Συναντηθήκαμε την Παρασκευή 7/6, γύρω στα 70 από τα 90 καταστήματα της 1821 με τους κυρίους της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου. Πραγματικά τους ευχαριστούμε γι’ αυτό. Ο Δήμος ήθελε μετεκλογικά να μας ενημερώσει για τα σχέδιά του. Δημοκρατικό, ωραίο, χρονοβόρο, δύσκολο. Μετεκλογικά.
Άρα ελπίζουμε και αληθινό, σοβαρό. Όπως όμως συχνά συμβαίνει σε μια ενημέρωση περί σχεδίων, αυτό που (ίσως) δεν περίμεναν από την πλευρά του Δήμου είναι να μας βρει σύσσωμους, με τις ίδιες ανησυχίες και αντιρρήσεις, να διαφωνούμε μαζί τους. (Βασικά ούτε εμείς το περιμέναμε. Αν και είχαμε κάποιες φοβίες. Είχαμε κάνει κάτι κουβέντες στα κατώφλια των μαγαζιών όταν δε πνιγόμασταν λολ.) Αρχικά το σεβάστηκαν. Άκουσαν την ανησυχία μας. Μας πρότειναν να το ξανασυζητήσουμε.
Αυτό που ζητούμε είναι να μην ξεκινήσουν τα έργα το καλοκαίρι. Δεν διεκδικούμε απλώς ένα δικαίωμα για τα καταστήματα μας: να εκμεταλλευτούν την πιο εμπορική περίοδο της χρονιάς. Το δικαίωμα αυτό είναι πλέον ζωτικής σημασίας για τις επιχειρήσεις μας που έχουν πληγεί τόσο από τις επιπτώσεις της κρίσης όσο και των ανάπλασης έργων. Και φυσικά από τον χειρότερο λόγω καιρού, εμπορικού χειμώνα των τελευταίων δεκαετιών.
Ξέρουμε ότι ο δρόμος δεν φτιάχνεται για εμάς μόνο και ότι δεν μας ανήκει. Αλλά τα συμφέροντα τα δικά μας, του Δήμου και των υπόλοιπων δημοτών ταυτίζονται. Δεν είναι λογικό να έχεις μπουλντόζες, φασαρία, σκόνη και χαντάκια στο κέντρο μιας τουριστικής πόλης την καλοκαιρινή σεζόν.
Δεν είναι λογικό να κλείσεις το πιο κεντρικό σημείο της πόλης, τον «σταυρό», στην πιο εμπορική και κυκλοφοριακά δύσκολη εποχή, χωρίς καμία προετοιμασία, υποδομή και ενημέρωση για τροφοδοσίες λιανικής/εστίασης, ταξί, αυτοκίνητα πολιτικής προστασίας και φυσικά των ΙΧ ντόπιων, κατοίκων και τουριστών που προσπαθούν να επισκεφτούν την πόλη.
(Τα αστικά λεωφορεία έχουν αφαιρεθεί καιρό τώρα, λανθασμένα κατά τη γνώμη μου, μαζί με ένα μέρος από τους επιβάτες τους από το κέντρο. Όμως ακόμα και η κυκλοφορία των εναπομείναντων αστικών αλλά και τουριστικών λεωφορείων, αυξάνεται το καλοκαίρι).
Αυτό που ζητούμε είναι να ξεκινήσουν τα έργα τον Σεπτέμβριο. Και αυτό μας φοβίζει. Αλλά γιατί να μας φοβίζει; Βασικά γιατί να μας κατατρομάζει; Γιατί να μην είναι εφικτό, τα έργα υπογειοποίησης των δικτύων της ΔΕΔΔΗΕ στην 1821, ενός δρόμου 250 μέτρων, να ολοκληρωθούν σε 90 μέρες; Όλο το Σεπτέμβρη, Οκτώβρη και Νοέμβρη. Πριν τα Χριστούγεννα. Άλλωστε ο χρονικός προϋπολογισμός που μας έδωσαν από την Τεχνική Υπηρεσία στην συνάντηση της 7/6/19 είναι 65 μέρες. Μας είπαν ότι αν ξεκινήσουν τώρα, Δευτέρα 10/6, τα έργα θα έχουν ολοκληρωθεί τον 15αύγουστο. Αλλά πως μπορούμε να αισθανθούμε σιγουριά και εμπιστοσύνη;
Αυτό όμως που μας φοβίζει περισσότερο είναι ότι δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα. Ολόκληρο το έργο θα τελείωνε τον Απρίλιο του 2019. Η Ίδης θα τελείωνε Απρίλιο του 2018, μετά Μάιο, μετά Ιούνιο, μετά Ιούλιο. Κάπου το Σεπτέμβρη υποτίθεται τελείωσε. Τουλάχιστον μπορούσαν να περάσουν απρόσκοπτα οι πεζοί. Φώτα μπήκαν πριν 2 βδομάδες. Σήμερα περνούσαν καλώδια. Κάδοι δεν υπάρχουν. Παγκάκια επίσης. Η Δικαιοσύνης θα τελείωνε επίσης αρχές Οκτωβρίου, αρχές Νοεμβρίου, τέλους Νοεμβρίου, τέλος Δεκεμβρίου.
Ακόμα τελειωμένη δεν την λες. Στην Δημόσια Διαβούλευση που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα “Μανόλης Καρέλλης” της οδού Ανδρόγεω, την Δευτέρα 6/5/19, με παρουσία εκατοντάδων εμπόρων και κατοίκων της πόλης, η Τεχνική Υπηρεσία μ;aς είχε διαβεβαιώσει ότι τα έργα θα σταματήσουν το καλοκαίρι. Και τώρα ένα μήνα μετά στις 7/6/19 μας καλεί για να μας ενημερώσει για την επανέναρξη τους.
Οι αβεβαιότητα αυτή μας τρομάζει. Δεν μιλάμε για νούμερα πια. Μιλάμε για ανθρώπους, ψυχολογία, οικογένειες, ποιότητα ζωής. Δε μιλάμε για εμπόρους που τρίβουν τα χέρια τους πίσω από ταμειακές, δίνοντας εντολές, κλαίγοντας για τα χαμένα κέρδη τους.
Μιλάμε για ανθρώπους που εργάζονται 6ήμερο ή 7ήμερο με 3 ή 4 σπαστά κάθε βδομάδα, με 70+ ώρες άγχος. Θυσιάζουμε χρόνο από τις οικογένειές μας χωρίς κανένα λόγο. Ξαφνικά γίνεται μια ανακοίνωση που θα επηρεάσει το τζίρο σου κατά 20-30%. Αλλά εσύ έχεις στοκ αγορασμένο. Στοκ που το επόμενο καλοκαίρι δε πουλιέται. Και εργαζόμενους που πρέπει να πληρώσεις, και που με τη σειρά τους ανησυχούν για την δική τους εργασιακή ασφάλεια.
Ούτε την ουτοπία ψάχνουμε, ούτε να έχουμε 3 συνεργεία να εργάζονται νυχθημερόν. Ούτε αυταπάτες έχουμε ότι δεν θα χάσουμε τζίρο, ούτε ότι η ανάπλαση μπορεί να πραγματοποιηθεί μαγικά. Απλά ζητάμε (α) να το γνωρίζουμε έγκαιρα ώστε να μπορούμε να το διαχειριστούμε, (β) να μην γίνει την πιο εμπορική περίοδο του χρόνου (Καλοκαίρι και Χριστούγεννα) και (γ) να μην κρατήσει μια αιωνιότητα. Αυτά.