Ε ρε… μέντορας που σας χρειάζεται κυρία, κυρίες και κύριοι του Υπουργείου (εικονικής)Παιδείας.
Άκου να δεις! Να κάνουμε λέει συνεδρίαση και να ορίσουμε μέντορες!
Ήθελα να μάθω, αυτοί εκεί πάνω που στέλνουν τα ευφάνταστα ΦΕΚ καθημερινά στα σχολεία, έχουν καμιά επαφή με την πραγματικότητα των σχολείων και κάθε πρωί όλο και κάτι νέο ζητούν χωρίς να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους ως πολιτεία απέναντι στα σχολεία;
Έχουν ζήσει ενα τυπικό σχολείο στην καθημερινότητά του; Γνωρίζουν ποια είναι η κατάσταση στα σχολεία; Θεωρούν ότι έχουν λύσει όλα τα προβλήματα και απαιτούν δράσεις από καθηγητές και διευθυντές και που εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να υλοποιηθούν;
Γνωρίζουν ότι οι καθηγητές με την ψυχή στο στόμα ούτως ή άλλως τρέχουν από τη μια τάξη στην άλλη για να διδάξουν, να καλύψουν την ύλη, να είναι ψυχολόγοι για τα παιδιά, να είναι γραμματείς για το σχολείο, να οργανωνουν σχολικές εκδηλώσεις, εορτές, ημέρες αθλητισμού, παρελάσεις, να καταχωρίζουν απουσίες, να τηλεφωνούν στους γονείς, να στέλνουν email, να κουβαλούν θρανία όποτε χρειάζεται, να διορθώνουν διαγωνίσματα, να τρέχουν από το ένα σχολείο στο άλλο (ή και σε τρία τέσσερα) για να συμπληρωσουν ωράριο, να κάνουν εφημερίες στην αυλή και στους διαδρόμους τα διαλείμματα, να… να… να…
Και αν αυτές οι απαιτήσεις του υπουργείου εξυπηρετούσαν κάποιο στόχο, να πούμε οκ, εντάξει, σκύβουμε το κεφάλι, ανασηκώνουμε τα μανίκια και συνεχίζουμε τον αγώνα για το καλό των μαθητών μας. Δυστυχώς όμως δεν ωφελούν κανένα, δεν λαμβάνονται υπόψη από κανένα και δεν υπάρχει ανατροφοδότηση για την βελτίωση της παρεχόμενης παιδείας.
Ως παράδειγμα δείτε την “εσωτερική αξιολόγηση της σχολικής μονάδας” που έγινε πέρσι. Χάθηκαν χιλιάδες ώρες συνεδριάσεων, άπειρες ώρες πάνω στην πλατφόρμα των καθηγητών, των διευθυντών, των σχολικών συμβούλων κτλ κτλ.
Γράψαμε ο καθένας την αξιολόγησή του, τα σχέδια δράσης του και άλλα πολλά. Θεωρητικά έπρεπε να βγει ενα συμπέρασμα “πυραμιδικα” και να καταλήξει στο Υπουργείο. ΕΙΔΕ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΠΟΙΑ ΑΝΑΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ; ΔΙΑΒΑΣΕ ΚΑΝΕΙΣ ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ ΤΙΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ. ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΙΣ ΕΛΑΒΕ ΥΠΟΨΗ; ΠΟΛΥ ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΧΙ.
Θα μπορούσα να γράφω μέρες. Αυτό που θελω να πω είναι ότι δεν υπάρχει ολοκληρωμένο σχέδιο για την παιδεία, θα τολμούσα να πω διαχρονικά, απο την μία. Απο την άλλη η πολιτεία προσπαθεί να κάνει ομελέτα χωρίς να σπάσει αυγά.
Και τα αυγά είναι τα λεφτά. Υποστελεχωση των σχολείων, ελλείψεις προσωπικού. π. χ το 7ο ΓΕΛ Ηρακλείου, ένας δημόσιος οργανισμός που εξυπηρετεί 350 μαθητές, δηλαδή 700 γονείς και κηδεμόνες, 45 καθηγητές και χιλιάδες αποφοίτους που χρειάζονται διάφορα έγγραφα, ξέρετε τι δεν έχει; ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ!
Και ξέρετε ποιος κάνει τη δουλειά του γραμματέα; Ο διευθυντής, οι υποδιευθυντές και οι καθηγητές. Και τι αλλο βοηθητικό προσωπικό έχουμε; Ξερετε; μιάμιση καθαρίστρια και μια φύλακα. Αυτούς και μόνο αυτούς. Θα μου πείτε, τι άλλο προσωπικό χρειάζεται; Δεν θα σας πω, απλά θα σας περιγράψω μια τυπική μερα στο σχολείο ως διευθυντής.
Μια ημέρα στο σχολείο
Πρωινή μάζωξη των μαθητών στην αυλή. Μια άχαρη διαδικασία, κατάλοιπο άλλων εποχών. Μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει. Έχω επισκεφτεί 18 ευρωπαϊκά σχολεία με το πρόγραμμα Ερασμους. ΠΟΥΘΕΝΑ δεν γίνεται πρωινή μάζωξη. Οι μαθητές εκεί εισέρχονται κατευθείαν στην τάξη.
