- Να σου πω ένα μπράμα μπρε Κωνσταντή απού με βασανίζει; Δε λένε πως έπαε πληρώνονται όλα;
- Ναι, Διογένη, έτσι λέει ο λαός. Άμα σε βλάψει ο άλλος και σου κάμει μεγάλο κακό, του λες: Μη στεναχωράσαι, μα εδώ θα τα πληρώσεις όλα! Γιατί ο Θεός τιμωρεί εδώ τους κακούς!
- Ναι μπρέ, μα εγώ σκέφτομαι δα και το άλλο…
– Ποιο άλλο Διογένη;
– Ε, ντα δε το θωρείς και του λόγου σου; Πως τιμωρούνται και οι καλοί άδικα, χωρίς να φταίνε;
– Ναι Διογένη, το θωρώ κι εγώ, και μάλιστα θωρώ να τιμωρούνται άνθρωποι που είναι εντελώς… αθώοι! Αγνοί, παρθένοι, άσπιλοι, αμόλυντοι…
- Μα δεν ήπρεπε μπρε όμως, να βοηθάει τσι καλούς για να παραδειγματίζονται και οι κακοί να γίνουνται κι αυτοί καλοί;
– Δυστυχώς Διογένη, συμβαίνει το αντίθετο. Οι κακοί ζούνε ανενόχλητοι μέσα στις κοινωνίες, εις βάρος των καλών. Είναι θρασείς, είναι αγενείς, είναι παραβατικοί, καταπατούν τις “κοινωνικές εντολές”, συπεριφέρονται άγαρμπα και καταπιεστικά στους αγαθούς και φιλήσυχους ανθρώπους. Στην κοινωνία, κυριαρχούνε όπως οι εξουσίες στα αυταρχικά καθεστώτα! Ζούνε όπως τους αρέσει, καταπιέζοντας με τον άγριο τρόπο τους, τους καλούς και αρεστούς σα να είναι η κοινωνία όλη η δική τους! Είναι και κάτι άλλοι οι οποίοι ανήκουνε στην πιο βαριά κατηγορία. Αυτοί κλέβουνε, ληστεύουνε, σκοτώνουνε και οι καλοί έχουν βρει τον… μπελά τους μ’ αυτούς, περισσότερο βέβαια από τους πρώτους…
– Ναι, μα εγώ ένα πράμα μέσα στο μυαλό μου έχω και με βασανίζει και θέλω να μου πεις αν έχεις κι εσύ το ίδιο.
– Τι πράμα Διογένη;
– Να, αυτοί που λες εδά, δε θωρώ να τιμωρούνται επαέ να τιμωρηθούνε θέλει στον άλλο κόσμο;
- Να σου πω, όσο τιμωρούνται εδώ Διογένη, άλλο τόσο θα τιμωρηθούνε κι εκεί…
– Α κατάλαβα. Α, κι ένα άλλο. Εγώ θωρώ πάλι πολλούς και είναι κλέφτες και είναι μπαταξήδες και είναι κακοί άνθρωποι και όμως έρχονται κάθε φορά που δα παίξει η καμπάνα στην Εκκλησιά και κάνουνε τον σταυρό τους χαχαλιές, κι ανάβγουνε κεριά και κάνουνε αρτοπλασίες και νηστεύγουνε όλη τη σαρακοστή και βλαστημούν κι είναι καλοί χριστιανοί Αυτοί, να πάνε θέλει στον παράδεισο;
- Ασφαλώς Διογένη. Αφού πριν πεθάνουνε πηγαίνει ο παπάς και τους συγχωρεί όλες τις αμαρτίες…
– Α, ναι κιόλας… Δηλαδή καλοί κακοί όλοι στο παράδεισο…
– Ε, όχι και όλοι οι πιο κολασμένοι θα πηγαίνουνε στην κόλαση ασφαλώς.
– Και δε μου λες, άμα είναι ένας καλός χριστιανός και πιστεύγει στον Θεό, αλλά κλέφτει, βλαστημά τα θεία, δέρνει τη γυναίκα του, δε θέλει τη πεθερά του, ήντα δα τονέ κάμει ο Θεός;
– Ε, σ’ αυτό Διογένη πιστεύω θα είναι πρόβλημα και για τον Θεό!..
– Κι ένα άλλο πάλι. Μπορεί να είναι ένας πολύ καλός άνθρωπος και να είναι στην κόλαση, επειδή πιστεύγει σε άλλη θρησκεία και νάναι ένας πολύ κακός άνθρωπος στον παράδεισο, επειδή πιστεύγει στο Θεό μας;
– Ε, αυτά Διογένη δεν μπορούμε εμείς να τα ξέρουμε. Αμα θα πάμε εκεί θα τα… μάθουμε…
– Μα γροίκα δα να δεις ήντα σκέφτηκα! Λες να υπάρχουνε κακοί στον παράδεισο επειδή επιστεύγανε, και καλοί στην κόλαση, επειδή δεν επιστεύγανε;…