Το κλίμα, καθώς ξεκίνησαν να συγκεντρώνονται οι παλιοί συσπουδστές και συσπουδάστριες στον αύλειο χώρο της Πάλαι ποτέ Παιδαγωγικής Ακαδημίας Ηρακλείου, (Π.Α.Η.), ήταν φορτισμένο συναισθηματικά και παρά τις έξι δεκαετίες, που μεσολάβησαν δεν υπήρχε αμηχανία, αλλά μία γελαστή οικειότητα και ζεστασιά καρδιάς, που πήγαζαν από την κοινή μνήμη του χώρου των νεανικών τους χρόνων.
Δυστυχώς, λόγω οικοδομικών εργασιών, δεν επιτρεπόταν η παραμονή μας, επί πολύ, στον αύλιο χώρο και η όλη εκδήλωση, της ανεπανάληπτης αυτής συνάντησης, συνεχίστηκε σε παρακείμενο χώρο εστίασης.
Η εκδήλωση αυτή διέφερε από τις άλλες παρόμοιες εκδηλώσεις αφού το κύριο χαρακτηριστικό της, ήταν οι πολλές ώρες, που έσμιξαν ώστε μίλησαν για τη ζωή τους και έτσι μετά από εξήντα χρόνια, κατάλαβαν τι έχει μείνει από τα χρόνια της συσπουδαστικής ζωής τους στην Παιδαγωγική Ακαδημία Ηρακλείου του 1960.
Το ραντεβού αυτό είχεν ανανεωθεί πριν από δέκα χρόνια στον ίδιο τόπο της Π.Α.Η. και είχε δοθεί υπόσχεση. Μάλιστα, ο οργανωτικός συσπουδαστής Νίκος Φλεμετάκης κλείνοντας την, προ δεκαετίας συνάντηση, είχε τραγουδήσει και ένα σχετικό άσμα του Διονύση Σαββόπουλου με τη συνοδεία τότε της κ. Βίλμας Αντωνακάκη – Βερνάρδου στο Πιάνο : «Να μας έχει ο Θεός καλά πάντα να ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε».
Και ω! του θαύματος!
Στις 2/7/2022 ημέρα Σάββατο πραγματοποιήθηκε εκείνη η, προ δεκαετίας, ευχή.
Γεγονός είναι ότι, όταν οι άνθρωποι συναντιόνται μετά από πολύ καιρό, κυριαρχούν τα συναισθήματα και ο στόχος της επανένωσης είναι η δημιουργία νέων αναμνήσεων, η νέα επανένωση με διαφορετικό τρόπο, ίσως και η επανα-αναγνώριση όλων.
Έτσι και έγινε όπου η ετοιμότητα της αυτοκριτικής, το χιούμορ και τα πειράγματα, αλλά και η ελαφρότητα για την αιώνια νιότη και ζωή έκαναν τη συνάντησή μας πολύ ζωντανή και ζεστή με χορό και τραγούδι, αφού ο συσπουδαστής Τάσος Κόλλιας, συνόδευσε και ενθουσίασε με τις ωραίες παλιές μελωδίες στο ακορντεόν του.
…….«Είχα υποσχεθεί πριν από 10 χρόνια, τόνισε ο οργανωτής αυτής της εκδήλωσης, ότι το ραντεβού θα ανανεωθεί στα 60 χρόνια, από την αποφοίτηση.
Να λοιπόν, που σήμερα πραγματοποιήθηκε το όνειρο εκείνο και σας ευχαριστώ όλες και όλους μέσα από την καρδιά μου, για την επίτευξη του σκοπού αυτού και εύχομαι και στην άλλη δεκαετία, πάλι να ξαναβρεθούμε. Και να έχουμε πάντα μέσα στη σκέψη και στο μυαλό μας χαρούμενες, ευχάριστες και θετικές σκέψεις, ώστε να αναμένουμε με ευχαρίστηση τη μελλοντική μας συνάντηση και αντιμετωπίζοντας πνευματικά και με προσοχή τις συνθήκες της ζωής πάντα με μελωδική σκέψη ανεξάρτητα από ιούς και τα τοιαύτα.Και συνεχίζοντας. τόνισε..
