Με αφορμή το κείμενο του Γιάννη Ξυλούρη πήραμε από τον Δημ. Ηρακλή Τσίπρα την παρακάτω επιστολή:
Εμείς αγαπητέ Γιάννη έχουμε κάτι κοινό. Είμαστε και οι δύο παιδιά μελών της ΔΕΚΑ. Εσύ του βουλευτή τότε Ξυλούρη εγώ του εργολάβου τότε Τσίπρα. Και είμαστε σε ηλικία που τα γεγονότα εκείνα είναι καταγεγραμμένα στην μνήμη μας. Τα θυμόμαστε σαν να γίναν χτες.
Έχεις βεβαίως την εικόνα της ιστορίας όπως στη μετέφερε ο πατέρας σου πλέον αυτών που βίωσες την περίοδο εκείνη όπως και εγώ άλλωστε.Οφείλεις όμως όσο αληθοφανή και αν σου φαίνονταν αυτά που σου είπαν ή άκουσες να χρησιμοποιείς τη λογική σου, να ερευνάς και να υιοθετείς ή να απορρίπτεις κατά περίπτωση.
Ιδιαίτερα μάλιστα αν πρόκειται δημόσια να σπιλώσεις κάποιον που δεν είναι πια εδώ για να σου απαντήσει και τυγχάνει και θείος του πρωθυπουργού της χώρας .
Είναι προφανής η πολιτική σου στράτευση αφού προκειμένου «να κάνεις το χρέος σου απέναντι στην ιστορία» όπως λες επιλέγεις να δημοσιεύσεις ένα λίβελό για το θείο του πρωθυπουργού 10 μέρες πριν τις εκλογές και έτσι να πάρεις και εσύ μέρος στο πάρτι κατασυκοφάντησης που έντεχνα έχουν στήσει Μαρινάκης και ΝΔ. Εύγε Γιάννη Ξυλούρη. Ρίξε και εσύ λίγη λάσπη.
Σου ήταν δύσκολο να γνωρίζεις ή έστω να σκεφθείς ότι τα έργα που ο εκτελούσε ο πατέρας μου το φθινόπωρο του ’67 είχαν δημοπρατηθεί πριν το πραξικόπημα του Απριλίου;
Και συνεχίζεις παρακάτω «έδωσε όλες τις πληροφορίες που είχε, σε αντάλλαγμα διορίσθηκε στη διοίκηση τού “Παναθηναϊκού”». Έχεις πληροφορίες ή συνάγεις από κάποια γεγονότα ότι ο πατέρας μου «διορίστηκε» στον Παναθηναϊκό;
Μήπως θεωρείς ότι τα μέλη των διοικήσεων των ομάδων συλλήβδην ήταν διορισμένα από τη χούντα; Δεν ήξερες ότι ο Ηρακλής Τσίπρας ήταν μέλος του ΔΣ του ΠΑΟ αρκετά πριν το ’67; Και εκεί λάσπη Γιάννη Ξυλούρη;
Δε θα απαντήσω σε κάθε μία από τις ασυνάρτητες ανακρίβειες και την εσκεμμένη παραχάραξη που επιχειρείς. Τα περισσότερα από όσα γράφεις είναι μίγμα άγνοιας, διαστρέβλωσης και προσωπικής εμπάθειας. Αυτοαναιρείσαι από τη φαιδρότητα των επιχειρημάτων σου και τις ανιστόρητες αναφορές σου.
Για να σε βοηθήσω όμως να εκπληρώσεις το χρέος σου απέναντι στην ιστορία σου παραθέτω τα γεγονότα όπως πραγματικά ήταν και όπως εγώ τα έζησα στο Ηράκλειο του ’67.
Όταν γίναν οι πρώτες συλλήψεις το Νοέμβριο του ’67 (Φοίβος Ιωαννίδης κ.α.) αρκετά μέλη της ΔΕΚΑ πρόλαβαν και κρύφτηκαν. Μεταξύ αυτών και ο Ηρακλής Τσίπρας. Παραμείνανε κρυμμένοι για μερικούς μήνες μέχρι να πλησιάσει η δικάσιμος στα Χανιά οπότε και παραδοθήκαν (ο πατέρας μου μερικές εβδομάδες πριν τη δικάσιμο) ευελπιστώντας σε ελαφριές ποινές αφού ήδη είχε δοθεί γενική αμνηστία από τον Παπαδόπουλο.
Εκείνες τις πρώτες συλλήψεις ακολούθησαν άλλες δεκάδων Ηρακλειωτών μεταξύ των οποίων της μητέρας μου, του θείου μου πατέρα του πρωθυπουργού και καμιά δεκαριά ακόμη συγγενών μου και φίλων των γονιών μου πολλοί από τους οποίους στην συνέχεια αφέθηκαν ελεύθεροι είτε γιατί δεν είχαν καμία σχέση με την οργάνωση ΔΕΚΑ είτε γιατί δεν βγήκαν τα ονόματά τους στις καταθέσεις των συλληφθέντων.
Είναι αλήθεια ότι μετά τις καταδίκες στο στρατοδικείο στα Χανιά ένας-δυο από τους 32 κατηγορούμενους της ΔΕΚΑ αφήσαν υπονοούμενα για την πορεία του πατέρα μου όπως και για ορισμένους άλλους. Ωστόσο κανείς τους δε διατύπωσε, έστω ένα, σοβαρό επιχείρημα, μία ένδειξη γι αυτά τα θλιβερά υπονοούμενα. Μικρόψυχοι όπως και εσύ Γιάννη Ξυλούρη αοριστολογούσαν με ανακρίβειες και αναπαραγωγή ανυπόστατων φημών.
Πως μπορείς να υπαινίσσεσαι το οτιδήποτε για κάποιον που σε συνθήκες χούντας διακινδύνευσε, διώχθηκε, ταλαιπωρήθηκε, φυλακίστηκε αυτός και προσφιλή του πρόσωπα, και εν τέλει καταδικάστηκε;
Όλα ήταν στημένα από το καθεστώς; Μήπως μας ψέκαζαν κιόλας;
Ελπίζω κάποια στιγμή να νοιώσεις ντροπή γι αυτό που έκανες και να καταθέσεις επιχειρήματα και δεδομένα ή να επανορθώσεις.
Αλλιώς εκεί στην Κρήτη θα ξέρουμε όλοι ότι ο Γιάννης Ξυλούρης γιός του πρώην βουλευτή της Ε.Κ. Μενέλαου Ξυλούρη είναι ένας κοινός συκοφάντης.
Δημήτρης Ηρ. Τσίπρας