Τις τελευταίες μέρες, με τη δολοφονία του Τσάρλι Κερκ (10 Σεπτεμβρίου) στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα, διαπιστώσαμε ότι η Αμερική βαδίζει ξανά και επικίνδυνα σε έναν περίεργο και άγνωστο, εν πολλοίς, δρόμο εθνικού διχασμού.
Ωστόσο, πολλά από όσα συζητούνται σήμερα παγκοσμίως, έχουν ήδη ειπωθεί τον Οκτώβριο του 2024, όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο «Μεγαλώνοντάς τους σωστά. Η ανείπωτη ιστορία του υπερσυντηρητικού κινήματος νέων της Αμερικής και η συνωμοσία του για την εξουσία» (Raising Them Right. The Untold Story of America’s Ultraconservative Youth Movement and Its Plot for Power), της Κάιλ Σπένσερ.
Επρόκειτο για μια συναρπαστική στην κυριολεξία περιγραφή όσων διημείφθησαν στα παρασκήνια των νέων αστέρων της ακροδεξιάς Τσάρλι Κερκ, Κάντας Όουενς και Κλιφ Μαλόνεϊ και κυρίως του τρόπου με τον οποίο όλοι αυτοί συνεργάστηκαν με πάμπλουτους δωρητές, ιδεολόγους και μερικούς πολιτικούς παράγοντες, ώστε να δώσουν γένεση στο πιο ισχυρό ίσως κίνημα νεολαίας που είχε γνωρίσει ποτέ η αμερικανική συντηρητική πλευρά.
Στον απόηχο της προεδρίας Μπαράκ Ομπάμα, μια ομάδα νεαρών χαρισματικών συντηρητικών εκτινάχτηκε στο προσκήνιο της πολιτικής και πολιτιστικής σκηνής των ΗΠΑ, πρόθυμη και αποφασισμένη, όπως εύκολα μπορούσε να μαντέψει κάποιος, να ανατρέψει τις εμφανείς εθνικές προσπάθειες για μεγαλύτερη ισότητα και ένταξη.
Οι τρεις νεαροί, έδιναν την εντύπωση ότι ήταν αποστάτες του κατεστημένου, ενώ ονειρεύονταν και είχαν κατά νου να δρομολογήσουν μια πολιτιστική επανάσταση που θα προσφερόταν ως η ικανή εναλλακτική πρόταση και λύση στην διαφαινόμενη προοδευτική πολιτική που κυριαρχούσε τότε στους χώρους των αμερικανικών πανεπιστημίων.
Μέσα στο βιβλίο «Μεγαλώνοντάς τους σωστά», η συγγραφέας σκιαγραφεί ανθρώπους και οργανισμούς που βρίσκονται πίσω από αυτούς οι οποίοι εργάζονται αργά και μεθοδικά, με απώτερο σκοπό να προσελκύσουν εκατομμύρια ανυποψίαστους νεαρούς Αμερικανούς ψηφοφόρους στην ακροδεξιά πτέρυγα, αποκαλύπτοντας την ίδια στιγμή τις εξαιρετικά επιτυχημένες προσπάθειές τους να αξιοποιήσουν τα δημοφιλή μέσα κοινωνικής δικτύωσης με ανησυχητικούς τρόπους.
Αυτοί οι νέοι που διψούν προφανώς για δημοσιότητα και εξουσία, γράφει η Σπένσερ, ίσως δίνουν την εντύπωση και να φαίνονται στον δημόσιο λόγο τους σαν αντικοινωνικοί αποστάτες, αλλά στην πραγματικότητα αποτελούν μέρος μιας αυστηρά οργανωμένης και καλά χρηματοδοτούμενης υπερσυντηρητικής πρωτοβουλίας που αποσκοπεί να μεταμορφώσει την αμερικανική νεανική κουλτούρα και να διαδώσει ακραίες, εξτρεμιστικές και περιθωριακές ιδέες.
Αναφέρει ως πρώτο και καλύτερο τον Τσάρλι Κερκ, τον αλαζόνα και ριψοκίνδυνο συνεργάτη του Τραμπ και ιδρυτή της δεξιάς νεανικής ακτιβιστικής ομάδας ‘’Turning Point USA’’, ο οποίος ονειρεύεται να ανακτήσει την ψυχή της χώρας του από τους αδύναμους φιλελεύθερους και να γίνει ο ίδιος εθνικός διαμεσολαβητής εξουσίας.
Υπάρχει η δηκτική Κάντας Όουενς, μια μαύρη υπερσυντηρητική παρουσιάστρια τηλεοπτικής εκπομπής και τακτική συνεργάτιδα του Fox News, που επιδιώκει να ωθήσει την μαύρη Αμερική στους κόλπους του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και τον εαυτό της στο προσκήνιο της αμερικανικής σκηνής.
Και τέλος, υπάρχει ο νεαρός, σκληρός και ατίθασος Κλιφ Μαλόνεϊ, ο οποίος μετέτρεψε την οργάνωση «Νέοι Αμερικανοί για την Ελευθερία» (Young Americans for Liberty) σε πολιτική δύναμη που πρέπει να ληφθεί υπόψη, ενώ παράλληλα εδραίωσε τη δική του δύναμη και επιρροή στους συντηρητικούς αμερικανικούς κύκλους.
