Το επάγγελμα του Πυροσβέστη είναι αναμφίβολα ένα από πιο επικίνδυνα που υπάρχουν. Έρχεται σε άμεση επαφή με την κοινωνία και τον κόσμο στις πιο δύσκολες στιγμές του. Μπορώ να τοποθετηθώ για το επάγγελμα αυτό, λόγω του ότι για είκοσι έξι 26 χρόνια ανήκω σε αυτήν την μεγάλη Πυροσβεστική οικογένεια από διάφορα πόστα και θέσεις και μπορώ να καταλάβω πώς νοιώθουν αυτοί οι άνθρωποι…
Δέκα ολόκληρα χρόνια υπηρέτησα σε ΕΜΑΚ (Ειδική Μονάδα Αντιμετώπισης Καταστροφών) και έχω διαχειριστεί πάρα πολλά συμβάντα τα οποία και θα θυμάμαι για όσο ζω, λες και είναι σκηνές από ταινία τρόμου. Προσωπικά, εις γνώση μου έχω θέσει την ζωή μου σε άμεσο κίνδυνο για έξι φορές, για να βοηθήσω συνάνθρωπο που είχε την ανάγκη μου, που υπέφερε και πονούσε. Πολύ ανθρώπινος πόνος και δύσκολες καταστάσεις που διαδραματίζονται και, όμως, εμείς πρέπει να διαχειριστούμε το κάθε συμβάν άμεσα, ανεξαρτήτως έκτασης, μεγέθους, αλλά και ώρας. Πάντα με αυταπάρνηση… Δεν θα πω ότι ζούμε σε κοινωνία αγγέλων και ο κάθε κλάδος έχει τα κακώς κείμενά του, όπως το τραγικό περιστατικό στο Μάτι.
Όμως, ποτέ δεν πρεσβεύω τη τσουβαλοπίοιση και την ανθρωποφαγία.. όλα μας τα δάχτυλα δεν είναι το ίδιο, υπάρχουν και κάποιοι ασυνείδητοι ανάμεσα μας, όπως είναι και σε όλους τους κλάδους, αλλά δεν είναι ικανοί να αμαυρώσουν την τόσο ισχυρή εικόνα της Πυροσβεστικής οικογένειας.
Πονάμε μέσα μας να βλέπουμε να χάνονται ανθρώπινες ζωές και περιουσίες ανθρώπων, όμως στο μέτρο του δυνατού κάνουμε το καλύτερο που μπορεί να γίνει. Όταν εξελίσσεται μια μεγάλη πυρκαγιά, όπως την πρόσφατη που σημειώθηκε στην ευρύτερη περιοχή της Κρύας Βρύσης, που επικρατούσαν ακραία καιρικά φαινόμενα, με ισχυρούς ανέμους ταχύτητας πάνω από εκατό χιλιομέτρων και το δύσβατο ανάγλυφο της περιοχής, σαν να γίνεται ένας πόλεμος.
Πιστέψτε με, ότι κανείς Πυροσβέστης δεν επιθυμεί να εξαπλωθεί η πυρκαγιά, αλλά αυτό το μεγάλο «αλλά» είναι ότι συμβάλλουν πολλοί παράγοντες οι οποίοι δημιουργούν ένα τρομακτικό μείγμα έντασης της πυρκαγιάς και ο αγώνας είναι άνισος και επικίδνυνος και δεν μπορεί να διαχειριστεί εύκολα, επικρατούν συνθήκες πολέμου. Όμως αυτό που πρέπει να καταλάβει ο κόσμος είναι ότι δεν είμαστε Θεοί, παλεύουμε όσο μπορούμε κάτω από αντίξοες συνθήκες, με όλες μας τις δυνάμεις για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Οι πληγές από τα εγκαύματα στην πλάτη μου είναι ορατά και για πολλές μέρες διανυκτερεύουμε έξω δίνοντας συνεχώς μάχες σώμα με σώμα με καινούριες πυρκαγιές, όπως αυτή της Αγίας Γαλήνης που άμεσα κατασβέσαμε.
τοποιηθούν και θα δημιουργήσουν τις ανάλογες επέμβασης πρόληψης στην ευρύτερη περιοχή. Έχουν αλλάξει, φίλες και φίλοι μου, οι εποχές. Η κλιματική κρίση είναι εντόνως ορατή και μας δείχνει τις προθέσεις της, με ακραία καιρικά φαινόμενα ανά την Ελλάδα και ανά τον κόσμο, να σημειώνονται και να καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμα τους, με τόση ευκολία, να αφαιρούν ζωές και σπίτια με ένα πέρασμα…
Η κλιματική κρίση χρειάζεται για να την αντιμετωπίσεις πρόληψη, και μόνο πρόληψη την οποία και πρεσβεύω απόλυτα και η καταστολή είναι δευτερευούσης σημασίας για μένα και εξαρτάται απόλυτα από το μέγεθος και τον βαθμό της πρόληψης, όπως έχω αναφερθεί και σε πολλές προγενέστερές μου αρθογραφίες, όπως και στην προηγούμενη με τίτλο «σωστή πρόληψη- ελεγχόμενη καταστολή» που θα μπορείτε να δείτε στην προσωπική μου σελίδα και στις διάφορες σελίδες που έχουν αναρτηθεί.
Θα κλείσω την αρθογραφία μου αυτή, με ένα τραγούδι με τίτλο «οι πυροσβέστες δίνουμε» όπως και ο τίτλος των ανησυχιών μου αυτών, που έγραψα προσφάτως για τις μεγάλες πυρκαγιές που σημειώθηκαν στην ευρύτερη περιοχή της Κρύας Βρύσης, αλλά και για τον αγώνα που δίνουν όλοι οι πυροσβέστες καθημερινά στην Ελλάδα. Με μια μεγάλη λίστα συναδέλφων που έχουν χάσει την ζωή τους κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους και είναι γραμμένη στο μνημείο των Ηρώων Πυροσβεστών και θα είναι αθάνατοι στις μνήμες μας.
ΟΙ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ ΔΙΝΟΥΜΕ…
Φωτιά μεγάλη ξέσπασε
για ασήμαντη αιτία
κρίμα μεγάλο και άδικο
Αυτό είναι αμαρτία…
Σε Ορνέ μα και σε Μέλαμπες
μα και στην Κρύα Βρύση
η κόλαση εξέσπασε
τίποτα δεν θα αφήσει…
Μεγάλο αγώνα δώσαν
οι πυροσβέστες όλοι
μα ήταν αγώνας άνισος
και άνισοι οι ρόλοι…
Δώσαμε σώμα και ψυχή
και δεν υπήρχαν λάθη
για αυτό σπίτια δεν κάηκαν
ούτε άνθρωπος εχάθη…
Και στα Σακτούρια πρόλαβαν
την λαίλαπα την σβήσαν
και μια κακιά ανάμνηση
οπίσω την αφήσαν…
Οι πυροσβέστες δίνουμε
μέχρι και την ζωή μας
την κοινωνία θέλουμε
να βρίσκεται μαζί μας…
Γιατί είμαστε κομμάτι της
σε αυτήνε μέσα ζούμε
έντιμα με αυταπάρνηση
τον όρκο μας τιμούμε..
* Ο Ηλίας Σ. Παλιεράκης είναι αρθογράφος – στιχουργός Gmail: [email protected]