Ένα μεγάλο πρόβλημα σ’ εμάς τους Έλληνες είναι ότι παίρνομε θέση και συζητούμε, επίμονα, για τα πάντα, χωρίς να γνωρίζομε, χωρίς να ‘χομε γνώση. Η άγνοια όμως μας οδηγεί σε λαθεμένες θέσεις και πολλές φορές σ’ εχθρικές θέσεις. Λαθεμένες κι εχθρικές, έχομε κατά της Εκκλησίας. Αγνοούμε πως εκκλησία είναι το μυστήριο της δικής μας σωτηρίας.

Αγνοούμε πως εκκλησία είμαστε εμείς οι ίδιοι. Αγνοούμε πως δεν είναι κρατική υπηρεσία αλλά θεοσύστατος οργανισμός πάνω από εγωϊστικές αντιπαραθέσεις. Αιώνιο μειονέκτημα των Ελλήνων είναι ο εγωϊσμός. Έχει οδηγήσει πολλές φορές σε διχασμούς κι αλληλοσφαγές τον Ελληνισμό. Εγωϊσμός είναι η προσήλωση του ανθρώπου στον εαυτό του και τα προσωπικά του συμφέροντα.

Είναι η τάση να ενδιαφέρεται κανείς μόνο για τα προσωπικά του συμφέροντα, αδιαφορώντας για τα συμφέροντα των άλλων. Αυτή η θέση μας απομακρύνει από τους άλλους. Μας κάνει ακοινώνητους και δυστυχισμένους. Η ψυχή εικόνα του Θεού στον άνθρωπο, δίδει μάχες κατά των παθών προπαντός κατά του εγωϊσμού. Όταν η ψυχή υποδουλώσει τη θέλησή της στις επιθυμίες του σώματος.

Όταν υποτάξει την εξουσία της στα πάθη της σάρκας. Όταν το σώμα αρπάξει της ψυχής την κυριότητα και καταστήσει δούλη την ψυχή, τότε σβήνει της ψυχής η ομορφιά. Χάνεται η μεγαλοπρέπεια και παντοδυναμία της κι αφανίζονται τα έργα της. Για να μην συμβούν αυτά η ψυχή δίδει μάχες κατά των παθών (φθόνου, φιλαρχίας, φιλαργυρίας, ασωτίας κι εγωϊσμού).

Όλα τα πάθη απομακρύνουν τον άνθρωπο από τους συνανθρώπους. Τον βασανίζουν, παραμορφώνουν και τον αρρωσταίνουν βαριά. Οι άρρωστοι άνθρωποι δεν προσφέρουν στην κοινωνία. Αρρωσταίνουν την κοινωνία. Σ’ όλα τα πάθη η ψυχή δίδει μάχες. Στον εγωϊσμό περισσότερες. Τελευταία στην πατρίδα μας παρά την πίεση της πανδημίας παρουσιάζονται “αστέρες τους δημόσιου βίου” σε συνεντεύξεις τους κι επιμένουν σε δύο φράσεις:

“Να περνάς καλά και να είσαι ο εαυτός σου”. Κι οι δύο όμως τονίζουν το ίδιο μήνυμα. Υπάρχει όμως άνθρωπος να μη θέλει να περνά καλά; Αυτοί όμως που τα λένε εννοούν να ενδιαφέρεσαι μόνο για τον εαυτό σου. Αυτή η συνταγή θεωρεί τους άλλους ανθρώπους, εχθρούς, αντιπάλους που εμποδίζουν να περνάς καλά. Να ‘χεις πολλά λεφτά, αγαθά κι ανέσεις και να σε υπηρετούν οι άλλοι.

Όταν όμως δεν χολοσκάς για τις αδικίες που βλέπεις δίπλα σου. Όταν όλα πρέπει να στρέφονται στο ΕΓΩ σου. Όταν αρνείσαι κόπους ευθύνες κι έγνοιες για οτιδήποτε είσαι για πέταμα. Για πέταμα είσαι όταν επιμένεις να ‘χεις μόνο δικαιώματα χωρίς υποχρεώσεις. Να κάνεις απεργίες και να διαμαρτύρεσαι όταν κάνουν οι άλλοι. Να βρίζεις όταν σε προσπερνούν επικίνδυνα στο δρόμο, και να κάνεις τα χειρότερα.

Να κάνεις απεργίες και να διαμαρτύρεσαι όταν κάνουν άλλοι. Να βρίζεις όταν σε προσπερνούν επικίνδυνα στο δρόμο, και να κάνεις τα χειρότερα. “Περνούμε καλά” όταν  μόνο ο εαυτός μας έχει αξία.

Όταν όλα όσα λέγονται για πολιτισμό, φιλότιμο κι αξιοπρέπεια είναι αστεία πράγματα.

“Περνούμε καλά” όταν δεν μπορούμε να δούμε τα πράγματα από τη σκοπιά των άλλων που ταλαιπωρούνται από το δικό μας εγωϊσμό. Για να είσαι όμως ο εαυτός σου, πρέπει να τον δεις στα μάτια των συνανθρώπων σου.

