Ο Καταστατικός Χάρτης τής Ελλάδας στην § 2 του άρθρου 120 αναφέρει πως ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων, ενώ, κατά την § 4 του ίδιου άρθρου, η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων.
Ο σεβασμός των πολιτών στους νόμους και τα θέσμια και η πιστή εφαρμογή τους αποτελούσε ανέκαθεν και αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση της ύπαρξης υγιούς και δημοκρατικά δομημένης πολιτείας και ύψιστο μέλημά τους από την αρχαιότητα!
Αντίθετα, η αθέτηση και η προκλητική παραβίασή τους οδηγεί αναπόδραστα στην αναρχία, τον βανδαλισμό και την αλλοίωση της Δημοκρατίας, την ισοπέδωση και τον εκχυδαϊσμό της ίδιας της ζωής.
Ο Will Durant, καθηγητής της Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Columbia, στο βιβλίο του «Ο βίος των Ελλήνων» έγραφε το 1927 για τους νόμους στην εποχή του Περικλέους.
«Ο νόμος εις τας Αθήνας και εις τας άλλας πόλεις της Ελλάδος ήρχισε ως ιερά συνήθεια θείας κυρώσεως και αποκαλύψεως […] και κατέληξε ως μέσον εκφράσεως κυριάρχου βουλήσεως των ελευθέρων πολιτών. […] Κριτήριον της αξίας του δια την εποχήν αποτελεί ο σεβασμός των Αθηναίων προς τον νόμον και η υιοθέτησις μεγάλου μέρους αυτού από τας άλλας ελληνικάς πολιτείας».
Ήταν, λοιπόν, ομόθυμη η αποδοχή και τήρηση των νόμων στην αρχαία Αθήνα και στις λοιπές πολιτείες της Ελλάδας στην εποχή του «Χρυσού Αιώνα»! Την οποίαν, όμως, αν πειραθούμε να συγκρίνουμε με την σημερινή πραγματικότητα, μόνο πικρία και ψόγο προκαλεί.
Στην Ελλάδα του σήμερα οι νόμοι ψηφίζονται για να μην εφαρμόζονται! Ψηφίζονται «για το θεαθήναι»! Γιατί σε πολλούς από τους συνέλληνες ελλείπει, δυστυχώς, η παιδεία και η κοινωνική υπευθυνότητα και οι πλείστοι λειτουργούν με γνώμονα το ατομικό-προσωπικό συμφέρον σε βάρος του κοινωνικού! Λίγα μόνο παραδείγματα είναι ενδεικτικά του ωχαδερφισμού και της τάσης για παραβατικότητα όχι ολίγων εξ ημών!
- Ολόκληρη η Υφήλιος, επί μήνες, κατατρύχεται και θα ταλαιπωρείται ακόμη για καιρό απ’ την καινούργια κατάρα, τον κορωναϊό, με χιλιάδες ίσαμε σήμερα νεκρούς, εκατομμύρια νοσούντες και την παγκόσμια οικονομία να βρίσκεται σε κίνδυνο κατάρρευσης! Η Κυβέρνηση και οι αρμόδιοι φορείς αποφασίζουν μέτρα προστασίας των Ελλήνων και απαγορεύουν τις ομαδικές συνάξεις. Και, όμως, χιλιάδες πολίτες ανά την Ελλάδα αγνόησαν τις εντολές, πραγματοποίησαν τα απαγορευμένα καρναβάλια κι αυτάρεσκα δήλωσαν δημοσίως πως «δε μας φοβίζει ο ιός!». Προκλητικοί και απαθείς προ το κοινού και μέγιστου κινδύνου, είμαστε πολλές φορές εμείς οι Νεοέλληνες.
- Ο Κ.Ο.Κ. απαγορεύει και τιμωρεί αυστηρά σωρεία παραβάσεων των διατάξεών του, όπως· την οδήγηση στη Λ.Ε.Α. ή σε κατάσταση μέθης ή χωρίς ζώνη ασφαλείας· τη χρήση κινητού τηλεφώνου· την υπερβολική ταχύτητα· το παράνομο προσπέρασμα· την παραβίαση ερυθρού σηματοδότη κτλ. Οι Έλληνες, όμως, οδηγοί, απτόητοι συνεχίζουν να παρανομούν! Γι΄αυτό και κάθε χρόνο θρηνούμε ως χώρα εκατοντάδες νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες, θύματα όλοι στον Μολώχ τής ασφάλτου, απ’ τους αμετανόητους «ιππότες της ασφάλτου»!
- Ακόμη οι «γνωστοί-άγνωστοι» απάχηδες των πόλεων. Οι κουκουλοφόροι, οι μπαχαλάκηδες και καταληψίες, ντόπιοι και εισαγόμενοι, που ρημάζουν, ληστεύουν, δηώνουν και ξεσπιτώνουν οικογένειες και επαγγελματίες, καταπατούν τους νόμους και διασύρουν την Πολιτεία καθημερινά!
