Επιστρέφοντας στο σπίτι της μετά από ένα συνέδριο, η ζωή της Σάρα εκτροχιάζεται, όταν μεταφέρεται σε κέντρο κράτησης. Το έγκλημά της, ήταν ότι τα όνειρά της υποδηλώνουν ότι κινδυνεύει να βλάψει τον άντρα της. Αυτή η λεπτομερής περιγραφή ενός εξαιρετικά ρεαλιστικού εγγύς μέλλοντος είναι απόκοσμα προφητική σε τούτους τους ταραγμένους καιρούς, με την κλιματική αλλαγή, τον κυβερνητικό έλεγχο, την εξωτερική ανάθεση σε ιδιωτικές κερδοσκοπικές εταιρείες και την χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης και των αλγορίθμων να βρίσκονται διαρκώς στο επίκεντρο.
Η Σάρα Χουσεΐν, λοιπόν, είναι αρχειοφύλακας μουσείου, που επιστρέφει στο σπίτι της μετά από ένα επαγγελματικό ταξίδι στο Λονδίνο. Ανυπομονεί να ξανασυναντήσει τον σύζυγό της, και τα μικρά της παιδιά. Ωστόσο, αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα με την σάρωση του προσώπου της και μεταφέρεται σε άλλη γραμμή.
Εκεί, ο υπάλληλος βρήκε κάτι στον φάκελό της και την παρέπεμψε στην Υπηρεσία Εκτίμησης Κινδύνου για περαιτέρω αξιολόγηση. Όταν την τοποθετούν στην άκρη κατά την διάρκεια του συνήθους ελέγχου μετανάστευσης, στο αεροδρόμιο του Λος Άντζελες, γίνεται ευερέθιστη.
Το πρόβλημά της ήταν ότι η ατομική της βαθμολογία κινδύνου είναι πολύ υψηλή και ο αλγόριθμος λέει ότι κινδυνεύει να βλάψει τον άντρα της. Η Σάρα δεν θα το έκανε ποτέ αυτό στην πραγματική ζωή, αλλά σε έναν κόσμο όπου τα όνειρά της μπορούν να παρακολουθούνται αποτελεί κίνδυνο.
Έτσι, στέλνεται σε συγκεκριμένο κέντρο κράτησης για να μειωθεί η βαθμολογία κινδύνου κάτω από ένα ανεκτό όριο. Το κέντρο αυτό έχει ανατεθεί σε μια ιδιωτική εταιρεία (Safe-X), η οποία έχει τους δικούς της κανόνες, πρόστιμα και υποτιθέμενες παραβάσεις.
Είναι δύσκολο για τη Σάρα να συγκρατηθεί μπροστά στις αδικίες των σκληρών φρουρών, που εργάζονται για μικρές αμοιβές και την πληθώρα κανόνων που αλλάζουν καθημερινά και το μεγάλο της ερώτημα τώρα είναι εάν θα καταφέρει ποτέ αυτή και οι άλλοι συγκρατούμενοι να φύγουν από εκεί.
«Το Ξενοδοχείο των Ονείρων» (The Dream Hotel), που κυκλοφόρησε στην Αμερική τον Μάρτιο του 2025, είναι ένα ανατριχιαστικό βιβλίο, αφού όλα αυτά θα μπορούσαν να συμβούν με την περιβόητη τεχνολογία και τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης, καθώς και με τις κυβερνήσεις που φαίνεται να κλείνουν τα μάτια σε πράγματα που δεν θέλουν να γνωρίζουν.
Είναι μια εικόνα για ένα μέλλον που κάνει τον μέσο άνθρωπο να φοβάται να λειτουργήσει στην καθημερινότητά του ή να εκφράσει δημοσίως μια προσωπική του γνώμη. Εκεί είναι αναζωογονητικό να βλέπεις τη φωνή της Σάρα να επισημαίνει τις αδικίες και απογοητευτικό να διαβάζεις ότι έχει χαρακτηριστεί ταραχοποιός και τιμωρείται ανάλογα. Ανάμεσα στη ζωή της Σάρα στο κέντρο κράτησης, υπάρχουν αναδρομές στην προηγούμενη ζωή της.
Η απροσδόκητη γέννηση διδύμων και ένας σύζυγος που έχει διαφορετικές προτεραιότητες, κατά καιρούς, από αυτήν είναι απογοητευτικά, ειδικά σε ένα φόντο εξαντλητικής και απαιτητικής εργασίας. Αλλά δεν είναι εγκληματίας, όπως και οι άλλες γυναίκες. Κάποιες βρέθηκαν στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή και σε κάποιες αρέσει να αμφισβητούν το status quo. Ίσως όλα αυτά να μην αποτελούν εγκλήματα, αλλά οδηγούν σε φυλάκιση και μόνο με την υποψία.
Οι μεγάλες επιχειρήσεις και η επιδίωξη του κέρδους διερευνώνται επίσης, καθώς η Safe-X εργάζεται πάνω στο πώς θα βελτιώσει τα κέρδη της, ελαχιστοποιώντας παράλληλα το ποσό που δαπανάται στις γυναίκες. Ό,τι μπορούν επίσης να αναθέσουν σε εξωτερικούς συνεργάτες, το κάνουν σε διογκωμένες τιμές.
Ό,τι μπορούν να εξοικονομήσουν, το κάνουν όπως στον κλιματισμό και το φαγητό. Και οι γυναίκες είναι εκεί για να δουλέψουν, ανιχνεύοντας την καλή έναντι της κακής Τεχνητής Νοημοσύνης για διάφορες υποθέσεις. Εδώ η Σάρα και οι άλλες μπορούν να επηρεάσουν περισσότερο τον τρόπο με τον οποίο θα τους φερθούν και αν θα αφεθούν ποτέ ελεύθερες.
Το τέλος είναι ίσως το πιο αδύναμο σημείο, απλώς επειδή η αγωνία και το δράμα είναι λιγότερο έντονα σε σύγκριση με το υπόλοιπο μυθιστόρημα. Η ιστορία είναι πλούσια σε λεπτομέρειες, γύρω από τα αναφερόμενα γεγονότα.
Το βιβλίο αποτελεί λογοτεχνική επιστημονική φαντασία και φυσικά θα αφορά πολύ περισσότερα από την επιθυμία ενός απλού ανθρώπου να δραπετεύσει από ένα αποτρόπαιο μέρος για ένα έγκλημα που ούτε καν διέπραξε. Είναι κάτι συνηθισμένο που βλέπουμε να κοινοποιείται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Τι θα συνέβαινε αν αυτό που ονειρεύτηκε κάποιος παρακολουθούνταν από την Κυβέρνηση και αξιολογούνταν ότι θα αποτελούσε κίνδυνο για κάποιον άλλο; Αυτό υποστηρίζει και σκιαγραφεί εδώ «Το Ξενοδοχείο των Ονείρων», μέσα στο οποίο υπάρχουν και κάποια εξαιρετικά σχόλια για τα σωφρονιστικά συστήματα της Αμερικής, κάτι βεβαίως που δεν είναι καινούργια πληροφορία, ή άγνωστη.
Πρόκειται για μια εκπληκτική εικασία, που εξερευνά τις συνέπειες της στενής μας σχέσης με την τεχνολογία και τον τρόπο που αυτή κυβερνά τη ζωή μας, συσκοτίζοντας την αλήθεια των πραγματικών της προθέσεων, οι οποίες είναι να ελέγχουν, να αστυνομεύουν και να εμπορευματοποιούν την ανθρώπινη εμπειρία.
Ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης είναι τέως διευθυντής Χειρουργικής και συγγραφέας