Ο Ντάγκλας Μακάρθουρ (Douglas MacArthur) ήταν Αμερικανός στρατάρχης (στρατηγός πέντε αστέρων), ήρωας στον πόλεμο του Ειρηνικού, κατά το Β! Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν η πιο πολυσυζητημένη στρατιωτική μορφή και χωρίς αμφιβολία, ήταν μια αντιφατική προσωπικότητα. Του άρεσε και η πολιτική και η προσωπική προβολή και είχε βλέψεις για πρόεδρος των ΗΠΑ, μετά τη λήξη του πολέμου.
Όμως, απέτυχε στον τομέα αυτό και απεσύρθη. Σ’ αυτόν οφείλεται η οικονομική ανόρθωση της Ιαπωνίας μετά τον πόλεμο και το δημοκρατικό της πολίτευμα. Είχε την οξυδέρκεια να διακρίνει, ότι η μεταπολεμική Ιαπωνία δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει χωρίς τον Αυτοκράτορα, που για το λαό ήταν Θεός.
Γι’ αυτό και εισηγήθηκε στην πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ (πρόεδρος Τρούμαν), να παραμείνει στη θέση του και να μην ακολουθηθεί η γνωστή, σ’ αυτές τις περιπτώσεις, τακτική (δίκη, τιμωρία), όπως έγινε με κάποιους από τους στρατιωτικούς.
Ήταν ο στρατάρχης, παρουσία του οποίου η νικημένη Ιαπωνία, εκπροσωπούμενη από τον νέο υπουργό Εξωτερικών, υπέγραψε το έγγραφο της συνθηκολόγησης – παράδοσης άνευ όρων (2/9/1945), πάνω στο θωρηκτό «Μιζούρι», που ήταν αγκυροβολημένο στον κόλπο του Τόκιο, μαζί με άλλα 100 συμμαχικά πλοία.
Ο λόγος της εκπροσώπησης της Ιαπωνίας από το νέου υπουργό Εξωτερικών και όχι από τη στρατιωτική της ηγεσία, οφείλετο στο ότι οι ιάπωνες στρατιωτικοί είχαν δηλώσει ότι θα προτιμούσαν να αυτοκτονήσουν (χαρακίρι), από το να υπογράψουν ένα τέτοιο έγγραφο…
Αυτά με τους ηττημένους Ιάπωνες, ενώ, εκατοντάδες αμερικανοί ναύτες, καθισμένοι στους πυργίσκους και στα ρέλια, με το πόδια τους κρεμασμένα και μασώντας την τσίχλα τους, κουρασμένοι αλλά με την ικανοποίηση του νικητή, περίμεναν τη μεγάλη στιγμή της υπογραφής…
Και μια θλιβερή παρένθεση που μας ενδιαφέρει, ως Έλληνες… Τη συνθήκη, κλήθηκαν να συνυπογράψουν ναύαρχοι και στρατηγοί, των συμμάχων, ως εκπρόσωποι των χωρών: ΗΠΑ, Μεγ.Βρετανία, Κίνα, ΕΣΣΔ, Καναδάς, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Γαλλία και… Ολλανδία!
Καλά όλοι οι άλλοι· αλλά η Γαλλία με την κυβέρνηση του Βισύ και η ασθενική Ολλανδία, στις πεδιάδες της οποίας οι γερμανοί αλεξιπτωτιστές έκαμαν… «ζέσταμα» για τη Μάχη της Κρήτης; Και το ρητορικό ερώτημα: Γιατί απουσίαζε η Ελλάδα, η χώρα που είχε την πρώτη νίκη εναντίον δυνάμεων του άξονα (ΟΧΙ, Ιταλία), μαζί και τόσες καταστροφές; Εργασία κατ’ οίκον: Να βρούμε την απάντηση!!!
Διευκρίνιση: Ο εορτασμός της λήξης του πολέμου, στις 9 Μαϊου (1945), είναι η ημερομηνία της λήξης του πολέμου στην Ευρώπη, με την πτώση της Ναζιστικής Γερμανίας. Όμως, η τελική ημερομηνία λήξης του Β! Παγκοσμίου Πολέμου είναι η 2 Σεπτεμβρίου 1945, ημέρα της υπογραφής της άνευ όρων παράδοσης της Ιαπωνίας.
Ο στρατάρχης Μακάρθουρ ήταν γνωστός, ότι αψηφούσε τον κίνδυνο και ήταν συχνό το φαινόμενο να επισκέπτεται την πρώτη γραμμή, χωρίς να λαμβάνει ιδιαίτερα μέτρα ασφαλείας. Έτσι, σε μία μάχη στις Φιλιππίνες, είχε επισκεφτεί την πρώτη γραμμή, με το γνωστό τζιπάκι και τον οδηγό του, μέσα στη ζούνγκλα, ενώ γύρω οι σφαίρες βούιζαν σαν άγριες μέλισσες.