Με το τέλος της μάζωξης παω στο γραφείο μου. Με περιμένουν 3 γονείς. Ένας για να μου δώσει την εκτύπωση της ηλεκτρονικής εγγραφής, ο άλλος για να θεωρήσω το γνήσιο της υπογραφής του και ο άλλος για να ζητήσει την εκπρόθεσμη εγγραφή του παιδιού του.
Μια διαδικασία που απαιτεί πεντε έγγραφα, υπεύθυνες δηλώσεις, πρωτόκολλο, διαβιβαστικό για τη Διευθυνση Δευτεροβάθμιας κτλ. Μαζί με όλα αυτά ήρθαν και μαθητές ενός τμήματος να με ρωτήσουν τι θα κάνουν γιατί ο καθηγητης τους δεν ήρθε λογω covid. 20 λεπτά μετά και ενώ έχω ήδη καθυστερήσει να μπω στην ταξη μου – ξέρετε κάνω και μάθημα… φεύγω για την τάξη μου.
Μπαίνω λοιπόν και ξεκινώ το μάθημα (με τι μυαλό…). Δέκα λεπτά μετά με ειδοποιούν ότι με ζητούν από τη Διεύθυνση. Στο τηλέφωνο η συνάδελφος μού λέει οτι με πήρε να μου υπενθυμίσει οτι σήμερα λήγει η προθεσμία και πρέπει να στείλω τους πίνακες με τα στατιστικά των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (δυσλεξία κ.τλ…) για τα τρία τελευταία χρόνια. Γυρνάω στην τάξη. Τελειώνω το μάθημα όπως όπως….
Σε κάθε διάλειμμα στο γραφείο μου συνωστίζονται μαθητές, γονείς, καθηγητές, ο καθένας με κάποιο πρόβλημα που πρέπει να λύσω, να απαντήσω, να τηλεφωνήσω…
Σε λίγο με φωνάζουν να τρέξω με τον κάβουρα, να κλείσω μια βρύση γιατί κάποιοι μαθητές έσπασαν το σιφόνι και έχουν πλημμυρίσει οι τουαλέτες.
Γυρνάω στο γραφείο, ξεκινάω να συμπληρώνω τα παρουσιολόγια 5 αναπληρωτών, να ψάχνω τους αναπληρωτές να τα υπογράψουν, να τα σφραγίσω, να τα υπογράψω να τα σκανάρω, να τα αναρτήσω -που αλλου;- σε πλατφόρμα που είναι της μοδας. Με ειδοποιούν ξαφνικά οτι δυο μαθητές βγηκαν έξω και αγόρασαν 5… μπύρες. Κανω τον Πουαρω να ανακαλύψω πού είναι οι μπύρες.
Εντωμεταξύ μια μητέρα με περιμένει να συζητήσουμε για το παιδί της που έχει συμπτώματα κατάθλιψης… Συζητάμε 30 λεπτά… Ξαφνικά συνάδελφος μου φέρνει στο γραφείο 3 μαθητές που κάπνιζαν στην αυλή… Εκείνη τη στιγμή ένας γονιός με παίρνει τηλέφωνο να μου δηλώσει οτι ο γιος του έχει covid…. Σηκώνομαι και πάω να ενημερώσω το τμήμα να προσέχουν και να κάνουν self test…
Γυρνάω στο γραφείο. Με περιμένουν 40 περίπου emails να διαβάσω. Στο πρώτο δέχομαι αίτημα απο ένα ΕΠΑΛ να θεωρήσω 8 παλιά απολυτηρια για την γνησιότητα τους. Φωνάζω 2 συναδέλφους που έχουν κενό και καταχωρίζουν απουσίες, να πάνε στο αρχείο και να βρουν τα απολυτήρια (μερικά από το 1997) για να τα θεωρήσω.
Δεν γράφω άλλα… Καταλάβατε νομίζω πώς περνώ τη μερα μου στο σχολείο και πώς ασκώ το παιδαγωγικό (και διοικητικό) μου έργο.
Και ρωτώ:
είναι συνεπής η πολιτεία απέναντι στο σχολείο; Έχει δώσει όλα όσα χρειάζονται, υποδομές και προσωπικό για να λειτουργήσει το 7ο ΓΕΛ και κάθε ΓΕΛ;
Πόσα επαγγέλματα έκανα σήμερα; ψυχολόγος, γραμματέας, καθηγητής, υδραυλικός, συντηρητής κτηρίου…
Και μην ξεχνάτε, πρέπει να κανω συνεδρίασεις και να γράψω σε τουλάχιστο 4 πλατφόρμες για:
Την εσωτερική αξιολόγηση της σχολικής μονάδας.
Την ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Τους μέντορες κτλ.
Τα σχέδια εκπαιδευτικών δράσεων.
Τον κανονισμό λειτουργίας του σχολείου.
Και.. Και.. Και..
Α.. Δεν σας είπα και το πιο σπουδαίο… Μέσα στο πανικό μου έριξα την κουπα με το καφέ μου στο ανοιχτό συρτάρι με τα 20 τιμολόγια του Σεπτεμβρίου που έπρεπε να καταχωρίσω.
Και αν σας πω πόσα ευρώ παίρνω, σίγουρα δεν θα μου ζητήσετε δανεικά.
*Ο Δημήτρης Σακελλάρης είναι εκπαιδευτικός