Αφορμή για το σημερινό μας σημείωμα αποτελεί η πρόσφατη, στις 09.10.2022, μεγάλη (και χρηματοδοτούμενη από την Περιφέρεια Κρήτης) συναυλία του Γ. Νταλάρα στο Παγκρήτιο στάδιο.
Με μεγάλη έκπληξη κατά τη διάρκεια της συναυλίας ακούσαμε τον γνωστό τραγουδιστή να ενθαρρύνει το κοινό να επαναλαμβάνει το γνωστό γηπεδικό σύνθημα «Μητσοτάκη γ….αι» και μάλιστα να προσφέρεται να κάνει πρόβες μαζί τους και να να γράψει και μουσική ώστε να το κάνει πιο εύηχο.
Παρ’ ότι είναι γνωστό ότι το εν λόγω σύνθημα προέρχεται από τη νεολαία συγκεκριμένου πολιτικού χώρου εντούτοις είναι ξεκάθαρο ότι η αισθητική του ταιριάζει πολύ περισσότερο σε γηπεδικές αντιπαραθέσεις και δεν έχει καμία θέση σε πολιτικές αντιπαραθέσεις σε μια δημοκρατία – πόσο μάλλον σε μια συναυλία ενός καλλιτέχνη που αρέσκεται να καλλιεργεί ένα (δήθεν) «έντεχνο» προφίλ.
Ο Γιώργος Νταλάρας μεγάλωσε σε δυσκολότερες εποχές, όταν η δημοκρατία και η ελευθερία της έκφρασης δεν ήταν καθόλου αυτονόητα. Θα έπρεπε να γνωρίζει από πρώτο χέρι πόσο πολύτιμα είναι και τα δυο και πόσο σημαντικό είναι να προστατεύονται από τις εκφυλιστικές εκείνες δυνάμεις και πρακτικές που δια του εκχυδαϊσμού και της ισοπέδωσης προετοιμάζουν το έδαφος για άλλου τύπου «λύσεις». Το ζήτημα δεν είναι λοιπόν καθόλου αν ο υβριζόμενος είναι ο επηρμένος πρωθυπουργός ή ο ανερμάτιστος καιροσκόπος που «ηγείται» της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η υιοθέτηση τέτοιων πρακτικών είναι επιζήμια για την κοινωνία και είναι αδιανόητο άνθρωποι που καμώνονται ότι κόπτονται για την πρόοδο της κοινωνίας και του πολιτισμού να τις ενθαρρύνουν.
Ειδικά από τον κ. Νταλάρα θα περίμενε κανείς περισσότερα, δεδομένου ότι όταν το δικό του όνομα αναφέρονταν με συνοδεία αντίστοιχων κοσμητικών επιθέτων – στα πλαίσια σάτιρας από τον αείμνηστο Τζίμη Πανούση – είχε εξαντλήσει κάθε νόμιμο μέσο προκειμένου να προστατεύσει την υπόληψη του η οποία θεωρούσε ότι θίγονταν.
Αν η υπόληψη του κ. Νταλάρα ως απλού πολίτη αυτής της χώρας δικαιούται προστασία, τότε ο πρωθυπουργός της χώρα – ο οποίος ψηφίστηκε από μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος και που σε τελική ανάλυση, λόγω του θεσμικού του ρόλου, εκπροσωπεί το σύνολο του Ελληνικού λαού – δεν δικαιούται αντίστοιχη προστασία;
Και σε κάθε περίπτωση, πόσο ηθικό είναι να πληρώνεται ο κ. Νταλάρας από το Ελληνικό κράτος και στην συνέχεια να υβρίζει την κεφαλή του; Η περιφέρεια άραγε δεν έχει να πει κάτι για αυτό;
Όσον αφορά στον κ. Νταλάρα οι απαντήσεις είναι προφανείς και τα συμπεράσματα αβίαστα: ο κ. Νταλάρας έχει ωραία φωνή, έχει χτίσει ένα σοβαροφανές και γεμάτο «πάθος για την τέχνη και τον άνθρωπο» προφίλ, αλλά ως άνθρωπος είναι κατά βάση λίγος, εξαιρετικά λίγος.
Αν θέλαμε να πέσουμε στο επίπεδο του θα μπορούσαμε κάλλιστα να κλείσουμε το σημείωμα με τη διάσημη φράση του Χάρρυ Κλυνν: «Δε μας χέζεις και εσύ ρε Νταλάρα…».
Αλλά δεν θα του κάνουμε τη χάρη.
*Ο Μηνάς Κ. Σηφάκης είναι φυσικός