Με αφορμή την συζήτηση για την παραχώρηση του Παγκρήτιου Σταδίου στην ΠΑΕ ΟΦΗ, αναδεικνύονται τα σοβαρά προβλήματα πρόσβασης του λαού στον μαζικό λαϊκό αθλητισμό, στον Δήμο Ηρακλείου, σε ασφαλείς και σύγχρονους χώρους άθλησης.
Βέβαια, ούτε η τωρινή Δημοτική Αρχή, ούτε και κανένας άλλος συνδυασμός, πλην της «Λαϊκής Συσπείρωσης», δεν τόλμησε να θίξει τέτοια ζητήματα, αφού τα κόμματά τους, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ, έχουν βαριές διαχρονικές ευθύνες.
Όσο και αν επί της ουσίας δεν διαφωνούμε με την παραχώρηση στη ΠΑΕ ΟΦΗ του Παγκρήτιου Σταδίου, κατανοώντας την ανάγκη εξεύρεσης λύσης με τα προβλήματα που παρουσιάζει η τωρινή έδρα του, η Δημοτική Αρχή προσπάθησε, όλο αυτό το διάστημα, να παρουσιάσει με τυμπανοκρουσίες τη συμφωνία με την ΠΑΕ ΟΦΗ σαν συμφωνία αμοιβαίου οφέλους και δεν πείθει κανέναν, καθώς η πραγματικότητα είναι αμείλικτη:
Οι αθλητικοί χώροι αντιμετωπίζονται σαν επιχειρήσεις, με τη λογική εσόδων-εξόδων, με ανύπαρκτη χρηματοδότηση από το κράτος, παρά τα πάνω από 3 εκατομμύρια ευρώ που οφείλονται στον Δήμο Ηρακλείου για τη συντήρηση του Παγκρητίου. Πώς διεκδικεί η Δημοτική Αρχή τα οφειλούμενα; Πιάνοντας «πρώτη θέση» χειροκροτητή σε κάθε κάθοδο κυβερνητικού στελέχους.
Συνδέοντάς το, μάλιστα, με την επικαιρότητα, την ώρα που ο πολεμικός σχεδιασμός είναι σε εξέλιξη, είναι πολιτική επιλογή η εξοικονόμηση κονδυλίων για να πηγαίνουν στην ενίσχυση των πολεμικών εξοπλισμών, ώστε οι Νατοϊκοί μακελάρηδες να προχωράνε την γενοκτονία των Παλαιστινίων. O μεγάλος χαμένος είναι πάλι ο λαός και αυτό δεν κρύβεται.
Τα προβλήματα στις υπάρχουσες αθλητικές εγκαταστάσεις, πολλά και χιλιοειπωμένα: Το Στάδιο Ελευθερίας υπό εγκατάλειψη, με κατεστραμμένο ταρτάν στίβου. Το Παγκρήτιο χωρίς συντήρηση και στέγαστρο για χρόνια, παρά τις φανφάρες προ τριετίας με τον τότε υφυπουργό αθλητισμού.
Το Αθλητικό Κέντρο Φορτέτσας για χρόνια κλειστό κτλ. Η αντίθεση είναι μεγάλη, όταν στην Πάτρα, στο Παμπελλοπονησιακό Στάδιο, αυτή τη στιγμή υπάρχουν 11.000 δημότες εγγεγραμμένοι δωρεάν, με ταυτόχρονη δωρεάν παραχώρηση σε όλα τα ερασιτεχνικά σωματεία που στεγάζονται εκεί.
Όμως, διαχρονικά ο Δήμος Ηρακλείου, έχει επιλέξει άλλο δρόμο, αυτόν του κόστους-οφέλους: Είτε ιδρύοντας την Ανάπτυξη Αθλητισμού Ηρακλείου ΑΕ ΟΤΑ, που ρυθμίζει πώς ο ηρακλειώτικος λαός θα πληρώνει για να αθλείται, για εγκαταστάσεις που έχει χρυσοπληρώσει ήδη, μέσω της φορολογίας.
Είτε με το να «ξεφορτώνεται» δημοτικούς αθλητικούς χώρους, μέσω παραχωρήσεων σε ιδιώτες. Όπως τώρα με την παραχώρηση, σχεδόν χωρίς αντίτιμο, στην ΠΑΕ ΟΦΗ για «επενδύσεις» που θα κάνει, που είναι όμως υποχρεώσεις της ΠΑΕ προς τη Σούπερ Λιγκ και όχι για τις άμεσες ανάγκες του Σταδίου.
Ταυτόχρονα, πέρα από τις υπάρχουσες αθλητικές εγκαταστάσεις, που είναι σε κακό χάλι, επανέρχεται, για ακόμα μία φορά, η κουβέντα για τις αθλητικές εγκαταστάσεις, τον μαζικό λαϊκό αθλητισμό και την ανάγκη δημιουργίας χώρων άθλησης, με κρατική ευθύνη και όχι με ιδιωτική πρωτοβουλία ή παραχωρήσεων των δημοτικών αθλητικών εγκαταστάσεων.
Δηλαδή, κολυμβητήριο, που να καλύπτει τις ανάγκες των αθλούμενων, γήπεδα ποδοσφαίρου και στίβου, που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της εποχής μας.
Άλλο ένα θέμα είναι η στήριξη των ερασιτεχνικών σωματείων από το κράτος. Όταν το 99,8% του παγκόσμιου ποδοσφαίρου αφορά το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και το υπόλοιπο 0,2% το επαγγελματικό, δεν μπορούμε να μιλάμε για ολοκληρωτική στήριξη του επαγγελματικού.
Ο αθλητισμός και το ποδόσφαιρο είναι κοινωνικά αγαθά, γι’ αυτό και το κράτος οφείλει να εξασφαλίζει όλες τις προϋποθέσεις, για μια ουσιαστική δραστηριότητα του ερασιτεχνικού αθλητικού σωματείου. Να καλύπτονται τα έξοδά του, με θεσμοθετημένο κονδύλι, από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Να μειωθούν στο ελάχιστο οι δεσμοί με τους χορηγούς. Δεν χωράνε ιδιώτες και μεγαλοσυμφέροντα σε αυτό. Πρέπει να παρέχεται η δυνατότητα στη νεολαία και στην κοινωνία ολόκληρη να αθληθεί, και το κράτος οφείλει να καλύπτει αυτή την ανάγκη.
Ο Δημήτρης Δουλουφάκης είναι επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Ηρακλείου