Στο γεωπολιτικό «χρηματιστήριο» της Υφηλίου, το ανάστημα της Ευρωπαικής Ένωσης άρχισε να χάνει …ύψος , αφού το κράτος-μέλος, η Γερμανία, η ισχυρότερη οικονομία της, επιζητεί και προσδοκά την αλληλεγγύη των υπολοίπων κρατών-μελών, για να ενισχύσει τα ενεργειακά αποθέματά της εν όψει των αναμενόμενων δυσκολιών του επερχόμενου χειμώνα.
Η Ε.Ε., συνέδεσε από την πρώτη στιγμή της Ρώσικης απρόκλητης επίθεσης εναντίον της Ουκρανίας, την τύχη της με αυτήν, της Χώρας που δέχτηκε απρόσμενα τα τανκς να σκορπίζουν τον όλεθρο και την καταστροφή ισοπεδώνοντας κτίρια με αμάχους σαν να αποτελούσαν και αυτοί οικοδομικά υλικά, αναλαμβάνοντας ένα μεγάλο μέρος της στήριξής της, αλλά επίσης και ένα μεγάλο μερίδιο του κόστους που προέκυψε παράπλευρα, από την πολλαπλασιαστική αύξηση της Ενέργειας λόγω της τεράστιας αύξησης των τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου.
Το ρίσκο αυτό περιείχε πολλές κρυφές παγίδες για την καλπάζουσα μέχρι τότε οικονομία της Ε.Ε., λαμβανομένου υπ΄ όψη όμως ότι ήταν στο πλευρό της μεγαλύτερης και ισχυρότερης οικονομικά και εξοπλιστικά δύναμης στον πλανήτη Γη, τις ΗΠΑ.
Η σιγουριά και αισιοδοξία για το μέλλον της Ευρωπαικής Ένωσης μέχρι πρότινος, ήταν αδιαμφισβήτητα κοινή αντίληψη και μάλλον ο πόλεμος αυτός φάνηκε σαν μια ευκαιρία επί πλέον σύσφιγξης των σχέσεων μεταξύ των κρατών-μελών της, με κύρια στοιχεία τη σύγκλιση των απόψεων, την συναντίληψη στις από κοινού αποφάσεις, την αλληλεγγύη, τη χάραξη εξωτερικής πολιτικής, ευθυγραμμιζόμενη με την γεωπολιτική των ΗΠΑ.
Τα πρώτα σύννεφα έκαναν την εμφάνισή τους, όταν κάποιες στρόφιγγες έστριψαν δεξιόστροφα και οι τιμές των υγρών ορυκτών αναπήδησαν υπέρ το δέον, προκαλώντας σφιξίματα στο «γαστρεντερικό» σύστημα της Ευρώπης. Μιας Ευρώπης, Πυλώνα και Προπύργιο, που αποτελεί και συμβολίζει την ελεύθερη σκέψη, την δημοκρατική αντίληψη, την πραγμάτωση της ειρηνικής συνύπαρξης, την ελευθερία του λόγου και της άποψης και πολλών άλλων ανθρωπιστικών ιδεολογιών.
Ποιος σέρνει τώρα το χορό των εξελίξεων, η Ευρωπαική Ένωση ή τα γεγονότα, είναι ένα ερώτημα που απαντιέται πλέον εύκολα.
Το σημερινό περιβάλλον απαιτεί σύνεση, προληπτική σκέψη, δίκαιη κατανομή των αποφάσεων, σχεδιασμός για να περιοριστεί η ελλειπτική τροχιά της και επί τέλους, ας εφαρμοστεί μια… «πολιτικάντικη» πολιτική.
* Ο Γιώργος Λυδάκης είναι φαμακοποιός