-Μα πώς γίνεται, μπρε Κωνσταντή, ο σεισμός. Κατέχω δηλαδή μα δε το πολυκατέχω.
-Η γη Διογένη στην οποία ζούμε που είναι όμορφη η εξωτερική της επιφάνεια με τον ήλιο, τον καθαρό αέρα κ.λπ. κάτω από μας και σε κάποια βάθη, η γη βράζει, κοχλακά. Είναι μια μάζα πυρακτωμένη η οποία λέγεται λάβα. Ο σεισμός, το κούνημα, συμβαίνει στον εξωτερικό φλοιό της γης που το πάχος του είναι από 15 έως 50 χιλ. αλλά εχει τα αίτια του από πιο μεγάλο βάθος, από 100 και 200 χιλ. Ο φλοιός της γης επικάθεται λέει σε ένα σώμα πετρωμάτων, πάχους 1.500 χιλ. και που ονομάζεται μανδύας και περιβάλλει το κέντρο της γης. Είναι πυρακτούμενο στους 1.00 βαθμούς C. Όταν δημιουργηθεί καμία φορά κανένα μπόσικο σημείο στον φλοιό της γης, το θερμό πέτρωμα διογκώνεται και υγροποιείται σε θερμοκρασία πάνω από 1.000 βαθμούς C. Το λιωμένο αυτό πέτρωμα σπάει, σκάει το φλοιό της γης και η πύρινη αυτή λάβα ανεβαίνει απάνω και σχηματίζει ένα κρατήρα, απ’ όπου βγαίνουν αυτά τα λιωμένα υλικά. Η λάβα.
-Ντα επήες μπρε και το ‘δες εκειά;
-Δεν είναι ανάγκη να πας Διογένη. Όλοι το έχομε δει από την τηλεόραση.
-Ευτυχώς που δεν έχομε επαέ στην Κρήτη!
-Το ηφαίστειο Διογένη με την έκκρηξή του δημιουργεί και σεισμό. Αυτός λέγεται ηφαιστειογενής.
-Μα είναι κι άλλοι σεισμοί θαρώ;
-Ναι, άλλος σεισμός λέγεται τεκτονικός. Αυτός οφείλετια στις τεκτονικές πλάκες…
-Α, αυτές είναι απού προπατούνε;
-Ναι, Διογένη μετακινούνται και όταν συγκρουστούνε μεταξύ τους δημιουργούνε σεισμό.
-Ή τρακέρνουνε δηλαδή κι αυτές σαν τ’ αυτοκίνητα που σκοτώνονται οι αθρώποι.
-Είναι και ο εγκατακρημνισιγενής σεισμός. Αυτός οφείλεται στην πτώση, στο βούλιαγμα των επιφανειών της γης μέσα σε κοιλώματα τα οποία υπάρχουνε μέσα στη γη.
-Μνήσθητί μου, Κύριε, μπρε, και ίντα πράματα είναι τουτανά!
-Η γη Διογένη είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Κινείται, βράζει, σαλεύει, αγριεύει, γκρεμίζει, σκοτώνει…
-Κατέχεις ίντα φοβούμαι; Να μην είναι εκειά μέσα η κόλαση κι όχι στον ουρανό!
-Μη φοβάσαι, Διογένη, εσύ θα πας στον παράδεισο.
-Λυπάμαι πολύ Διογένη με τους κοντοχωριανούς μας πώς θα αντέξουνε τον καημό τους μ’ αυτές τις καταστροφές και έρχεται και ο χειμώνας! Θα πρέπει να τους βοηθήσει λίαν συντόμως η Πολιτεία, δίχως γραφειοκρατίες και καθυστερήσεις.
-Μα ο Θεό,ς μπρε, δε λυπάται μπλιο τους ανθρώπους του;
Κάνει τσι καταστροφές, πλημμύρες, πυρκαγιές, σεισμούς, κοροναϊούς, ξηρασίες κ.ά. Και ύστερα δεν τους βοηθά και καθόλου! Στο έλεος του Θεού!
-Δεν φτάνει ο Θεός Διογένη. Στα περισσότερα φταίμε κι εμείς και πιο πολύ η Πολιτεία, από πολλά χρόνια πριν.
Αυτά όμως σε άλλη κουβέντα μας…
-Δηλαδή μπρέ μόνο οι σεισμοί ελείπανε οφέτος ε;
-Ναι ήρθανε κι αυτοί να μην λείψει τίποτα κακό την χρονιά αυτή!