Σε έναν κόσμο, ο οποίος μεταλλάσσεται κυριολεκτικά λόγω της πανδημίας που έχει ενσκήψει στον πλανήτη, η προσαρμογή όλων – ατόμων, συστημάτων, ομάδων – κρίνεται επιβεβλημένη.
Οι εκπαιδευτικοί οργανισμοί είναι ανοικτά κοινωνικά συστήματα που αλληλεπιδρούν δυναμικά με τον κοινωνικό περίγυρο, προκειμένου να βελτιωθούν, να εξελιχθούν και να ανταποκριθούν αποτελεσματικά στην αποστολή τους.
Κατά ανάλογο τρόπο, το εκπαιδευτικό σύστημα στη χώρα μας, προσαρμοζόμενο στα εκρηκτικά δεδομένα του «κοροναϊού» επιχειρεί να εφαρμόσει το σύστημα της «εξ’ αποστάσεως» εκπαίδευσης.
Η αλλαγή που επιχειρείται απαιτεί διαφοροποιήσεις τόσο στην κουλτούρα της μάθησης όσο και στην καθημερινή εκπαιδευτική πρακτική. Κατ’ επέκταση, το βάρος της υιοθέτησης και εφαρμογής των αλλαγών μετατοπίζεται στο επίπεδο λειτουργικών διαδικασιών εντός των εκπαιδευτικών οργανισμών.
Το συντονισμό αυτής της προσπάθειας έχει αναλάβει το Υπουργείο και όλες οι δομές που υπάγονται σ’ αυτό ενώ στο επίκεντρο της εφαρμογής του στρατηγικού σχεδιασμού για την ομαλοποίηση της κατάστασης στην εκπαίδευση βρίσκονται εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς. Όλοι έχουν αποδυθεί σε έναν αγώνα δρόμου προκειμένου να στηρίξουν σε κάθε επίπεδο (γνωστικό, ψυχολογικό, παιδαγωγικό) τους μαθητές, ιδιαίτερα τους τελειόφοιτους.
Όλοι όσοι εμπλεκόμαστε στην εκπαιδευτική διαδικασία και επιθυμούμε να στηρίξουμε την αποτελεσματικότητα του έργου μας οφείλουμε να καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια για να συνεισφέρουμε στο κοινό καλό.
Προφανώς και οι συνθήκες δεν είναι ιδανικές αλλά μπορούν να βελτιωθούν. Προφανώς και οι δυσκολίες είναι πολλές αλλά όχι ανυπέρβλητες. Προφανώς και η υλικοτεχνική υποδομή του εκπαιδευτικού μας συστήματος δεν είναι προετοιμασμένη για μια ραγδαία μετάβαση στο χώρο της διαδικτυακής μάθησης.
Οι εκπαιδευτικοί, όμως, στην πλειονότητά τους εργάζονται προς την κατεύθυνση της προσαρμογής στα νέα δεδομένα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι παραβλέπουν την εκπαιδευτική πραγματικότητα στη χώρα μας.
Η αλλαγή στην καθημερινότητα της εκπαίδευσης είναι μια πολύπλοκη διαδικασία που αφορά στη δομή και το έμψυχο δυναμικό της. Οι συμμετέχοντες στην εκπαιδευτική διαδικασία οφείλουν να συνειδητοποιήσουν το περιεχόμενο και τη σημασία της, ώστε να μπορούν να την κατανοήσουν και να την διαχειριστούν.
Συχνά, η διαφορετική οπτική όσων εμπλέκονται στην εκπαιδευτική αλλαγή, η ελλιπής συμμετοχή τους στη λήψη αποφάσεων, η έλλειψη οράματος και επικοινωνίας, η αναίτια αντίσταση, η απουσία γνώσης ενδέχεται να οδηγήσουν στην αποτυχία των αντίστοιχων προσπαθειών. Σε μια συγκυρία σαν τη σημερινή δεν περισσεύει κανένας εκτός από τις μικροπολιτικές μεμψιμοιρίες.
Αντιμετωπίζουμε μια κρίσιμη περίσταση και στην εκπαίδευση. Πίσω όμως από κάθε ανάλογη δυσκολία υπάρχει πάντα μια ευκαιρία να βελτιώσουμε, να εξελίξουμε και να καταστήσουμε αποτελεσματική την προσπάθειά μας.
Ας αντιμετωπίσουμε με γνώση, ηρεμία, αισιοδοξία την παρούσα φάση για να μπορούμε να οραματιζόμαστε το μέλλον, μικρών και μεγάλων!
* Η Καμπουράκη Γωγώ είναι Εκπαιδευτικός Φιλόλογος – ΜΑ Εκπαιδευτική Ηγεσία & Πολιτική (OUC)