Ο βιασμός εκτός του ότι προσβάλλει την προσωπικότητα και τη γενετήσια αξιοπρέπεια του θύματος αποτελεί ένα ειδεχθές, αποτρόπαιο έγκλημα, και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται από τον νόμο, ιδιαίτερα όταν τον βιασμό τον υφίστανται μικρά παιδιά.
Η ανθρώπινη προσωπικότητα πρέπει να είναι το ύψιστο ανθρώπινο αγαθό (Αϊνστάιν).
Οι νόμοι που ψηφίζονται, σ’ αυτό ακριβώς πρέπει να στοχεύουν και αυτή την αρχή να εξυπηρετούν.
Πριν μερικούς μήνες, έγινε μεγάλη φασαρία για τη 48ωρη άδεια εξόδου από τη φυλακή ενός μέλους της 17 Νοέμβρη. Η αντιπολίτευση διέρρηξε τα ιμάτιά της (και ίσως καλά έκανε). Δεν άκουσα όμως να «ιδρώσει το αφτί» ούτε της αντιπολίτευσης ούτε κανενός άλλου, όταν σε λίγους μόνο μήνες αποφυλακίζονται παιδεραστές και παιδόφιλοι.
Αλήθεια, τι συμβαίνει σ’ αυτόν τον τόπο; Έχει χαθεί το μέτρο; Υπάρχει ειδεχθέστερο έγκλημα από τη σεξουαλική κακοποίηση ενός παιδιού;
Η παιδεραστία, θεωρώ, ότι είναι ένα διαρκές έγκλημα, και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. Οι παιδεραστές δεν πρέπει να βγαίνουν από τη φυλακή, για να μη συνεχίζουν το αποτρόπαιο έγκλημά τους.
Γιατί αυτοί που σκοτώνουν, δικάζονται συνήθως σε ισόβια, ενώ οι παιδεραστές, που τα θύματά τους πεθαίνουν κάθε μέρα και για όλη την υπόλοιπη ζωή τους, δικάζονται σε λίγα χρόνια φυλάκιση, όπου, κατά κανόνα, αποφυλακίζονται σε μικρό χρονικό διάστημα;
Υπάρχει λογική σ’ αυτό; Πότε, αλήθεια θα αφυπνισθεί ο λαός, ώστε να διεκδικήσει τα αυτονόητα και να μπει ένα τέρμα στις σκοπιμότητες και τους τακτικισμούς;
Γιάννης Αγγελάκης