Πλησιάζουν γιορτινές χριστουγεννιάτικες ημέρες και η θύμηση των παλιών Ηρακλειωτών γυρίζει πολλά-πολλά χρόνια πίσω! Και με στεντόρεια, μα τρεμάμενη, φωνή όλοι αναφωνούμε, μάταια βέβαια! Αχ και να γύριζαν τα χρόνια εκείνα πίσω.
Τότε, που οι διοργανώσεις σε διάφορα κέντρα διασκέδασης της πόλης μας, είτε σε φιλικά, συγγενικά σπίτια, γεννούσαν αγωνία και αδημονία, πότε θα’ρθεί εκείνη η ώρα που θα βρεθούμε όλοι μαζί, σαν τα αγαπημένα αδέλφια για να χαρούμε, να διασκεδάσουμε, να χορέψουμε, να τραγουδήσουμε, να ξεφωνίσουμε, να ξεφαντώσουμε και να δώσουμε, όπως λέγαμε, μια κλωτσιά στο χάρο. Βλέπεις εκείνες τις εποχές, δεν υπήρχε η σημερινή εξάπλωση μιας πανδημίας, που έχει αποκλείσει την κοινωνική ζωή στενά μέσα στο κουκούλι της, εν αντιθέσει υπήρχε μια προπανδημική αγωνία πότε θα φτάσει η ώρα της μαζικής φιλικής συνάντησης.
Τις όλες αυτές εκδηλώσεις διοργάνωναν διάφορα σωματεία, σύλλογοι, αλλά και μεμονωμένα άτομα στα σπίτια τους.
Σε κάθε εκδήλωση πάντα υπήρχε και το πρόσωπο της βραδιάς, χάρη του ιδιαίτερου χαρακτηριστικού, του ξεχωριστού, που το έκανε να διαφέρει ή και να ξεχωρίζει μέσα στο σύνολον της όμορφης παρέας, η οποία και το αποδεχόταν, το υποδεχόταν και το χειροκροτούσε, βάζοντάς το, πρώτο στο ξεκίνημα της κάθε χαρούμενης βραδινής απόλαυσης.
Πολλοί υπήρχαν στις διάφορες δημιουργούμενες συντροφιές.
Η υπέροχη παρουσία του έδιδε έναυσμα κεφιού και χορού στην περιρρέουσα χαρμόσυνη ατμόσφαιρα. Το γέλιο, η χαρά, ο χορός οδηγούσε όλη την παρέα στην ψυχική απόλαυση και στην αδερφική συμπεριφορά με πρώτο τον ΠΑΤΕΡΟΜΑΝΩΛΗ.
Υπήρξε ο άνδρας, bon viveur, που η ζωή γι’ αυτόν ήταν μια απόλαυση.
Ανεξίτηλο το στίγμα του όχι μόνο στην Τραπεζική ζωή και στον πολιτισμό, αλλά και στη συνολική παρουσία του στην κοινωνικοπολιτιστική ζωή της πόλης μας.
Σφράγισε με την πληθωρική παρουσία του μια ανεπανάληπτη εποχή της Ηρακλειώτικης κοινωνίας. Χορευτής πρώτος, τενόρος τραγουδιστής από τους καλούς και διοργανωτής των περισσότερων διασκεδαστικών εκδηλώσεων στην πόλη του Μεγάλου Κάστρου, μιας περασμένης εποχής, που δύσκολα θα ξαναβιώσουμε.
Μα πάνω από όλα ένας θερμός και άριστος σύζυγος, ο οποίος έτρεφε άπειρη αγάπη και σεβασμό για την αξιαγάπητη σύζυγό του και αγαπημένη όλων μας ΚΥΡΙΑ ΗΛΕΚΤΡΑ αλλά παραλληλα και σε όλους του συντοπίτες Ηρακλειώτες.
Άριστος και συνεπής τραπεζικός υπάλληλος και Διευθυντής της Ε.Τ.Ε. επί έτη, πρωτεργάτης και πρωταγωνιστής στην ίδρυση του Ροταριανού Ομίλου Ηρακλείου, της Φιλοδασικής Ένωσης Ηρακλείου, του Συλλόγου Υποτροφιών και Βραβεύσεων του Ρ.Ο.Ηρακλείου και του Συλλόγου Πολιτιστικής Αναπτύξεως Ηρακλείου, του οποίου υπήρξε και ο πρώτος Πρόεδρος.
Στους παλιούς Ηρακλειώτες ήταν γνωστή η μορφή του Μανώλη Πατεράκη ή Πατερομανώλη, όπως οι περισσότεροι παλιοί Ηρακλειώτες τον αποκαλούσαμε, ο οποίος «έφυγε» πριν ακριβώς 24 χρόνια για πάντα και έμεινε η θύμηση της αξέχαστης μορφής του.
Στη μνήμη του αείμνηστου ΠΑΤΕΡΟΜΑΝΩΛΗ ένα αναμνηστικό μνημόσυνο η σημερινή αναφορά μου,αλλά και στην αξέχαστη εκείνη εποχή,που πίσω δεν γυρίζει!