Τώρα που πέρασε κάποιος χρόνος και οι φωνασκίες για τις καθυστερήσεις των έργων έχουν κοπάσει, γράφω τις παρακάτω σκέψεις μου με σκοπό όχι να ελέγξω και ούτε να κατηγορήσω τις δημοτικές υπηρεσίες, που κατ’ αρχήν θεωρώ ότι κάνουν σωστά το έργο τους, αλλά απλώς να προβληματίσω.
Κατά την άποψή μου την μεγαλύτερη ευθύνη για τις καθυστερήσεις έχει η νομοθεσία των έργων, που ευνοεί υπερβολικά τους εργολήπτες, και που θα έπρεπε να αναθεωρηθεί και για να γίνω πιο γλαφυρός, παραθέτω κάποια πραγματικά γεγονότα.
Α. Προ εικοσαετίας περίπου, ήμουνα στο Λονδίνο για κάποιες δουλειές και διέμενα σε κεντρικό ξενοδοχείο στη Russel Square. Ενα πρωί κατά τις 09.00 πηγαίνοντας να πάρω τον υπόγειο σιδηρόδρομο, βλέπω μπροστά στην είσοδο του κτιρίου του σταθμού ένα μεγάλο λάκκο σε επιφάνεια περίπου 8μ. Χ 8 μ. και βάθους 5 μ.
Γύρω-γύρω υπήρχαν εμπόδια και σαφείς διάδρομοι για την είσοδο και έξοδο με πλήρη ασφάλεια. Όλα τα προϊόντα εκσκαφής είχαν απομακρυνθεί και ο γύρω χώρος είχε εκκαθαριστεί επιμελώς. Το απόγευμα στις 6 μ.μ. που επέστρεψα στο ξενοδοχείο, δεν υπήρχε τίποτα. Η βλάβη (στο υπόγειο δίκτυο υγραερίου) είχε αποκατασταθεί, ο λάκκος είχε κλείσει, όλα τα εμπόδια ασφαλείας και πινακίδες είχαν απομακρυνθεί, είχε πέσει και η άσφαλτος και ο γύρω χώρος ήταν πεντακάθαρος.
Αν δεν είχα δει το πρωί με τα μάτια μου τις εκσκαφές δεν θα το πίστευα.
Β. Στην Κωνσταντινούπολη υπάρχουν δύο στεγασμένες αγορές. Το “Μεγάλο Παζάρι” και το “Αιγυπτιακό Παζάρι”. Και οι δύο είναι τουριστικά αξιοθέατα με ιστορική σημασία αλλά και μεγάλη συνεισφορά στην τοπική οικονομία. Το “Αιγυπτιακό παζάρι” (κτισμένο στις αρχές του 16ου αιώνα) χρειάστηκε μια εκ βαθέων συντήρηση το 2013.
Για να μην σταματήσει όμως η λειτουργία του, τα συνεργεία συντηρήσεως επί πέντε χρόνια έπιαναν δουλειά το βραδάκι, μόλις η αγορά έκλεινε, και σταματούσαν τα ξημερώματα, λίγο πριν ξανανοίξει η αγορά. Και η συντήρηση έγινε ανώδυνα και μέσα στις προθεσμίες που είχαν προβλεφθεί.
Γ. ‘Ολοι γνωρίζουμε την καταστροφική πυρκαγιά στην Παναγία των Παρισίων. Να όμως πώς αντέδρασε εκεί το κράτος.
Αμέσως την επόμενη διορίστηκε διοικητής του έργου της αποκατάστασης ο πρώην αρχηγός ΓΕΣ, Στρατηγός Ζαν -Λουί Ζαρζελίν, πλαισιούμενος με ένα εκπρόσωπο από κάθε Υπουργείο. Ψηφίστηκε αμέσως νομοσχέδιο για την διαχείριση των ιδιωτικών δωρεών που πολύ γρήγορα είχαν υπερβεί το 1 δισ. ευρώ. Προκηρύχθηκε άμεσα διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός. Το κυριότερο όμως ήταν ότι οι Γάλλοι πολιτικοί δεν αναλώθηκαν σε αντιπαραθέσεις και αντιπολιτευτικούς διαξιφισμούς, αλλά προτίμησαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους προς όφελος του κοινού δημοσίου συμφέροντος.
Δ. Πρόσφατα, οι Κινέζοι σε μια εβδομάδα εξόπλισαν και λειτούργησαν ένα νέο Νοσοκομείο 10.000 κλινών για την αντιμετώπιση του κορονοϊού.
Μετά τα παραπάνω λοιπόν καταλήγω ότι απαιτείται η αναθεώρηση της νομοθεσίας των έργων, οι υπηρεσίες που μελετούν τα έργα να βρίσκουν τρόπους για τη σωστή και γρήγορη εκτέλεση των έργων (π.χ. με διπλές βάρδιες εργασίας, εκμεταλλευόμενοι και τις νυκτερινές ώρες όπου είναι δυνατόν) λαμβάνοντας υπ’ όψιν και την κοινωνία και βεβαίως να μην φείδονται αυστηρής επίβλεψης.
Περιπτώσεις που σε έργο με καλές καιρικές συνθήκες να εργάζονται στο συνεργείο 1 ή 2 άτομα (ή και κανένα) είναι απαράδεκτες. Επίσης, να μην γίνονται αντιπολιτευτικές χωρίς λόγο παρεμβάσεις, αλλά όλοι να ενώνονται και να βοηθούν, πάντα βέβαια προς όφελος μόνο του κοινού δημοσίου συμφέροντος.
Αλεξάκης Σωτήρης