Όλοι αυτοί και πλείστοι άλλοι, εκ πεποιθήσεως παραβατικοί κι απείθαρχοι, ενθαρρύνονται στη διάπραξη των ανομιών τους από την ανοχή των αρχών και, εν πολλοίς, την ατολμία των αδικουμένων να τους καταγγείλουν στις αρχές από φόβο για το «αύριο»!
Ποντάρουν, δηλαδή, εκ του ασφαλούς, στο ακαταδίωκτο και την ατιμωρησία και ανοσιουργούν!
Και, όμως, η ασέβεια στους νόμους και τα θέσμια και η έκνομη δράση δεν παρατηρούνται μόνο στους απλούς πολίτες ούτε κι αποτελούν αποκλειστικό «προνόμιό» τους.
Επεκτείνονται και στα σαλόνια της υψηλής κοινωνίας, όπου διαπράττονται βαρύτατα εγκλήματα, εκείνα «του λευκού κολάρου», με κορυφαία, βέβαια, τα εγκλήματα της διαφθοράς και διαπλοκής σε παγκόσμια διάσταση! Εγκλήματα, που πλήττουν, κατά κύριο λόγο, την πολιτική και τους πολιτικούς, αποσυνθέτουν την κοινωνία και αποδομούν την ίδια τη Δημοκρατία.
Είναι παράλογο και τραγικό όλοι εκείνοι που έχουν τιμηθεί και ταχθεί από τον Λαό να διαχειρισθούν τις τύχες του και το μέλλον των παιδιών του να συναλλάσσονται με ολιγάρχες, να εξωνούνται και να κερδοσκοπούν.
Η κοινωνία ζητά απ’ τους πολιτικούς και τους άρχοντες να είναι άξιοι της εθνικής αποστολής τους, να υπερασπίζονται με πάθος τη διαφάνεια και να πατάσσουν την κάθε λογής διαπλοκή κι όχι να καταστούν εταίροι της! Γιατί, μόνον έτσι, θα πάνε μπροστά η κοινωνία, η Πολιτεία και η Δημοκρατία!
Είναι αυτονόητο, λοιπόν, οι πολίτες να ωθούνται στην παραβατικότητα, όταν πρωτοστατούν στην κατάλυση των νόμων και θεσμίων πολιτειακοί, πολιτικοί και δημόσιοι ταγοί! Όταν παρακολουθούν φαινόμενα διαφθοράς στην πολιτική και τη δικαιοσύνη, κυκλώματα συμφερόντων, παραδικαστικά και ανήθικους δημόσιους λειτουργούς.
Και, όταν αναμιμνήσκονται πως πολιτικές, κομματικές και άλλες σκοπιμότητες οδήγησαν πολλές φορές στο παρελθόν στη συγκάλυψη και ατιμωρησία βαρύτατα εγκλήματα επίορκων πολιτικών!
Όταν, λοιπόν, οι νόμοι δεν τηρούνται ή παραβιάζονται, όταν ο χρηματισμός και η φαυλότητα ενδημούν συχνά στα «υψηλά» σαλόνια της πολιτικής, οικονομικής και άλλων ελίτ της κοινωνίας, των ίδιαν ώρα που οι πολίτες πένονται και ζουν στα όριά τους, τότε η κρατούσα Πολιτεία έχει χρέος να αυτοπροστατευθεί.
Οφείλει να θωρακίσει τη Δικαιοσύνη με λειτουργούς εξοπλισμένους με ήθος, επιστημονική επάρκεια, ανιδιοτέλεια και υψηλό αίσθημα ευθύνης και ν’ απομονώσει τους ελάχιστους, ευτυχώς, επίορκους.
Διότι -το έχουμε τονίσει αυτό κατ’ επανάληψη- η Δικαιοσύνη αποτελεί τον βασικό πυλώνα, την ποιοτική έπαλξη της Δημοκρατίας και, όπως μας θυμίζει η αρχαία ρήση, «εν δε Δικαιοσύνη συλλήβδην πάσα αρετή εστί».
Η Πολιτεία έχει τη δυνατότητα και οφείλει να επιβάλει διαρκώς την εφαρμογή και τήρηση των νόμων απ’ όλους τους πολίτες ανεξαίρετα χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις, χωρίς διακρίσεις, δηλαδή σε ημέτερους και αλλότριους!
Αλλά και οι πολίτες και οι πολιτικοί να σέβονται, να τηρούν και να τιμούν τούς νόμους εν συνόλω, και όχι μόνο αυτούς που τους βολεύουν, αν δεν επιθυμούν να βιώνουν ες αεί την αναρχία, τη φαυλότητα και τον εξευτελισμό!
Και να κρατήσουν οδηγό ζωής τις σοφές παραινέσεις του Ξενοφώντος (Απομνημονεύματα), «τοις νόμοις πείθεσθαι και των τούτοις άπαντα κοσμείται», και του Βίαντα (σοφού της αρχαιότητας), «κρατίστη ει Δημοκρατία εν η οι πάντες ως τύραννον φοβούνται τον νόμον»!
*Ο Μιχάλης Κ. Δερμιτζάκης είναι δικηγόρος ε.τ.