Επιθυμώ και νομίζω ότι είναι επιθυμία όλων μας αυτή την εκδήλωση να την αφιερώσουμε σε εκείνους τους συσπουδαστές και τις συσπουδάστριές μας, που δεν βρίσκονται ανάμεσά μας δια διαφόρους λόγους:
…Σε εκείνους που υπάρχουν στη ζωή να ευχηθούμε να ευημερούν, να χαίρονται παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα, που έχουν μερικοί, αλλά και σε εκείνους που έχουν φύγει από αυτήν την ζωή, να τους μνημονεύσουμε και να τους βεβαιώσουμε ότι τους σκεπτόμαστε, τους νοιαζόμαστε και προσευχόμαστε για την ανάπαυση της ψυχής τους. Πριν από δέκα χρόνια το 2012, που είχαμε την συνάντηση των 50 χρόνων, ήταν μαζί μας συσπουδαστές και συσπουδάστριές μας, που σήμερα κατοικούν εκεί ψηλά.
Όλες και όλους, που έχουν φύγει το μακρινό ταξίδι για τον ουρανό, υποσχόμαστε ότι πάντα θα τους θυμόμαστε και θα τους μνημονεύουμε και η μνήμη τους θα είναι πάντα στην σκέψη και στην καρδιά μας, γιατί αποτελούν ένα κομμάτι της ζωής μας
Παρακαλώ πολύ ενός λεπτού σιγή στη μνήμη τους, ……
Αιωνία τους η μνήμη».
Στη συνέχεια, για να αποφορτιστεί η συγκινησιακή επικρατήσασα ατμόσφαιρα, απάγγειλαν : Ο τότε Πρόεδρος της Τάξης Γιώργο Αυγουστινάκης, με τον δικό του ξεχωριστό ποιητικό τρόπο, ένα δικό του ποίημα με τίτλο: «Εξήντα Χρόνια από την αποφοίτηση από την Παιδαγωγική Ακαδημία Ηρακλείου: 1962—2022» … και ο οργανωτής της εκδήλωσης Ν. Φλεμετάκης τα παρακάτω προσωπικά του δίστιχα, σχετικά με την σπουδαστική εκείνη εποχή, με τίτλο: «ΉΡΘΑ ΣΤΑ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΙΧΑ ΠΡΩΤΟΔΕΙ»,
Ήρθα στα μέρη που σας είχα πρωτοδεί
γνώρισα φίλους που μιλούσαν σαν παιδί.
Που ‘ναι τα χρόνια, ωραία χρόνια,
με ξεγνοιασιά μες την καρδιά
αστεία βόλτες και ζευγαράκια,
που μοιάζαμ’ όλοι μικρά παιδιά.
Τσ’ Ακαδημίας την αυλή αναζητώ
γι αυτό και τώρα ήρθα πάλι να τη δώ.
Που ‘ναι τα χρόνια, ωραία χρόνια
με ξεγνοιασιά μες την καρδιά
αστεία βόλτες μεσ’ στην αυλή μας
που μοιάζαμ’ όλοι μικρά παιδιά.
ένη η πόρτα κείνη των καθηγητών,
όλοι στη χώρα των ουράνιων θνητών
Που ‘ναι τα χρόνια, ωραία χρόνια
με χορωδίες και χωρατά
όλα ετούτα ειν χαραγμένα
μέσα στη μνήμη ειν ορατά.
Εξήντα χρόνοι έχουν περάσει,
τι κι αν περάσαν,
κ μπορεί το σώμα λίγο να γέρνει
μα τα μυαλά μας ποτέ δεν γεράσαν
Εύχομαι σ όλες και όλους
χρόνια υγείας και ευεξίας
και να προσθέσουμε ζωή
στα χρόνια της μακροζωίας!!
Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για την ευγενική και αυθόρμητη παρουσία σας και εύχομαι σ όλες και όλους χρόνια υγείας και ευεξίας και να προσθέσουμε ζωή στα χρόνια της μακροζωίας!
Η όλη εκδήλωση συνεχίστηκε με χορό και τραγούδια μέχρι τις απογευματινές ώρες.