Τότε, ένας στρατιώτης τρέχει έντρομος προς το τζιπάκι του στρατηγού, φωνάζοντας: «Στρατηγέ, φυλαχτείτε… οι γιαπωνέζοι βρίσκονται μόλις εκατό γιάρδες (~100μ.) μπροστά μας». Και ο Μακάρθουρ απάντησε ατάραχος: «Δεν μπορείς να νικήσεις έναν εχθρό … όταν δεν μπορείς να τον δεις!!!».
Σε ανάλογη κατάσταση βρίσκεται σήμερα ο κόσμος ολόκληρος. Ο αόρατος εχθρός είναι ο κορωνοϊός. Έμμεσα τον βλέπουμε από τα καταστρεπτικά αποτελέσματά του. Τα κρούσματα, παγκοσμίως έχουν φτάσει τα 32 εκατομμύρια, ενώ οι θάνατοι το ένα εκατομμύριο. Άμεσα, γίνεται ορατός με τα μάτια των ειδικών, της ιατρικής και της βιολογίας.
Μέσα σε χρόνο ρεκόρ μπορέσαμε να τον χαρτογραφήσουμε και να αναπτύξουμε αξιόπιστα τεστ για τον εντοπισμό του. Γνωρίσαμε το γονιδίωμά του, τον τρόπο που προσβάλλει τα ανθρώπινα κύτταρα, τον κύκλο της ζωής του… Ποτέ πριν, στα χρονικά της επιστήμης δεν υπήρξε τόση μεγάλη πρόοδος και συνεργασία μεταξύ των επιστημόνων, όπως στις μέρες μας, με τον κορωνοϊό. Η εξάπλωσή του σε όλες τις χώρες και τα αποτελέσματα της διάδοσής του, μετέτρεψαν την επιδημία σε πανδημία.
Είναι λυπηρό, που σ’ αυτή την παγκόσμια και εξόφθαλμα ορατή υγειονομική κρίση, υπάρχουν φωνές – οι ελάχιστοι- που υποστηρίζουν ότι «ιός δεν υπάρχει» δηλ. κοινώς … «δεν τρέχει τίποτα». Υπάρχει και η κατηγορία (ευτυχώς, μειοψηφία) που δεν πιστεύει στην αποτελεσματικότητα των μέτρων προστασίας που προτείνουν οι υπεύθυνοι και εισηγείται ή προτρέπει τους γύρω τους να τα αγνοήσουν (όχι μάσκες στα παιδιά κ.ά.).
Είναι και οι «προφητολόγοι» (μου άρεσε αυτός ο όρος), «παρασκηνιολόγοι» και οι «συνωμοσιολόγοι», που βλέπουν ή προβλέπουν ότι πίσω από κάθε κατάσταση υπάρχουν συνωμοσίες, «στημένα παιχνίδια» για παγκόσμια επικράτηση και χειραγώγηση των μαζών!
Τέλος, σε ό,τι μας αφορά, είναι και η Εκκλησία, που έχει περιέλθει σε δίλημμα. Ευτυχώς, όμως, η ηγεσία της «συμπλέει» και οι θέσεις της, προς τους πιστούς, είναι η συμμόρφωση με τις οδηγίες των ειδικών.
Δεν λείπουν όμως και οι μεμονωμένες «φωτεινές»(?) εξαιρέσεις κληρικών…, που όμως αδυνατούν να εξηγήσουν πώς ο ιός (που όπως διατείνονται, δεν μεταδίδεται μέσω της Θείας Κοινωνίας) πέρασε και στο Άγιον Όρος ή γιατί οι ιερείς που συνόδευαν τον πατριάρχη Ιεροσολύμων, στην τελετή αφής του Αγίου Φωτός, φορούσαν προστατευτική μάσκα!!!
Η Υγεία και η Οικονομία είναι δύο αδελφές, που βαδίζουν μαζί, χέρι – χέρι. Κάτι σαν συγκοινωνούντα δοχεία. Κάθε αρνητικό σύμπτωμα στη μία επηρεάζει την άλλη. Οι στόχοι –παγκοσμίως- είναι δύο. Οι προσπάθειες των ειδικών επικεντρώνονται α) στην εξεύρεση του φαρμάκου που θα εξουδετερώνει τον ίδιο τον ιό και β) του εμβολίου, που θα προετοιμάζει το ανοσοποιητικό μας σύστημα, ώστε να αντιμετωπίζει ενδεχόμενη ιϊκή προσβολή…
Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι ειδικοί σε θέματα υγείας, προσπαθούν. Εμείς … ελπίζουμε!!!