Διαβάζω καθημερινά τον Μιχαλη Μητσό. Μου αρέσουν,  ο τρόπος που γράφει και τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται.

Στις 9 /12 /20 ασχολήθηκε με  ένα θέμα που νομίζω πως πρέπει να αναπαράγω για εκείνους που  με τιμούν με την ανάγνωση των σκέψεων που κατά καιρούς δημοσιεύω.

Την Δευτέρα επτά του μήνα κυριάρχησε στην ειδησεογραφία η έναρξη του εμβολιασμού στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η εικόνα της  κυρίας Μαγκι μπήκε στα σπίτια  των τηλεθεατών την ώρα του εμβολιασμού της. Αισιοδοξία και αγάπη για την ζωή  ξεχείλιζαν από την μορφή  και τα  λόγια που μας απεύθυνε.  Θέλει όπως μας ενημέρωσε να αποκτήσει την υποσχόμενη από το εμβόλιο ανοσία για να  νικήσει την μοναξιά της και να γυρίσει ακίνδυνη στου φίλους και την οικογένεια της.

Ο  κ. Μητσός αναφέρεται και στην ιστορία της κυρίας Ντενίζ μεταφράζοντας την επιστολή που έστειλαν τρεις  Γιατροί και μια κοινωνιολόγος στην εφημερίδα Monte, η οποία δημοσιεύτηκε στην πρώτη σελίδα της μεγαλύτερης σε κυκλοφορία και εγκυρότητα Γαλλικής εφημερίδας.

Η ΚΥΡΙΑ Ντενίζ εισήχθη με δύσπνοια στο Νοσοκομείο, ήταν «άνω των εβδομήντα ετών και με σοβαρά υποκείμενα νοσήματα» όπως θα έλεγε ο αγαπητός κύριος Τσιόδρας,  αρνήθηκε όμως να καταλάβει την μοναδική ελεύθερη  κλίνη στην ΜΕΘ. Ηθελε να την αφήσει  όπως σημειολογικά επεσήμανε για τα παιδιά και τα εγγόνια της.

Γράφουν οι Γιατροί: «ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ  πως όσο σας μιλούσαμε, μας λέγατε να ασχοληθούμε  με τους  ασθενείς  που  έχουν ελπίδα να τα καταφέρουν». «Είχατε λίγες ημέρες ζωής ακόμη, αλλά χαμογελούσατε».        Και συνεχίζουν «ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΠΟΤΕ αυτό το γράμμα, αγαπητή Κυρία. Να ξέρετε όμως ότι σας είμαστε  ευγνώμονες γι αυτή την μοναδική ιατρική, ανθρώπινη και  κοινωνική εμπειρία. Θα σας σκεπτόμαστε κάθε φορά που πρέπει να λάβομε μια δύσκολη απόφαση.

Θα θυμόμαστε τα λόγια σας και την απόλυτη ανάγκη να συζητάμε με τον ασθενή για να αξιολογήσομε λεπτομερώς την  κατάσταση του. Θα θυμόμαστε το άδειο  δωμάτιο που θα μπορούσατε να έχετε καταλάβει και θα ξέρουμε ότι η προτεραιότητα προς το άτομο μπορεί να αντικατασταθεί  από την προτεραιότητα προς το κοινωνικό σύνολο, υπό τον όρο να γίνονται σεβαστές οι θεμελιώδεις αρχές και αξίες της φροντίδας. Είναι σειρά μας Κυρία  να σας αποχαιρετίσουμε. Σας ευχαριστούμε ξανά γι αυτή την τόσο πλούσια σε διδάγματα εμπειρία.»

Αισιοδοξία, ύμνος για την ζωή τα λόγια η εικόνα της κυρίας Μαγκι. Ευαισθησία αγάπη κοινωνικότητα η στάση της κυρίας ΝΤΕΝΙΖ. Μαθήματα ζωής από τις δυο ηρωίδες στον πόλεμο που διεξάγει η ανθρωπότητα κατά  του αόρατου εχθρού.