Καλημέρα. Σε ποια κατάσταση μάς βρίσκει σήμερα η συστολή και διαστολή του συστήματος; Μας άφησε χρόνο να συμμαζέψουμε την ψυχή μας, να τηρήσουμε τις υποσχέσεις που αθέτησαν άλλοι για το καλό μας, να καθαρίσουμε τα μάτια μας και να πορευτούμε;
Μας άφησε και σήμερα χρόνο να τον κατοικήσουμε με ευγένεια προς τον εαυτό μας και να μη γίνουμε άλλη μια ασήμαντη ίνα στο κεντρικό νευρικό σύστημα ενός κόσμου που αγοράζεται και αγοράζει; Λοιπόν, να κάνουμε λογαριασμό. Αθροίζοντας ή πολλαπλασιάζοντας, δεν έχει σημασία.
Μιλάμε για ανώτερα μαθηματικά. Να δούμε σε ποια ζωή χρωστάμε και να ευχόμαστε να μην έχουμε κάνει λάθος το μέτρημα και ξαναγυρίσουμε και χαρακωθούμε πάλι για ένα όνειρο, για μια ιδέα. Να προλάβουμε και σήμερα να περάσουμε τη χαραμάδα που θα μας ξεβράσει στους επιτυχημένους της ζωής.
Με κινητό τελευταίας τεχνολογίας με τη δυνατότητα υπερεπικοινωνίας, με 16βάλβιδη αντοχή και ανοχή. Με το νευρικό μας σύστημα μέχρι και την τρομαγμένη μας αναπνοή να περνούν ένσημα βαρέως ανθυγιεινά, γιατί όταν σιγάζει ο παγκόσμιος πόνος παίρνει τα πάνω του ο προσωπικός και οι παραισθήσεις γίνονται ασφαλέστερες από την πραγματικότητα.
Όμως μην πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό. Εύκολο είναι. Θα βαδίσουμε κοιτώντας τα πόδια μας που θα κάνουν τα ίδια βήματα είτε με παπούτσια είτε γυμνά και θα αντέξουμε γιατί πόσες ζωές μας έχουν τάξει οι άγνωστοι θεοί για να θυσιάσουμε αυτή τη σίγουρη, τη μία; Θα αντέξουμε κι ας έχομε μάθει καλά πως πάλι τα χαρτιά δε θα βγαίνουν, η τράπουλα θα είναι σημαδεμένη κι εμείς χαμένοι από χέρι, αλλά με τον τρόπο μας γενναίοι. Τρομοκρατημένοι, αλλά αμετακίνητοι στις αρχές και τις ήττες μας.
Θα αντέξουμε, οριοθετώντας την ύπαρξή μας για να διαφυλάξουμε υγιή τα όνειρα. Εφιάλτες βλέπουμε και ξύπνιοι, κουβεντιάζοντας μαζί τους για να έχομε ασυλία στην τρέλα ως βασικοί μέτοχοι.
Πολύ καλημέρα σας!
* Η Κατερίνα Δερμιτζάκη είναι ποιήτρια