Σε όλο τον κόσμο δυστυχώς, εδά και περίπου 6 μήνες, έχει ξεσπάσει πόλεμος με αντίπαλο ένα δαίμονα. Έναν αόρατο με γυμνό μάτι, αλλά φοβερό εχθρό, που οι επιστήμονες που τον είδανε με το μικροσκόπιο τον ονόμασαν κορωνοϊό. Δεν ξέρω αν μας τον έστειλε ο Θεός για να μας συνετίσει ή η φύση.
Ξέρω όμως ότι όλοι, άλλος λίγο κι’ άλλος πολύ, έχομε ξεφύγει από το σωστό δρόμο της αγάπης και της αλληλεγγύης, αλλά και από τους νόμους και τους κανόνες και του θεού και της φύσης. Όποιος όμως και να μας έστειλε αυτόν τον ιό, απ’ ότι βλέπομε και ακούμε από τους αρμόδιους επιστήμονες, είναι επικίνδυνος αντίπαλος, θανατηφόρος ιός. Δεν αντιμετωπίζεται εύκολα, δεν σκοτώνεται εύκολα. Κι αν δεν τον σκοτώσεις εσύ, θα σκοτώσει αυτός εσένα.
Τι κάνομε λοιπόν εμείς σε ένα τέτοιο επικίνδυνο εχθρό; Κρυβόμαστε να μη μας βρει και έτσι δίνομε στους αρμόδιους πολεμιστές, δηλαδή τους επιστήμονες, το χρόνο να τον σκοτώσουν. Ας ακούμε λοιπόν τους αρμόδιους και να μείνουμε για λίγο κλεισμένοι στα σπίτια μας και όχι να κυκλοφορούμε (και μάλιστα άσκοπα πολλές φορές) και να μεταδίδομε τον ιό, ο ένας στον άλλο. Μόνο έτσι θα γλιτώσομε. Να προσπαθήσομε λοιπόν να γλιτώσομε, όσο μπορούμε περισσότεροι.
Και όταν με το καλό φύγει αυτός ο εφιάλτης και τα πράγματα ξανασάξουν και η ανθρωπότητα βρει το δρόμο της και το ρυθμό της πάλι, πρέπει όλοι μας να αναθεωρήσομε πολλά πράγματα μέσα μας, μα προπαντός αυτοί που ο κλήρος τους έπεσε να κυβερνούν χώρες και μάλιστα μεγάλες χώρες που κατά την ταπεινή μου γνώμη, κάποιοι από αυτούς είναι κατώτεροι των περιστάσεων. Είναι όμως άδικο άνθρωποι μικροί, χωρίς πολιτική οξυδέρκεια και διορατικότητα, να κυβερνούν χώρες και μάλιστα μεγάλες.
Άνθρωποι που δεν αγαπούν τον άνθρωπο, αγαπούν μόνο το χρήμα. Άνθρωποι που δεν προσπαθούν, μαζί με τους επιστήμονες, να φτιάχνουν πράγματα για την καλυτέρευση της ζωής των ανθρώπων και όχι πυραύλους, ατομικές βόμβες, χημικά αέρια και ιούς που σκοτώνουν τον άνθρωπο. Πολλές φορές τα όπλα αυτά δεν κάνουμε διάκριση. Είδατε τι έγινε στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Με τέτοιους πολιτικούς και τέτοιες πολιτικές και τακτικές, η πορεία του κόσμου θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Αυτός ο εφιάλτης του κορωνοϊού είναι ένα μήνυμα να αλλάξουν οι άνθρωποι και προπαντός οι δυνατοί του κόσμου και να βάλουν μυαλό. Να σταματήσουν οι πόλεμοι και οι έριδες, αλλά και οι παράνομες διεκδικήσεις και οι επεκτατικές σκέψεις κάποιων παρανοϊκών ηγητόρων.
Γιατί αυτοί που έχουν στο νου τους τέτοια σχέδια, είναι αυτοί που δημιουργούν τα μεγάλα προβλήματα στον κόσμο και βάνουν τους λαούς σε περιπέτειες και αλληλοφαγομάρες, αντί να είναι όλοι αγαπημένοι και αδελφωμένοι και όλοι οι λαοί να μπορούν να πετάξουνε άφοβα προς όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη και να χαρούνε αυτή τη γη που ήρθανε και όχι να τσακώνονται τα χώματα της.
Όλοι όταν ερχόμαστε στη γη, ερχόμαστε γυμνοί και όταν πάλι φεύγομε, μόνο τα ρούχα που φοράμε παίρνομε. Η γη πάντα εδώ μένει για τους επόμενους που έρχονται. Έτσι η ζωή συνεχίζεται.
Γιατί τα όνειρα μας ολονώ δεν τα χωρεί η πλάση, ενώ μια πλάκα μάρμαρο φτάνει να τα σκεπάσει.
Όμως δεν ήρθε ο άνθρωπος στη γη για να την κατακτήσει, μονόρθε να τη χαίρεται όσο καιρό θα ζήσει.
Και ένα μικρό υστερόγραφο.
Αφού δεν ξέρομε πότε, που και σε ποιόν παρουσιάστηκε το πρώτο κρούσμα του κορωνοϊού, αφού δεν υπήρχε προηγούμενος για να του το κολλήσει, δεν είναι λογικό ο κόσμος να μπαίνει σε άλλες πονηρές σκέψεις; Είδωμεν.