Πλημμυρισμένο από πρωτότυπες αναφορές, το βιβλίο της Σπένσερ, είναι ένα εντυπωσιακό πρίσμα μέσα από το οποίο μπορεί κανείς να πληροφορηθεί για τις ασυνήθιστες και δραματικές αλλαγές που δρομολογήθηκαν στην αμερικανική πολιτική σφαίρα την τελευταία δεκαετία.
Καθιερώνει, ταυτόχρονα, την Κάιλ Σπένσερ ως την κορυφαία αυθεντία σε μια νέα γενιά νεαρών συντηρητικών επικοινωνιολόγων που συγχωνεύουν και συνδυάζουν την πολιτική και την ποπ κουλτούρα και τα κοινωνικά μέσα, για να φέρουν στη δημοσιότητα σκληρές οικονομικές φιλοσοφίες, ασαφείς διακυβερνήσεις και επικίνδυνα αντιδημοκρατικά ιδανικά. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλα αυτά γίνεται εύκολα κατανοητό για τις σχέσεις των τριών νεαρών με τον Ντόναλντ Τραμπ.
Σε μια πολύ πρόσφατη (11 Σεπτεμβρίου 2025) συνέντευξή της, η δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου ανέλυσε τον ρόλο του δολοφονηθέντος Τσάρλι Κερκ στην οικοδόμηση του κινήματος που εκείνος οραματιζόταν.
Η μεγάλη ιδέα του Κερκ ήταν ότι το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα έπρεπε να βελτιώσει την εικόνα του ειδικά στη νέα γενιά και δρομολόγησε αυτή την ιδέα από νωρίς, το 2012, όταν ξεκίνησε το κίνημά του με το όνομα «Σημείο καμπής στις ΗΠΑ» (Turning Point USA).
Συνέχισε να εξελίσσεται, να επανεξετάζει και να επαναπροσδιορίζει τους τρόπους με τους οποίους θα απευθύνεται στο κοινό και θα το ενθαρρύνει να υποστηρίξει το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, μέχρι που σκοτώθηκε κατά την διάρκεια μιας εκδήλωσης στην πανεπιστημιούπολη.
Ο Τσάρλι γνώριζε ανθρώπους εύκολα και συζητούσε μαζί τους είτε συμφωνούσαν είτε όχι μαζί του, ακόμα και για τις πολιτικές που ακολουθούσε το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και διέθετε το χάρισμα, την ενέργεια, το πάθος και τον ενθουσιασμό που συχνά έπειθαν τους συνομιλητές του για τις ιδέες του.
Από νωρίς επικεντρώθηκε στα οικονομικά, συνέχισε η Σπένσερ, νοιαζόταν για το έλλειμμα του προϋπολογισμού, την υπερβολικά μεγάλη Κυβέρνηση, και ακόμα για την υπερβολική επιρροή της Κίνας στις παγκόσμιες αγορές. Γινόταν ολοένα και πιο θρησκευόμενος, μιλούσε συχνά για τον χριστιανικό εθνικισμό και την ανάγκη ο χριστιανισμός και οι αξίες του να ηγηθούν της χώρας.
Ήταν ένθερμος πολέμιος των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων, δεν πίστευε στον γάμο ομοφυλοφίλων, αλλά στον παραδοσιακό, τις παραδοσιακές αξίες, και πίστευε ότι υπήρχε έντονος ρατσισμός κυρίως εναντίον των λευκών ανδρών.
Είναι αρκετά ενδιαφέρον, ανέφερε η συγγραφέας, ότι ο Τσάρλι Κερκ πήγε σε ένα λύκειο στα προάστια του Σικάγο, το οποίο είχε μετατραπεί από σχολείο με πλειοψηφία λευκών, σε σχολείο με πλειοψηφία μαύρων και σκουρόχρωμων.
Δεν παραδέχτηκε ποτέ ότι η συγκεκριμένη δημογραφική αλλαγή πραγματικά επηρέασε την πολιτική του, επειδή ειπώθηκε επανειλημμένως ότι υποστήριζε τους λευκούς και τη λευκή κουλτούρα της χώρας, ενάντια σε αυτό που θεωρούσε προσπάθεια για δημιουργία ισότητας στη χώρα και υποστήριξη των όποιων μειονεκτούντων.
Ξεκίνησε θέλοντας απλώς να οργανώσει τους νέους σε τοπικό επίπεδο, αλλά γρήγορα, ήθελε να τους οργανώσει σε εθνικό. Όσον αφορά για τώρα, χωρίς αυτόν, υπάρχουν πολλοί άλλοι στο παρασκήνιο που κάνουν αυτή τη δουλειά!
Για την ιστορία να υπενθυμίσουμε ότι ο Τσάρλι Κερκ, ενώ ενδιαφερόταν βασικά για εσωτερικά ζητήματα της Αμερικής, όπως το μεταναστευτικό, είχε δηλώσει δημοσίως ότι η Τουρκία θα έπρεπε να αποπεμφθεί από το ΝΑΤΟ, όταν δεν δίσταζε να σκοτώνει Αρμένιους πολίτες, αναγνωρίζοντας και τη Γενοκτονία των Αρμενίων, ενώ ονόμαζε τον Ερντογάν ως έναν ισλαμιστή δικτάτορα.
Ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης είναι τέως διευθυντής Χειρουργικής και συγγραφέας