1.783 εκατ ευρώ Επειδή τα Φράγματα έχουν σχεδόν μηδενική δαπάνη συντήρησης και το νερό πηγαίνει με βαρύτητα στα σπίτια μας, χωρίς άντληση, τότε βλέπουμε ότι έχουμε ετήσιο όφελος από την μη άντληση 41 εακτ χ 0,5 = 20 εκατ ευρώ. Δεν ξέρω πόσο κόστισε το Φράγμα του Μαραθώνα, αλλά αν π.χ. κόστισε 200 εκατ, τότε, σε 10 χρόνια έχουμε απόσβεση και μετά για τα επόμενα 100 και διακόσια χρόνια, το νερό είναι τζάμπα.
Ε) Κόστος Φράγματος Αποσελέμη.
Το έργο του Φράγματος Αποσελέμη με τις απαλλοτριώσεις και τη Σήραγγα Οροπεδίου, κόστισε περίπου 240 εκατ ευρώ και θα έχουμε περίπου 18 εκατ κατά μέσον όρο νερό ανά έτος, για την κατανάλωση, δηλαδή με 0,5 ευρώ ανά κυβικό θα έχουμε περίπου 9 εκατ όφελος ανά έτος και η απόσβεση του έργου θα γίνει σε 240 εκατ /9= 27 χρόνια, δηλαδή μετά από 27 χρόνια το νερό θα είναι τζάμπα. Εκτός αν θρηνούμε για τα λεφτά των Κουτόφραγκων που χρηματοδότησαν το έργο, δηλαδή η Ευρωπαϊκή Ένωση με το πακέτο Ντελόρ και το ΕΣΠΑ. Να διευκρινίσουμε ότι το κόστος του νερού του Φράγματος είναι σχεδόν μηδενικό. Το κόστος της διύλισης δεν είναι κόστος του νερού του Φράγματος, αφού όλα τα νερά ανεξαρτήτως προέλευσης από πηγές η από γεωτρήσεις η από αφαλάτωση πρέπει να διϋλίζονται και να ελέγχονται, ώστε να έχουν διασφαλισμένη ποιότητα από ειδικούς Χημικούς που διαθέτουν όργανα μετρήσεων, γνωρίζουν τους κανονισμούς για πόσιμα νερά και εργάζονται καθημερινά με λήψη 20 και 30 δειγμάτων ημερησίως για έλεγχο του νερού πριν φύγει για κατανάλωση.
ΣΤ) Δημοτικό έργο ή έργο του Υπουργείου Υποδομών;
Είναι προφανές ότι οι Δήμοι δεν έχουν τα λεφτά να κάνουν τέτοιου μεγέθους έργα. Όταν εμείς οι Ηρακλειώτες διψάμε, το Υπουργείο πρέπει να μας πονέσει και να τρέξει. Ίσως πρέπει και οι εδώ παράγοντες να πιέσουν το Υπουργείο να μας βάλει στη σειρά για μεγάλα έργα και όχι μόνο μικρά δημοτικά έργα και συντηρήσεις. Δυστυχώς αντί να ζητάμε μεγάλα έργα, καταγγέλλουμε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης «τους Εργολάβους της Μάσας» . Ας κλαίνε λοιπόν και για το Φράγμα του Μαραθώνα που το έκαναν ξένοι, ενώ το Φράγμα του Αποσελέμη το έκαναν Ελληνικές Εταιρείες. Καταγγελίες χωρίς στοιχεία με δυσφήμιση παραγωγικών επαγγελμάτων για να πάψει η εκάστοτε κυβέρνηση να χρηματοδοτεί Δημόσια έργα και να δίδει επιδόματα και πρόωρες συντάξεις και να παραιτήσουμε τον αγώνα επιβίωσης, να πάμε στα καφενεία και να μας ταϊζει το Κράτος. Με ποινές περικοπής της σύνταξης εάν εργασθούν 2.700.000 Συνταξιούχοι και με δήθεν κοινωνικά επιδόματα με ελαστικά κριτήρια, ώστε τα λεφτά να τα παίρνουν αυτοί που κρύβουν εισόδημα και δεν κάνουν φορολογική δήλωση, καταγγέλλουμε τα παραγωγικά έργα και πάμε στο γκρεμό και κανείς δεν φταίει.