Το νησί Έλβα είναι το τρίτο σε μέγεθος, μετά τη Σικελία και τη Σαρδηνία, νησί της Ιταλίας. Σε έκταση (224 τ.χλμ.) είναι κάτι λιγότερο από την έκταση του … Δήμου Μαλεβιζίου (293 τ.χλμ.). Βρίσκεται μεταξύ της Κορσικής και της επαρχίας του Λιβόρνο, της Ιταλίας. Ποιος το έχει εντοπίσει στο χάρτη; Μάλλον, κανείς… Το ξέρουμε μόνο από την ιστορία, δηλ. «εξ ακοής». Ήταν το νησί όπου εξορίστηκε, την πρώτη φορά, ο Ναπολέων Βοναπάρτης, που αργότερα ονομάστηκε Μέγας. Αυτό το επίθετο του δόθηκε, μεν, όμως σε ποια ιδιότητά του αναφέρεται;
Διότι, στρατιωτικά, στο τέλος ηττήθηκε, αφού αιματοκύλησε την Ευρώπη, αφήνοντας εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς στα πεδία των μαχών. Θα μπορούσε να πει κανείς, ότι ο πόλεμος αυτός (αν και δεν έχει αριθμό) είναι «εφάμιλλος» του Α! Παγκ. Πολέμου, που ακολούθησε… Πολιτικά, άφησε το «Ναπολεόντειο Κώδικα», αυτό που εμείς εννοούμε ως Αστικό Δίκαιο, στον οποίο ενσωματώνονται και οι Αρχές της Γαλλικής Επανάστασης (Ελευθερία, Ισότητα), καθώς και άρθρα που αφορούν την Εργασία, Μεταβιβάσεις και του τρόπου κτήσης της Κυριότητας.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, εκείνος που πιστώνεται ένα μεγάλο έργο, όπως η συγγραφή της νομολογίας (2.281 άρθρα), δεν μπορεί να είναι ο ίδιος, αλλά οι συνεργάτες που έχει επιλέξει. Στο ερωτικό κομμάτι της ζωής του, μπορεί να επαίρεται, ότι είχε πολλές επιτυχίες, που όμως, συναγωνιζόταν εκείνες της πρώτης συζύγου του, της Ιωσηφίνας… αν και η δεύτερη σύζυγός του, η Αυστριακή Μαρία – Λουίζα, δεν υστερούσε στον τομέα αυτό.
Όταν ο Ναπολέων «εξορίστηκε» στο νησί Έλβα, δεν τον ακολούθησε, αλλά επέστρεψε στην πατρίδα της και δεν ξανασυναντήθηκαν. Γιατί; Μετά το θάνατο του Ναπολέοντα (1821) συνήψε γάμο με τον εραστή της…. με τον οποίο είχε ήδη δύο παιδιά και ακολούθησε και άλλο ένα, μετά τη νομιμοποίηση, της μέχρι προ ολίγου παράνομης σχέσης της με τον κόμη φον Νέιππεργκ … ακολούθησε και άλλος γάμος ( ο τελευταίος) με τον κόμη του ντε Μομπέλ! Αυτά, για λόγους δικαιοσύνης, για να μην κατακρίνουμε μόνο το «φτωχό» Βοναπάρτη.
Και λέγοντας φτωχό, ο Ναπολέων απέκτησε πολλά πλούτη και καλλιτεχνικούς θησαυρούς, λαφυραγωγώντας μουσεία και συλλογές στις χώρες που έκανε επιδρομές. Όμως, με την ήττα του, τελικά, υποχρεώθηκε να επιστρέψει όσα βρέθηκαν και εντοπίστηκαν! Φαίνεται ότι είναι κοινό σημείο των δικτατόρων και ηγετών, γενικά, αφού και επί Χίτλερ, η αρπαγή έργων τέχνης ήταν κοινή πρακτική. Άλλο κοινό σημείο είναι ότι και οι δύο είχαν γεννηθεί σε άλλη χώρα από αυτή όπου κατέλαβαν την εξουσία.
Ο Χίτλερ ήταν Αυστριακός και έδρασε στη Γερμανία, ενώ ο Ναπολέων ήταν Κορσικανός και έγινε … Αυτοκράτορας της Γαλλίας. Η Κορσική ήταν υπό την επιρροή της Γένοβας και όταν προσαρτήθηκε στη Γαλλία, εκδηλώθηκαν επαναστάσεις για την ανεξαρτησία της και ο Ναπολέων, αν και Κορσικανός πήρε μέρος στην καταστολή του ξεσηκωμού. Επίσης, τόσο ο Ναπολέων, όσο και ο Χίτλερ ανήλθαν στην εξουσία νομότυπα και στη συνέχεια εξελίχτηκαν σε απόλυτους μονάρχες, με τις γνωστές για τον καθένα ενέργειες.
Ένα άλλο κοινό σημείο στις στρατιωτικές τους επιχειρήσεις είναι η εκστρατεία εναντίον της Ρωσίας (ο Ναπολέων), ο οποίος έφτασε και κατέλαβε τη Μόσχα. Το ίδιο έπραξε και ο Χίτλερ, αργότερα (εναντίον της ΕΣΣΔ – επιχείρηση Μπαρμπαρόσα), ο οποίος έφτασε ως και 30 χιλιόμετρα έξω από τη Μόσχα, χωρίς να μπορέσει να την καταλάβει, ενώ στη σύγκρουση αυτή υπήρξαν 1.000.000 απώλειες, σε νεκρούς και τραυματίες, εκατέρωθεν. Και οι δύο εισβολείς απέτυχαν, λόγω της αχανούς έκτασης, της δυσκολίας ανεφοδιασμού, κυρίως, όμως εξαιτίας του χειμερινού ψύχους (Στρατηγός Χειμώνας).
