Toυ Νίκου Καρούζου
Πολλά χωριά βομβαδίστηκαν ένα από αυτά ήταν και το Μεταξοχώρι Μονοφατσίου, όπου και μεγάλωσα. Είχαμε τότε 5 νεκρούς, τη γιαγιά μου Κουτσάκη Μαρία, τη Βεκράκη Αφροδίτη, την Σαριδάκη Ανδρονίκη και την Ελένη και έναν στρατιώτη τον Στυλιανό Κουτσάκη.
Είχαμε και τον Παναγιώτη Μπέρκη ο οποίος τον συνέλαβαν τον Σεπτέμβριο του 1943. Μετά τα γεγονότα της Βιάννου, μεταξύ του Μπέρκη, συνέλαβαν συνολικά 20 άτομα, τον Αντώνη Μπετεινάκη, τον Μιχάλη Διακάκη, τον Εμμανουήλ Γιακουμάκη, τον Ιωάννη Ζωγραφάκη, τον Μιχάλη Πατεργιαννάκη, τον Νικόλαο Πλεύρη κ.ά. Από τους 20 μόνο ο Μπέρκης ήταν από το Μεταξοχώρι.
Τους πήγαν στο στρατοδικείο στα Χανιά και από τους 20 δικάστηκαν οι 5 σε θάνατο και μεταξύ αυτών ήταν και ο χωριανός μου ο Μπέρκης και τον εκτελέσανε στις 25 Οκτωβρίου 1943.
Και ήταν τελευταία εντολή, υπηρεσία του πιο ισχυρού αξιωματικού των Ναζί στο Ηράκλειο και λεγόταν Χάρτμαν και βάση πληροφοριών ήταν ελληνικής καταγωγής από την Κόρινθο. Θυμάμαι τη συγχωρεμένη τη μάνα μου που της είπε ο πρόεδρος του χωριού να κάνουν κάποια χαρτιά ώστε να πάρουν χρήματα από τη Γερμανία, η μάνα μου δεν ήθελε και είπε στον πρόεδρο “της μάνας μου το αίμα θα πουλήσω;” Αυτοί ήταν οι παλιοί Ελληνες.