Μετά το περιβόητο νομοσχέδιο για την εξίσωση των πτυχίων των κολλεγίων με εκείνα των ΑΕΙ, το υπουργείο Παιδείας ξαναχτυπά, αυτή τη φορά με ακόμη πιο ύπουλο και προκλητικό τρόπο.
Η υπουργός Παιδείας τις προηγούμενες μέρες σε τηλεοπτική εκπομπή ανάκοινωσε κάποιες από τις διατάξεις του νομοσχεδίου, τονίζοντας ότι το κράτος προχωράει, δε μπορεί να μείνει στάσιμο εν μέσω πανδημίας. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, γιατί επέλεξαν αυτή τη ζοφερή περίοδο για τους πολίτες να περάσουν ένα τέτοιο νομοσχέδιο με τόσες πολλές και κρίσιμες αλλαγές;
Την ώρα ειδικά που όλοι οι Έλληνες αγωνιούν για την εξέλιξη της κατάστασης αυτής και των βίαιων συνεπειών της, την ώρα που χιλιάδες μαθητές αδημονούν να τελειώσει επιτέλους ο γολγοθάς των Πανελληνίων εξετάσεων. Νομίζω την απάντηση την ξέρετε όλοι, δε χρειάζεται να αραδιάσω άλλες γραμμές γι’ αυτό.
Να ξέρουν όμως ότι ο μαθητικός και εκπαιδευτικός κόσμος δε θα μείνει άβουλο όρνιο έτοιμο για σφαγή. Ακόμη και μέσα στην πανδημία αυτή δε θα λειτουργήσει οκνηρά, αλλά θα έχει αντίλογο δυνατό, διεκδικώντας τα βασικότερα αγαθά του ανθρώπινου όντος, που δεν είναι άλλα από τα Δικαιώματα!
Δε θα μείνω άλλο στην άστοχη και άκαιρη στιγμή που διάλεξε το Υπουργείο Παιδείας να ψηφίσει το νομοσχέδιο αυτό, αλλά θα εστιάσω σε μερικά μελανά σημεία.
Όπως και κάθε κυβέρνηση, έτσι και αυτή θέλει να κάνει τις δικές της αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα, δοκιμάζοντας κάθε φορά τα νεύρα μαθητών και εκπαιδευτικών, που καταλήγουν να γίνονται “μπαλάκια του πινγκ πονγκ”, έχοντας την ικανότητα να προσαρμόζονται σε κάθε παιχνίδι, ακόμη και αν ξέρουν ότι θα χάσουν.
Αυτή τη φορά όμως η συγκεκριμένη κυβέρνηση το παράκανε, κάνοντας τις εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες έξαλλες!
Αύξηση των μαθητών ανά τάξη, σε 26-27 μαθητές. Το πιο τραγελαφικό σημείο του νομοσχεδίου. Μα είναι δυνατόν όλη η επιστημονική κοινότητα των λοιμωξιολόγων να μιλάει για τήρηση αποστάσεων στα σχολεία, έστω αυτή τη δεδομένη στιγμή και να πρόκειται να ψηφιστεί αυτή η διάταξη;
Επανέρχεται η αναγραφή της διαγωγής στους τίτλους σπουδών. Να αναφερθεί σ΄ αυτό το σημείο, ότι η υπουργός Παιδείας θα έπρεπε να σκεφτεί ότι η αναγραφή μιας συμπεριφοράς σε ένα κομμάτι χαρτί, μόνο ταπεινωτικό και προσβλητικό είναι για τους μαθητές. Μια φράση που θα κοιτάνε μετά από χρόνια και θα σιχτιρίζουν το σύστημα που δεν κατέβαλε καμία προσπάθεια να τους βοηθήσει να επαναπροσδιορίσουν συμπεριφορές και να σκεφτούν τις καταστάσεις αλλιώς. Άρα, καλό θα ήταν η υπουργός να εστιάσει σε τρόπους ενίσχυσης θετικών συμπεριφορών και όχι να “στήνει” τους μαθητές στον τοίχο.
Τέλος, στο στόχαστρο για ακόμη μια φορά οι δύσμοιροι εκπαιδευτικοί που αναπαημό δεν έχουν!Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει αρχικά light εσωτερικές και εξωτερικές αξιολογήσεις, που απ΄ ότι φαίνεται στο εγγύς μέλλον θα σκληρύνουν. Αυτές οι αξιολογήσεις, μήπως στοχεύουν να οδηγήσουν τον δάσκαλο-καθηγητή σε αέναο κυνηγό προσόντων που θα παλεύει για χρόνια να βρει την αξιακή του θέση στο εκπαιδευτικό γίγνεσθαι;
Ακόμη πιο τραγική διάταξη από την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, η επαναφορά του απαράδεκτου διετούς αποκλεισμού των αναπληρωτών εκπαιδευτικών σε περίπτωση που δεν παρουσιαστούν στα σχολεία που θα προσλαμβάνονται. Μια διάταξη που οδηγεί τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς σε οδυνηρά αδιέξοδα, μια διάταξη που τους καταντά “πιόνια” ενός άδικου παιχνιδιού.
Καλό είναι, το επιτελείο του Υπουργείου Παιδείας να μη χάνεται στο λαβύρινθο των αναχρονιστικών τακτικών, που μόνο ανοικτές πληγές έχει αφήσει στο εκπαιδευτικό στερέωμα.
*H Μαρία Μαστοράκη είναι Εκπαιδευτικός γενικής και ειδικής Αγωγής