Με τη λήξη του Β! Π.Π., την ήττα της Γερμανίας και την κατάληψη του Βερολίνου από τους Σοβιετικούς, ο Χίτλερ αυτοκτόνησε στο καταφύγιό του, μαζί με την Εύα Μπράουν, που πριν από λίγο είχε νυμφευθεί. Οι άλλοι κορυφαίοι συνεργάτες του, συνελήφθησαν και πολλοί απ’ αυτούς καταδικάστηκαν σε θάνατο, στη Δίκη της Νυρεμβέργης.
Αντίθετα, ο Ναπολέων, μετά τη μάχη του Βατερλώ, προσπάθησε να φύγει για την Αμερική, αλλά το σχέδιο αποκαλύφθηκε και τελικά παραδόθηκε στους Βρετανούς. Εκείνοι διέθεσαν το μικρό και απομονωμένο νησάκι της Αγίας Ελένης, στον κόλπο της Γουϊνέας, στην Αφρική, στη μέση του Ατλαντικού, όπου έμεινε εξόριστος και υπό την επιτήρηση του Άγγλου Διοικητή. Εκεί, μετά από 6 χρόνια απομόνωσης, έφυγε από τη ζωή, το 1821. Κατά άλλους, δηλητηριάστηκε από αρσενικό, όπως φαίνεται να έδειξε ανάλυση από τούφα των μαλλιών του. Κατά άλλους, πέθανε από καρκίνο του στομάχου.
Θα περίμενε κανείς, ο Ναπολέων να περάσει από κάποια δίκη και να τιμωρηθεί αυστηρά, μετά από τα όσα είχε διαπράξει (Ουαί τοις ηττημένοις). Θα μπορούσε να αποκεφαλιστεί, να απαγχονιστεί ή να εκτελεστεί. Κι όμως… Οι Βρετανοί θεώρησαν ότι κάτι τέτοιο … «δεν ήταν κομψό»!!! Άλλη αιτιολογία για τη μη θανάτωση του Ναπολέοντα ήταν ότι οι νικητές, σύμμαχοι, ήθελαν να θέσουν το παράδειγμα, ώστε σε μελλοντική τους ήττα, να μην αντιμετωπίσουν κι εκείνοι την ποινή του θανάτου. Τέλος, η γυναίκα του Ναπολέοντα, η Μαρία – Λουίζα των Αψβούργων ήταν κόρη του Αυτοκράτορα της Αυστρίας Φραγκίσκου Β! Όσο να ‘ναι … δεν εκτελείς τον γαμπρό σου ή τον γαμπρό του συμμάχου σου! Έτσι δεν είναι;
Και λίγα λόγια για δύο άλλους δικτάτορες. Η Γεωργία είναι μια συμπαθητική χώρα του Εύξεινου Πόντου, με μεγάλη ιστορία, που πάει πίσω χιλιάδες χρόνια (Χρυσόμαλλο Δέρας, Κολχίδα, παρασκευή κρασιού, μεταλλουργία, χρυσοχοΐα, πολιτισμός κ.ά.). Το αρνητικό της σημείο είναι ότι … εξάγει δικτάτορες. Στη Γεωργία γεννήθηκε το 1879, ο Ιωσήφ Βισαριόνοβιτς Τσουγκασβίλι, γνωστός ως Στάλιν, που διαδέχτηκε τον Λένιν. Για να κρατηθεί στην εξουσία, στην ΕΣΣΔ και για να εφαρμόσει την πολιτική του, με ρατσιστικές ή εθνοτικές εκκαθαρίσεις θανάτωσε πολλά εκατομμύρια συμπατριωτών του, σε καιρό ειρήνης. Έτσι, μαζί με τον Χίτλερ θεωρούνται ως οι κορυφαίες εγκληματικές μορφές στην ιστορία. (ΤΟ ΒΗΜΑ, 8/11/19).
Η χώρα μας βρίσκεται αυτό τον καιρό σε παρατεταμένη τριβή με την εξ ανατολών γείτονά μας, την Τουρκία. Παρά τη μακροχρόνια σταθερή εξωτερική πολιτική της και την επιμονή της να επιβουλεύεται θαλάσσιες και νησιωτικές περιοχές μας, θεωρούμε ότι η προκλητική στάση της Τουρκίας, σήμερα, εκφράζεται –κυρίως- μέσα από τις δηλώσεις και τις απειλές του σημερινού και φαινομενικά αλλοπρόσαλλου προέδρου της. Ανήλθε κι εκείνος στη θέση αυτή με δημοκρατικές διαδικασίες, έχει φτάσει, όμως, στο σημείο να συμπεριφέρεται και να ενεργεί ως δικτάτορας. Και ποια είναι η ιδιαιτερότητά του, στην προκειμένη περίπτωση; Μα… είναι και αυτός Γεωργιανής καταγωγής. Λέτε το ζήτημα να είναι γονιδιακής προέλευσης;
Υ.Γ. Το άρθρο δεν σκοπεύει να ανταγωνιστεί, το έργο του Πλουτάρχου «Βίοι Παράλληλοι». Έτσι κι αλλιώς, οι πρωταγωνιστές του έζησαν … 20 αιώνες αργότερα!!!