Μια Κινέζικη παροιμία λέει ότι όταν λες την αλήθεια βαθμολογείσαι με τη μονάδα δηλαδή το ένα, όταν έχεις τη στήριξη των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης βάζεις στη μονάδα ένα μηδενικό και γίνεται δέκα, αν ελέγχεις τον Κρατικό Μηχανισμό βάζεις ακόμη ένα μηδενικό και γίνεται εκατό, αν ελέγχεις τον πλούτο βάζεις και άλλο μηδενικό και γίνεται χίλια, αν και εδώ μπορεί να βάλεις ακόμη και δύο μηδενικά και να γίνει αυτόματα δέκα χιλιάδες.
Έτσι λοιπόν όταν ελέγχεις τα πάντα, μπορεί με τα μηδενικά που θα βάζεις πίσω από τη μονάδα, να βαθμολογείσαι ακόμη και με εκατομμύρια. Όταν όμως σβήσεις τη μονάδα που είναι η αλήθεια, τότε μένουν μόνο τα μηδενικά, δηλαδή ένα τίποτα. Γι’ αυτό πρέπει όλοι να προσέχουν ώστε να υπάρχει η μονάδα στη θέση της, γιατί αν σβήσει η μονάδα, τότε το αποτέλεσμα είναι μηδέν από μηδέν ίσον μηδέν. Απέναντι όμως από την αλήθεια υπάρχει το ψέμα και οτιδήποτε δεν είναι αληθινό είναι ψεύτικο και κίβδηλο.
Συνήθως όμως η αλήθεια και το ψέμα συναγωνίζονται μεταξύ τους και προσπαθεί το ένα να επικρατήσει έναντι του άλλου και δυστυχώς τις περισσότερες φορές ή σχεδόν πάντοτε νικητής είναι το ψέμα, γιατί η αλήθεια χρειάζεται απόδειξη, ενώ με το ψέμα μπορείς να λές ότι θέλεις, χωρίς να αποδεικνύεις τίποτα. Δηλαδή η αλήθεια κατά την Κινέζικη παροιμία είναι η μονάδα, ενώ όλα τα άλλα όταν δεν υπάρχει η μονάδα είναι απλώς μηδενικά, τα οποία δεν έχουν καμία απολύτως αξία.
Οι πολιτικοί μας όμως προκειμένου να πείσουν τον Ελληνικό λαό για να έχουν την πολιτική στήριξη του και να επιτύχουν την εκλογή τους, μοιράζουν πολλές υποσχέσεις, τις οποίες είναι βέβαιον ότι δεν πρόκειται να πραγματοποιήσουν, αφού γνωρίζουν πολύ καλά την οικονομική δυνατότητα και τις Διεθνείς δεσμεύσεις και υποχρεώσεις της Χώρας, που έχει δεσμευτεί να τηρήσει μετά την έξοδο της από τη μακροχρόνια Μνημονιακή επιτήρηση.
Παρά ταύτα όμως οι πολιτικοί υπόσχονται, ότι θα μειώσουν την ανεργία και αυτή η πεισματάρα αυξάνεται συνεχώς, λένε ότι θα δημιουργήσουν καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας και μετά μειώνουν και τις κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας, υπόσχονται βελτίωση του συστήματος υγείας, της παιδείας, την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών και όλα αυτά παρά την τεχνολογική εξέλιξη δυστυχώς, αντί να βελτιώνονται, πηγαίνουν ακόμη και χειρότερα.
Υπόσχονται επίσης ότι θα έχουμε πολύ μεγάλη ανάπτυξη και αντί για μεγάλη ανάπτυξη, είτε μειώνεται σημαντικά, είτε το χειρότερο αλλάζει και γίνεται πολύ μεγάλη ύφεση.
Όταν όμως ακούς μεγάλα λόγια, καλόν είναι να κρατάς μικρό καλάθι, γιατί είναι βέβαιον ότι το καλάθι τελικά θα μείνει άδειο.
Η εκάστοτε Κυβέρνηση όμως δεν πρέπει να λαμβάνει υπόψη της μόνο τα δεδομένα της στιγμής, αλλά και τα διάφορα εμπόδια που ενδέχεται να συναντήσει, όπως είναι για παράδειγμα τα έκτακτα καιρικά φαινόμενα, οι πλημμύρες, οι πυρκαγιές κτλ.
Ευτυχώς όμως που η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε, να αναστείλει τους κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας, για την αντιμετώπιση της πανδημίας και έτσι η Χώρα μας δεν υποχρεούται να διατηρεί προσωρινά τα πολύ υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, με αποτέλεσμα να έχει μια σημαντική οικονομική ανακούφιση, διαφορετικά τα πράγματα μπορεί να ήταν ακόμη πολύ χειρότερα από τα σημερινά.
*Ο Γιάννης Ξηρουχάκης είναι πρώην δ/ντης ΕΛΤΑ