Το 824μ.Χ. αυτοκράτορας του Βυζαντίου ήταν ο εικονομάχος Μιχαήλ Β’. Διάδοχος του ήταν ο Θεόφιλος επίσης εικονομάχος. Είχε γνωριστεί, φιλευτεί κι ερωτευθεί με την Κασσιανή μοναχόπαιδο. Ο πατέρας της ήταν συγκλητικός (όπως ο σημερινός βουλευτής με τ’ όνομα Βατρίκιος. Άνθρωπος θεοσεβής αλλά σε μεγάλη δυσμένεια. Ήταν εικονόφιλος. Το 824 έγινε μεγάλη εορτή στ’ ανάκτορα για να εκλέξει ο διάδοχος του θρόνου τη βασίλισσα γυναίκα του.

Οι αρχοντοπούλες έτρεχαν με τους γονείς τους, βιαστικά, στ’ ανάκτορα για να πάρουν μέρος στο διαγωνισμό. Ήταν ένα είδος καλλιστείων. Η βασίλισσα Ευφρονύνη, μητριά του Θεόφιλου, μ’ ένα νεύμα καθόριζε ποιες θα λάβουν μέρος. Ο αριθμός ήταν περιορισμένος. Μόνο 30 θα ‘παιρναν μέρος. Οι αρχοντοπούλες ήσαν στ’ ανάκτορα κι ο λαός έξω. Περίμενε να ζητωκραυγάσει τη μέλλουσα βασίλισσα.

Ευδαιμονία ουκ εν βοσκήμασιν οικεί ουδ’ εν Χρυσώ
(Δημόκριτος)

Ο διάδοχος κρατούσε χρυσό μήλο να το δώσει στην εκλεκτή του. Ο Θεόφιλος είχε εκμυστηρευτεί στη βασίλισσα μητριά του Ευφροσύνη, πως είναι ερωτευμένος με την Κασσιανή και θα δώσει σ’ αυτή το μήλο. Η εικονομάχος βασίλισσα ενημέρωσε τον αυτοκράτορα Μιχαήλ αν έπρεπε η εικονόφιλος Κασσιανή να γίνει βασίλισσα. Ο αυτοκράτορας δέχτηκε κι όλοι ήσαν βέβαιοι πως η Κασσιανή θα γινότανε βασίλισσα.

Είναι γνωστό “το εκ γυναικός ερρύη τα φαύλα” του Θεόφιλου και το «Εκ γυναικός ερρύη τα κρείττω»  της Κασσιανής. Ο Θεόφιλος εννοούσε την Εύα κι η Κασσιανή την Παναγία. Ο υπερφίαλος εγωϊστής Θεόφιλος έκαμε μεγάλο λάθος στην απόφασή του. «Ω γύναι, είθε να εσίγας!».

Μακάρι να σιωπούσες. Αυτά είπε στην Κασσιανή κι έδωσε το μήλο στη Θεοδώρα και την παντρεύτηκε. Με τον υπερφίαλο εγωϊσμό του θεώρησε την απάντηση της Κασσιανής μεγάλη προσβολή και ταπείνωση.

Επέμενε όμως να συναντά την Κασσιανή στην αυλή του σπιτιού της. Αυτή για να τον προστατέψει από σκάνδαλα κατέφυγε μοναχή σε άγνωστο μοναστήρι. Εκεί έγραψε και το τροπάριο “Κύριε η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή…”. Ψάλλεται τη Μ. Τρίτη. Ο αυτοκράτορας της ρωμαϊκής εποχής Νέρωνας, είχε τόσο εγωϊσμό που πίστευε ότι ήταν το παν. Μουσικός, αθλητής κι αρματηλάτης τα πάντα.

Έβαλε φωτιά στη Ρώμη και σκότωνε χριστιανούς λέγοντας πως αυτοί την έβαλαν. Έδερνε και σκότωνε. Δεν γλίτωσε ούτε ο δάσκαλός του Σενέκας. Ο στρατός επαναστάτησε. Προτού συλληφθεί διέταξε δούλο του να τον σκοτώσει λέγοντας “Τι καλλιτέχνη χάνει ο κόσμος”. Μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπίζομε σήμερα στην πατρίδα μας με τους εμβολιασμούς. Πολλοί αρνούνται να εμβολιαστούν.

Ορισμένοι απ’ αυτούς δικαιολογημένα αφού ανήκουν σ’ ευπαθείς ομάδες. Oι άλλοι γιατί; Το θέμα δεν είναι πολιτικό. Όλα τα κόμματα συνηγορούν στον εμβολιασμό. Δεν είναι θρησκευτικό. Η Εκκλησία της Ελλάδας κι η τοπική μας Εκκλησία με ανακοινώσεις τους παρακαλούν για τον εμβολιασμό. Δεν έχομε άλλο όπλο άμυνας και σωτηρίας.

Η Πολιτεία διέπραξε λάθη στους χειρισμούς. Συνέχεια απειλεί με αποκλεισμούς κι υποχρεωτικούς εμβολιασμούς. Δεν έλαβε υπόψη της τον εγωϊσμό των Ελλήνων, προπαντός των Κρητικών.