– Πολύ χαρούμενο σε βλέπω σήμερο Διογένη, συμβαίνει κάτι; Κέρδισες κανένα λαχείο;
– Όϊ δεν εκέρδησα κιανένα λαχείο, μα ήκαμα τα εμβόλιο και τα δυό, εγώ και το Αυγιωνιό μου και κάνει το ίδιο!
– Μπράβο Διογένη. Και δενε φοβήθηκες;
– Να φοβηθώ; Όι δεν εφοβήθηκα, μα εξεφοβήθηκα κιόλας! Ήφηγιέ μου ένα βάρος από πάνω μου, μα και τσι κεράς μου, απού δε γατέχει πόσες οκάδες ήτανε! Εκιά που εσκεφτόμουνε την εντατική με τσι σολινώσεις, με τα μουργκόνια, μου φαινούντανε σα να ‘μουνε στο φεγγάρι, φασκιωμένος με τη βαριά στολή, ακίνητος και αλλάργο από ανθρώπους δικούς μου και ξένους και να θωρώ μόνο το διπλανό μου να ψυχομαχεί, κι εγώ να περιμένω να ‘ρθει ο σειράς μου!… Κιανέ πάει ύστερα και το Αυγιωνιό μου.
– Σκέτη κόλαση Διογένη!
Ευτυχώς όμως που ήρθε γρήγορα ο σωτήρας, το εμβόλιο, που θα σώσει τον κόσμο από τον φοβερό και φρικιαστικό θάνατο!
Άμα τελειώσει αυτός ο… πόλεμος Διογένη και νικήσομε, θα πρέπει να γιορτάζομε κάθε χρόνο την επέτειο της νίκης!
– Και να κάνομε θελει κοντό και παρελάσεις;..
– Αν θυμηθούμε Διογένη τη σκεφτόμαστε πριν λίγους μήνες, πριν τα εμβόλια, τι σκέψεις κάναμε, τι φόβος, τι τρόμος, την αγωνία, την ανασφάλεια, ήτανε τρομερό.
Η σκέψη της εντατικής του θανάτου, της χρεοκοπίας, της φτώχειας, της κακοπέρασης, τα συνεχόμενα λοκ ντάουν κ.λπ. και για όλα αυτά, η μοναδική ελπίδα ήτανε τα εμβόλια. Μεγαλύτερη χαρά απ’ αυτή δεν έχει ξανά ζήσει ολόκληρος ο πλανήτης!
Όμως ο παραλογισμός, η ανοησία, η αντιρρησία κ.λπ. δεν έχει όρια.
– Μα γιάντα υπάρχουνε μπρε Κωνσταντή τουτινά οι άνθρωποι;
– Γιατί είναι… ψεκασμένοι Διογένη.
– Μα πως μπρε τσι ψεκάζουνε με τσι ψεκαστήρες;
– Με την ανοησία και με την ηλιθιότητα…
Αυτό συμβαίνει κάθε φορά που γίνεται κάτι καινούριο, κάτι καλό, βρίσκουνε την ευκαιρία ν’ αντιδρούνε να ξεσπαθώνουνε, να πηγαίνουνε κόντρα στους πολλούς, κόντρα στη λογική.
– Μα ίντα φταίνε όμως οι πολλοί που υποφέρουν εξαιτίας τους.
– Μα, αυτό τους ευχαριστεί Διογένη, να κάνουνε τους άλλους να υποφέρουνε! Είναι όμως και μια άλλη κατηγορία, ευτυχώς μικρή κι αυτή η οποία δεν είναι αντιρρησίες και αντεξουσιαστές κ.λπ. αλλά είναι αθώοι… λόγω βλακείας.
– Κατά λάθος δηλαδή, κάνουνε κακό κι αυτοί!
– Αν από την αρχή Διογένη, πειθαρχούσανε όλοι μαζί δεν θα είχαμε ούτε πολλούς θανάτους, ούτε καταστροφή στην οικονομία και όλα τα κακά γνωστά!
Δεν μπορείς να φανταστείς τι τεράστια ζημιά προξενούν αυτοί οι τύποι και όμως κάνουνε το κέφι τους ανενόχλητοι, ατιμώρητοι από το καλό και δίκαιο κράτος μας!