Ο λαός μας με εθνική υπερηφάνεια γιορτάζει και φέτος την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.
Η προκλητική και πειρατική ενέργεια του τορπιλισμού του θρυλικού ελληνικού καταδρομικού “Έλλη” στο λιμάνι της Τήνου στις 15 Αυγούστου 1940, προκάλεσε αγανάκτηση και σηματοδότησε τις προετοιμασίες και τις εξελίξεις.
Στο πιστοποιητικό Τύπου Α’ του αείμνηστου πατέρα μου Ελευθέριου Αγιοργιωτάκη εκδόθεν στις 21-3-2007 για απονομή μεταλλίου, αναγράφεται, μεταξύ των άλλων:
“1940-25 Αυγ.: Κατετάγη δι’ εκπαίδευση 43 Σύνταγμα Πεζικού ΕΔΥΣ 233/40.
1941-1 Μαΐου: Εθεωρήθη απολυθείς δυνάμει 20001/41 ΔΥΕΑμ.”
Έτσι όλοι οι νέοι της εποχής έτρεξαν να καταταγούν αφήνοντας τις οικογένειες τους για να αντιμετωπίσουν τον εχθρό της πατρίδας.
Οι πατεράδες και οι παππούδες του 1940 ήταν ένας λαός με βαθιά πίστη στην πατρίδα και υψηλό φρόνημα, όντες συνεχιστές του “Μολών λαβέ” του Λεωνίδα και του “Ελευθερία ή θάνατος” του 1821.
Οι εκδηλώσεις που γίνονται φέτος για τα 2500 χρόνια από τη μάχη των Θερμοπυλών και τη ναυμαχία της Σαλαμίνας που έσωσαν τον πολιτισμό από τη θανάσιμη απειλή του 480π.χ. εκφράζουν την αναγνώριση αυτής της μεγάλης προσφοράς και την πίστη στο αγαθό της ελευθερίας.
Το ΟΧΙ του 1940 ήταν μια αυθόρμητη έκρηξη του λαού μας στην πρόκληση του Μουσολίνι, όπως λέει ο ποιητής μας Στέλιος Σπεράντας στους παρακάτω στίχους στο ποίημά του “1940”:
“… Τα στήθη προτάξαμε στ’ αμέτρητα
τα πλήθη
γενναία και διαφεντέψαμε τη χώρα…
Το δέος ποτέ δεν σ’ άγγιξε των άλλων, σάλεψες τα θεμέλια των μεγάλων”.
Σήμερα, με τις εξελίξεις που παρακολουθούμε στα ανατολικά μας, ζούμε όλοι οι Έλληνες ένα βαθύ συναίσθημα πατριωτισμού και διακαούς πόθου για μια αρραγή κοινωνική και εθνική ενότητα για να διαφεντέχουμε και πάλι, αν παραστεί ανάγκη, τη χώρα.
Τη χώρα η οποία και στις δύσκολες στιγμές της ενδιαφέρεται για τις οικογένειες των υπερασπιστών της, όπως φαίνεται στα φωτοαντίγραφα από το “βιβλιάριο παροχής εφεδρικού επιδόματος εις τας οικογενείας των στρατευομένων οπλιτών συμφώνως τω Αναγκ. Νόμο 2564 του 1940”, που βρέθηκε στο αρχείο των γονέων μου.
Οι αποδείξεις των 480 δρχ. είναι έξι μέχρι και τον Απρίλιο του 1941.
Η σημερινή μου αναφορά στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, ας είναι ένα τρισάγιο στη μνήμη του αείμνηστου πατέρα μου και όλων των μαχητών του σαράντα, της μητέρας μου που είχε αναλάβει την ευθύνη των παιδιών της και της αδελφής μου Ευαγγελίας, το τρίχρονο κοριτσάκι του 1940, που σ’ όλη της τη ζωή ήταν ο επίγειος άγγελος της πατρικής μας οικογένειας.