Πριν από έναν χρόνο, περίπου, στις σελίδες ετούτης της φιλόξενης εφημερίδας (Εφημ. Πατρίς. 14 Μαΐου 2024) είχαμε δημοσιεύσει το άρθρο «Η Ινδία μάς αφορά», όπου είχαμε αναφερθεί στη σπουδαιότητα της μεγάλης αυτής χώρας για τη δική μας και ότι η προσέγγιση των δύο χωρών, είναι πολύ σημαντική υπόθεση, η οποία άπτεται πολλών και ευαίσθητων παραμέτρων.
Και, το σπουδαιότερο, όχι μόνο επειδή βρίσκεται απέναντι στο Πακιστάν, του οποίου οι σχέσεις με την Τουρκία, όπως καλά γνωρίζουμε, είναι βαθιές και διαχρονικές, αλλά και γιατί η χώρα αυτή είναι ενδιαφέρουσα για το επίμαχο ζήτημα των θαλασσίων οδών.
Μια χώρα, η οποία ξεπέρασε σε πληθυσμό και την Κίνα και βαδίζει με ζηλευτό βηματισμό στην οικονομική ανάπτυξη και η οποία φυσικά ενδιαφέρεται σφόδρα για δημιουργία πολυποίκιλων σημαντικών διμερών σχέσεων με τη δική μας.
Παράλληλα, όμως, δεν ξεφεύγει της προσοχής μας ότι ο πέραν του Ατλαντικού σύμμαχός μας έχει ως αντικειμενικό και απώτερο σκοπό τον έλεγχο των ελληνικών λιμανιών, με κύρια επικέντρωση στον Πειραιά και στη Θεσσαλονίκη, όπου δραστηριοποιείται και ο όμιλος του Ιβάν Σαββίδη.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι η νέα πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Ελλάδα, η οποία αναμένεται να μας επισκεφτεί κάποια στιγμή και να μείνει στη θέση της, θα έχει ως στόχο αυτό ακριβώς το θέμα, τα τεθούν δηλαδή τα προαναφερόμενα λιμάνια κάτω από τον έλεγχο της Αμερικής.
Αυτό μεταφράζεται,, σε απλά λόγια, ότι η χώρα μας θα αναγκαστεί να ασκήσει αφόρητες πιέσεις στην Κίνα για αποχώρηση της COSCO από το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας. Ωστόσο, και τα άλλα λιμάνια μας είναι επίσης σημαντικά, όπως εκείνο της Αλεξανδρούπολης, το οποίο συνεχίζει να εξυπηρετεί τον απαραίτητο δρόμο προς την Ουκρανία.
Ο γνωστός και πολλάκις αναφερόμενος εμπορικός διάδρομος Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης (India, Middle East, Europe Corridor, IMEC), είναι σημαντικότατος και για τη χώρα μας και όχι μόνο για τις ΗΠΑ οι οποίες αποσκοπούν να αφήσουν εκτός νυμφώνος, για τους γνωστούς λόγους, την Κίνα.
Με την τοποθέτηση της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ στη θέση της πρέσβειρας στην Ελλάδα και τον ερχομό της, είναι παραπάνω από βέβαιο ότι θα αρχίσουν αφόρητες πιέσεις προς την ελληνική Κυβέρνηση ώστε να μειωθεί η παρουσία αλλότριων, και όσων γενικώς βρίσκονται οικονομικά απέναντι στις ΗΠΑ, στα ελληνικά λιμάνια.
Φυσικά, η αρχή θα γίνει με την μείωση της κινεζικής επιρροής, πράγμα που σημαίνει ότι η χώρα μας θα βρεθεί στην άσχημη διπλωματικά κατάσταση να ξεδιπλώνει πολλαπλές ακραίες συμπεριφορές και να απαιτεί συγχρόνως ολοένα και περισσότερα από τους Κινέζους επενδυτές.
Όσον αφορά τον διάδρομο του IMEC, η κατάσταση υποκρύπτει κάποιες ιδιορρυθμίες. Εδώ, ως γνωστόν, υπεισέρχονται και άλλοι παίκτες, που είναι για την ώρα το Ισραήλ και η Κύπρος, παρακάμπτοντας προφανώς την Τουρκία.
Τότε, θα αρχίσουν να δυσκολεύουν σε μεγάλο βαθμό οι θέσεις της Αθήνας, γιατί η συμμετοχή σε αυτόν τον διάδρομο της Ελλάδας, αρχικά θα παραπέμπει σε διάρρηξη των σχέσεών μας με τους Κινέζους.
Το αντίτιμο φαίνεται πως μάλλον θα είναι εξαιρετικά βαρύ για την χώρα μας, η οποία θα πρέπει να επωμισθεί και το οικονομικό βάρος της πιθανής αποσύνδεσης των Κινέζων από το λιμάνι του Πειραιά. Ωστόσο, την ίδια στιγμή, υπάρχει στο κάδρο και η Γαλλία, η οποία επίσης επιθυμεί διακαώς να τοποθετήσει τη Μασσαλία, ως λιμάνι εισόδου του διαδρόμου IMEC στη Δυτική Ευρώπη.
Κι ακόμα είναι κάπως πιο πολύπλοκη η όλη κατάσταση, αφού για όλα αυτά ενδιαφέρεται και η Ιταλία με τα γνωστά λιμάνια της στο νότο της χώρας. Είναι σαφές πλέον ότι η περιοχή γενικότερα της ανατολικής Μεσογείου αναβαθμίζεται σημαντικά με όσα δρομολογούνται στα παρασκήνια και στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις και συζητήσεις του Έλληνα πρωθυπουργού με τους ομολόγους των προαναφερόμενων χωρών.
Πολλά θα αρχίσουν να δρομολογούνται σε μας, όταν αρχίσουν οι αμερικανικοί εκβιασμοί για τον Πειραιά. Μια χαρακτηριστική, μάλιστα, γεύση από αυτές πήραμε προ καιρού από τον Αμερικανό πρόεδρο, όταν εκείνος αναφέρθηκε στο καθεστώς της διώρυγας του Παναμά. Κι εδώ θα φανεί τελικά σε όλο της το μεγαλείο η ικανότητα της εξωτερικής μας πολιτικής, ή κάποιες άλλες ιδιότητές της που την χαρακτηρίζουν τελευταία!
Ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης είναι τέως διευθυντής Χειρουργικής και συγγραφέας