Δεν συμφωνώ με όσους υποστηρίζουν ότι τα ράσα δεν κάνουν τον παπά. Στην ορθοδοξία τουλάχιστον, παπάδες είναι όσοι φορούν ράσα ανεξαρτήτως περιεχομένου. Αρκεί να ενδυθούν το μαύρο αεράτο ράσο και δεν ενδιαφέρει και τόσο η ηθική ή η πνευματική συγκρότησή τους.
Γενικώς, θεωρώ ότι πολλά εξαρτώνται από την αμφίεση. Και συμφωνούν μαζί μου όλοι εκείνοι που επενδύουν στη μόδα και αξιοποιούν τα χρώματα, εναλλάσσοντάς τα και αυξομειώνουν το ύψος της φούστας, κερδίζοντας εκατομμύρια.
Στην πορεία του χρόνου, εκτοπίστηκαν φουστανέλες, βράκες, κελεμπίες, σαρίκια, μπούργκες και κεφαλομάντηλα και επικράτησαν τελικά οι πανταλονάδες με γραβάτα. Ελάχιστες αντιστάσεις υπάρχουν και φυσικά οι εκπρόσωποί τους χαρακτηρίζονται γραφικοί.
Με το κίνημα του φεμινισμού διερευνήθηκε το πελατολόγιο του πανταλονιού και στις γυναίκες, χωρίς να προσθέτει κομψότητα στην ελκυστικότητα της γυναικείας παρουσίας. Πιθανό να είναι χρήσιμο στις ραβδίστριες που ανεβαίνουν σε δέντρα για ευνόητους λόγους ή σε όσες καβαλούν μηχανές και ο άνεμος θα δημιουργούσε αποκαλύψεις αυξάνοντας τα τροχαία ατυχήματα.
Διαχρονικά υπήρξαν εμπνευσμένοι μόδιστροι με ευφυείς πρωτοτυπίες. Φαίνεται όμως ότι έργο θεϊκής έμπνευσης υπήρξε η αποκάλυψη του αντρικού κουστουμιού με τη γραβάτα και του γυναικείου ταγιέρ με γόβα.
Στον βασικό τύπο γίνονται τροποποιήσεις, πολλές φορές ευρηματικές. Αυξομειώνονται τα κουμπιά του σακακιού, τα σακάκια γίνονται σταυρωτά, μονόπετα, με σχισμή ή όχι πίσω και άλλα πολλά. Επίσημος ή καθημερινός χαρακτήρας δεν έχει σημασία. Ο αντρισμός αναδεικνύεται με το κουστούμι και η γυναικεία θηλυκότητα και ο ερωτισμός με το ταγιεράκι και τη γόβα.
Μόνο που το πράγμα δεν είναι και τόσο απλό. Πρέπει η γυναίκα να ξέρει να λικνίζεται με άνεση στο τακούνι και να επιλέγει με προσοχή το μοντελάκι που θα φορέσει.
Εδώ ισχύει το αντίθετο από το ράσο. Η γυναίκα αναδεικνύει με την επιλογή της στο ταγιέρ και τα προσόντα της, ανάλογα με το καλό ή κακό γούστο που διαθέτει. Μέσα σε ένα ταγιέρ, μπορεί να γίνει μουντό και απόρθητο φρούριο ή ουρί του παραδείσου.
Μια λεπτομέρεια, μια χρωματική απόχρωση, ένα άτεχνο κόσμημα, μια άχαρη κίνηση μπορούν να τα καταστρέψουν όλα. Μια χαριτωμένη κίνηση, ένα χαμόγελο, ένα λίκνισμα, μια λανθάνουσα αποκάλυψη της φούστας στο μηρό και λάμπει ο τόπος. Με άλλο ντύσιμο το περπάτημα δεν έχει και τόση σημασία, όπως δεν μετρά τι είδους τσάντα κρατεί ή πώς σταυρώνει τα πόδια, όταν κάθεται.
Το ταγιεράκι αφήνει τεράστια περιθώρια στη γυναικεία φιλαρέσκεια. Μαυροντυμένες χήρες που προσέχουν τη λεπτομέρεια έχουν κάψει καρδιές και ανώριμα κοριτσόπουλα γίνονται γελοία, γιατί δεν διαθέτουν τη φιλαρέσκεια και την πείρα. Με φορεματάκια και φουστίτσες κερδίζουν αφελείς θαυμαστές.
Οι σημειολογικές προεκτάσεις που τροφοδοτούν τις αντρικές φαντασιώσεις από τη θέα ενός κομψού ταγιέρ είναι άπειρες. Απωθεί και έλκει, προκαλεί και απομακρύνει, δίδει ελπίδες και σκοτώνει όνειρα. Όλες οι μεγάλες ντίβες του σινεμά, από τη Σοφία Λόρεν και τη Λολομπριτζίτα ως τη Λιζ Τέιλορ και τη Μέριλιν Μονρόε, με τα ταγιεράκια απέκτησαν τη γοητεία τους και έκλεψαν καρδιές.
Μια ποικιλία ερωτικών συνδηλώσεων εκφράζεται με το κλασικό μοτίβο. Ακριβώς όπως ο δεκαπεντασύλλαβος επιτρέπει ποικιλία τσακισμάτων διαφορετική στον Κορνάρο, τον Σολωμό, τον Σικελιανό και τον Σεφέρη. Πολλές γυναίκες, γνωρίζοντας τις δυσκολίες, ρίχνουν πάνω τους ένα ολόσωμο φόρεμα πολλές φορές ριχτό ή ανδροφέρνουν με πανταλόνι, επιζητώντας το κύρος και την ευκολία από την κοπιαστική ανάδειξη των προσόντων τους.
Περπατούν στην πλατεία και οι άνδρες αδιαφορούν. Δεν υπάρχει όμως ανδρικό βλέμμα, που δεν στράφηκε ασυναίσθητα στο πέρασμα μιας καλοντυμένης ύπαρξης με ταγιέρ και γόβα που πατεί το χώμα χωρίς να το πληγώνει και το σώμα της αγκαλιάζεται με στοργή από ένα ρούχο, που πλάστηκε για να εκπέμπει ερωτικό κάλεσμα.
Η φύση χάρισε στα λουλούδια το χρώμα, για να προσελκύουν τα έντομα και να γίνεται η επικονίαση και ο σοφός θεόπνευστος ευεργέτης τα ταγιέρ, για να εκφράζει ό,τι βαθύτερα κρύβεται στη γυναικεία φύση.
Είμαι βέβαιος ότι αν ξαναζούσε η Αφροδίτη δεν θα δίσταζε να πετάξει τον πολύπτυχο χιτώνα της και να δοξαστεί με γόβα και ταγιέρ άπειρης κομψότητας.
Και στο μέλλον, όσοι εφευρετικοί μόδιστροι κι αν υπάρξουν, δεν θα κατορθώσουν να αναδείξουν το γυναικείο κορμί με διαφορετική μόδα. Φυσικά στην εποχή της μιας χρήσεως που ζούμε, είμαστε υποχρεωμένοι να δεχόμαστε και μιας χρήσεως εμπνεύσεις που λανσάρονται μόνο για πρόσκαιρο κέρδος και όχι για να υπηρετήσουν την ομορφιά και το γυναικείο κάλλος.
Ο Ζαχαρίας Καραταράκης είναι φιλόλογος