Του Κώστα Παπουτσάκη
Αγαπάτε αλλήλους; Ναι, αλλά αυτό μοιάζει με διαταγή! Η αγάπη δεν διατάεται, αλλά διδάσκεται. Για ν’ αλλάξει ένα συναίσθημα θα πρέπει πρώτα να σε ωφελήσει. Να το βιώσεις, να το συναισθανείς. Και πώς μπορεί να γίνει αυτό; Θα θελα να σας πω με λίγα λόγια και απλά μερικά παραδείγματα μόνο. Πολλές φορές μας συμβαίνει να μας είναι κάποιος αντιπαθής, έτσι χωρίς λόγο κι αφορμή. Όσο κι αν σου λένε αγάπησέτονε (η συνταγή είναι πλησιασέτονε). Μίλησε μαζί του μία, δύο, τρεις φορές και θα δεις ότι η αντιπάθεια θα γίνει συμπάθεια, αν ανταποκριθεί κι αυτός που είναι το πιο πιθανό.
Αν αγαπάς κάποιον, προφανώς θέλεις το καλό του. Ό,τι κι αν σου κάνει, ό,τι κι αν σου λέει, δεν σε ενοχλεί. Ή τουλάχιστον δεν σε πολυενοχλεί. Αν κάποιος που τον εχθρεύεσαι, γιατί κάποτε δεν σου φέρθηκε καλά, ή για διάφορους λόγους και κάθε φορά που τον συναντάς αναστατώνεσαι, σου ‘ρχονται όλα τα κακά συναισθήματα στο μυαλό, μίσος, κακία, οργή κ.λπ. Το πιο ανώδυνο θα είναι να στρίψεις από καμιά γωνία! Στην περίπτωση αυτή μία είναι η λύση. Να πάρεις θάρρος, να δέσεις κόμπο την καρδιά, να μην τον αποφύγεις, να τον πλησιάσεις, να του μιλήσεις (ίσως το ίδιο να επιθυμούσε και αυτός) και θα δεις ότι αυτομάτως αλλάζουνε όλα τα κακά συναισθήματα και μαλακώνουν και… υγιαίνουν! Η χαρά σου είναι διπλή! Από τη μια χαίρεσαι που ξαλαφρώνεις επιτέλους απ’ όλο αυτά τα οποία σε βασανίζανε και από την άλλη το πιο πιθανόν είναι να ξαναγίνετε φίλοι. Πολλές φορές και καλύτεροι. Συμβαίνουν αυτά.
Μην είσαστε, λοιπόν, αποξενωμένοι από τους ανθρώπους, μην τους φοβάστε (δεν δαγκώνουνε), πλησιάστε τους, μιλήστε τους, γελάστε τους και θα τους αγαπήσετε και αν τους αγαπήσατε θα σας αγαπήσουν κι αυτοί. Γιατί αγαπάμε και έχουμε σχέσεις με όλους τους ανθρώπους που γνωριζόμαστε; Με τους συναδέλφους μας, με του καφενείου που συνομιλούμε, με τους μαγαζάτορες, με τους γειτόνους κ.λπ. Γιατί τα μωρά αγαπάνε, γελάνε και μιλάνε με τους οικείους και δεν θένε και κλαίνε με τους ξένους που δεν τους γνωρίζουνε; Αλλά μόλις έρθουν σε επαφή και μ’ αυτούς και αποκτήσουνε οικειότητα, διευρύνεται ο κύκλος των γνωριμιών και της αγάπης. Αν συνεχίσουνε έτσι, με τον ρυθμό αυτό των γνωριμιών μεγαλώνοντας, αργότερα θα αγαπάνε όλη την κοινωνία και η κοινωνία θα ανταποκρίνεται. Να πώς γίνονται οι… καλόκαρδοι! Οι καλόκαρδοι που είναι συνήθως και ανοιχτόκαρδοι και μιλάνε εγκάρδια σε όλο τον κόσμο οπωσδήποτε είναι και αγαπητοί από τους άλλους και αφού τους αγαπάνε οι άλλοι με τη σειρά τους ανταποκρίνονται κι αυτοί στην αγάπη τους. Οι άνθρωποι αυτοί λοιπόν που αγαπάνε και τους αγαπάνε, σίγουρα είναι πιο ευτυχισμένοι μέσα στην κοινωνία που ζούνε. Οι άνθρωποι που είναι ακοινώνητοι, κλεισμένοι στον εαυτό τους, δεν είναι αυθόρμητοι, δεν εξωτερικεύονται, δεν αφήνουν την καρδιά τους ελεύθερη να… ρολάρει, δεν λένε τον πόνο τους, ούτε τη χαρά τους σε κανέναν, είτε από ατολμία είτε από το χειρότερο αδιαφορία για τους άλλους. Αυτοί εκτός που είναι δύσκολο ν’ αγαπήσουν τους άλλους και να πάρουν αγάπη και χαρά, δεν αγαπάνε οι περισσότεροι ούτε τον εαυτό τους! Ακόμη και αυτοί, αν τολμήσουν στα παραπάνω, μπορούν να αλλάξουν! Πλησιάστε αλλήλους λοιπόν για να τους γνωρίσετε και να τους αγαπήσετε και όχι… αγαπάτε αλλήλους έτσι στα καλά καθούμενα, που είναι σαν να σε διατάζουνε…