Με έκπληξη -ίσως και με αγανάκτηση-θα αντιδράσουν αρκετοί από σας, αγαπητοί αναγνώστες όταν ακούσουν τις σκέψεις μου για το θρασύ,ανεπιθύμητο, αυτόκλητο επισκέπτη που θρονιάστηκε τόσο απροσδόκητα στη ζωή μας. Όλοι μιλάνε για ένα διαβολόπραμα που με την ταχύτητα εξά-πλωσής του και τη φονική του δύναμη,απειλεί με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα την ανθρωπότητα. Εγώ θέλω να δούμε αυτή τη θανατηφόρα λαίλαπα από μια άλλη οπτική γωνία.
Να τη δούμε σαν μια ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας και τους άλλους με τους οποίους μοιραζόμαστε και το χώρο και τις δυνατότητες και τις προοπτικές και τις ελπίδες μας.
“Ο άνθρωπος είναι μαλακός και διψασμένος σαν το χόρτο, άπληστος σαν το χόρτο. Ρίζες τα νεύρα του κι απλώνουν. Σαν έρθει ο θέρος προτιμά να σφυριξουν τα δρεπάνια σ’ άλλο χωράφι” λέει ο νομπελίστας μας ποιητής Γιώργος Σεφέρης! “Ως χαρίεν εστ’ άνθρωπος,όταν Άνθρωπος η” διαπιστώνει ο αρχαίος ποιητής Μένανδρος.
Για το τι είναι άνθρωπος έχουν λεχθεί πολλά από πολλούς!Σαφής και ξεκάθαρη απάντηση δεν υπάρχει και γι’ αυτό οφείλουμε να ψάχνουμε-σαν το Διογένη!-να αναρωτιόμαστε ερευνώντας είτε στα μάτια των άλλων είτε στον καθρεφτη μας την ουσία της ανθρώπινης φύσης.
Ποιοί είναι, λοιπόν αυτοί οι “άλλοι”; Σε τέτοιες στιγμές βγαίνουν στο φως τα πιο μύχια, τα πιο καλο-κρυμμένα στοιχεια της ταυτότητας του καθενός.
Έτσι βλέπουμε τον αλτρουιστή γιατρό ή νοσηλευτή που αψηφώντας τον κίνδυνο, μάχεται -συχνά άοπλος- για τη ζωή της Ζωής.
Τον εθελοντή με το μηχανάκι που κουβαλά τρόφιμα και φάρμακα στους γέροντες που ζουν -και πε-θαίνουν!-μόνοι χωρίς να τους κουνήσει κάποιος ένα μαντήλι του αποχωρισμού τη στιγμή της φυγής τους.
Τον Ανώνυμο υπάλληλο που φροντίζει την καθαριότητα και την τάξη, που νοιάζεται για την εφαρμογή των κανόνων που θα προστατέψουν τη ζωή μας παίζοντας κορώνα-γράμματα τη δική του!
Κοντά σ’ αυτούς όμως είναι και τα καθάρματα που βρίσκουν την ευκαιρία να κερδοσκοπήσουν
επενδύοντας στην αγωνία και το φόβο των πολλών!
Είναι και τα… τομαράκια που στήνονται και ξαναστήνονται στην ουρά για να στοκάρουν 5πλάσια από όσα χρειάζονται, αδιαφορώντας για το αν ο επόμενος θα μπορέσει να προμηθευτεί τα απαραίτητα!
Είναι και η στρίγκλα εκείνη που προσπαθούσε ουρλιάζοντας να αποτρέψει το πέρασμα των καμιονιών με τα φέρετρα απο τη γειτονιά της στο Μπέργκαμο και να πάνε στο κρεματόριο από άλλο δρόμο!
Είναι ακόμα και τα κτήνη που οργανώνουν και πραγματοποιούν ληστείες την ώρα που τα θύματά τους μαστίζονται από θανατηφόρο ιό!
Κοντά σ’ αυτούς και η ανεκδιήγητη μαμά που έκρυψε στο ποτρ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου την κορούλα της γις να γλιτώσει το πρόστιμο των 150 ευρώ!
Μα ας διευρύνουμε λίγο το οπτικό πεδίο μας: Βλέπουμε τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου, Η.Π.Α. και Ενωμένο Βασίλειο, ως πιθανότατες πρωταθλήτριες στον αριθμό των θυμάτων του φοβερού ιού. Αιτία; Η εγκληματική καθυστέρηση στη λήψη μέτρων και ο κυνισμός της καπιταλιστικής ηθικής που υπηρετούν και που κάνει τον πατριάρχη -πλανητάρχη να θέτει σε δεύτερη -μετά το δολάριο-θέση,την αξία της ανθρώπινης ζωής και τον άγγλο πρωθυπουργό που κατα θεία Δίκη χτυπήθηκε απο τον ιό, να αναιρεί τους λεοταρισμους του και να ακυρώνει, περιδεής και πανικόβλητος τον προχθεσινό του εαυτό!
Ολοφάνερος λοιπόν, ο στόχος του καπιταλισμού! Η Οικονομία πρώτα-πρώτα! Το χρήμα πανω απ’ όλα! Το κέρδος είναι ο σημαντικότερος σκοπός!
Τι σημασία έχει αν η πλουσιότερη χώρα του κόσμου δεν έχει μάσκες και απολυμαντικά. Τι σημασία έχει αν το σύστημα υγείας που διαθέτει οσονούπω θα καταρρεύσει όπως προβλέπουν οι ειδικοί;
Και για νά ξανάρθω τελειώνοντας στην αρχική μου σκέψη: Η κρίση που περνάμε μας βοηθά να δούμε εναργέστερα την ανθρώπινη ψυχή-ύπαρξη! Να γνωρίσουμε καλύτερα τον άνθρωπο να αναθεωρήσουμε ενδεχομένως τις απόψεις μας και να δηλώσουμε ντόμπρα και ξεκαθαρα: Με ποιούς θέλουμε να είμαστε τελικά;
*Ο Χ. Ν. Καραγιάννης είναι φιλόλογος