Η ενημέρωσή μου, καθημερινά, γίνεται πλέον από το ραδιόφωνο και τις εφημερίδες. Παλαιότερα, παρακολουθούσα στην τηλεόραση τα αυτοβιογραφικά ντοκιμαντέρ ποιητών, λογοτεχνών και εν γένει καλλιτεχνών. Τώρα, νομίζω αυτές οι εκπομπές έχουν κοπεί από τα κρατικά κανάλια.
Παλιά, λοιπόν, σε ένα αυτοβιογραφικό ντοκιμαντέρ γνώρισα τον ποιητή – ψυχίατρο Μανόλη Πρατικάκη, που μας ξεναγούσε στον τόπο καταγωγής του, τον Μύρτο Ιεράπετρας, χωριό του Λυβικού πελάγους, και μιλούσε επίσης και για την συγγραφική του δουλειά. Σε ένα πέρασμά μου από γειτονικό μου παλαιοπωλείο, βρήκα την ποιητική του συλλογή «Κιβωτός» στις εκδόσεις Τυπωθήτω 2012, χρονιά κατά την οποία ο ποιητής βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το σύνολο του έργου του.
Το βιβλίο μού κράτησε συντροφιά για δέκα μέρες και με κέρδισε από την πρώτη στιγμή, καθώς έκοβα με το χαρτοκόπτη τις άκοπες σελίδες του.
Ο Πρατικάκης μιλάει στην ψυχή με μια εξαίσια ποιητική γραφή στον πεζό λόγο. Σαν ψυχίατρος ήξερε πώς μιλάνε κατευθείαν στις ψυχές, πάντα πρωτοπόρος στη δημόσια υγεία, στήριξε το ΕΣΥ και την αποασυλοποίηση, εφάρμοσε πρωτοποριακές μεθόδους με το group therapy και το νοσοκομείο ημέρας, αλλά και αργότερα που ασχολήθηκε και με την ψυχική υγεία των μεταναστών, ενεργός και στις επάλξεις μέχρι που βγήκε στη σύνταξη. Σήμερα ο Μανόλης είναι 87 χρόνων και ασχολείται ακόμη με τη λογοτεχνία.
Ο άλλος ποιητής που θα ήθελα να πω δυο λόγια είναι της νέας γενιάς, ή «ποιητής του περιθωρίου», όπως τον αποκαλούν. Ο Θεσσαλονικιός Αλέξης Λαναράς, 40 ετών σήμερα, ευρύτερα γνωστός ως ΛΕΞ, είναι Έλληνας ράπερ. Αίσθηση μού προκάλεσε ότι η προγραμματισμένη του συναυλία στον εξωτερικό χώρο του ΟΑΚΑ, για τις 28 Ιουλίου 2025, έκανε sold out πουλώντας περισσότερα από 50.000 εισιτήρια σε λιγότερο από 24 ώρες.
Αγόρασα λοιπόν τον τελευταίο του δίσκο με την επωνυμία «Γ.Τ.Κ», παραγγέλνοντάς τον κατευθείαν στην δισκογραφική εταιρεία. Με το που ήρθε το βυνίλιο, το έλιωσα στο πικάπ, ακούγοντάς το ξανά και ξανά.
«Αυτή η πόλη μάς κρατάει ζωντανούς, μ’ αντάλλαγμα να γράφουμε τραγούδια για τους δρόμους, θέλει να ακούω για τρελούς για όλες τις γειτονιές και όλους τους παρανόμους».
«…το να μιλάς δεν είναι ντροπή, μονάχα το να είσαι ρουφιάνος, κι όταν τα λέμε όλοι μαζί, καμιά φορά οι φωταγωγοί μυρίζουνε γιασεμί. Θέλουμε κι άλλες γιορτές, μη μας ενώνει μόνο ο θάνατος, κλείνω τα μάτια και φεύγω από της Μεσογείου τα μπαλκόνια σαν άνεμος».
Ο δίσκος «Γ.Τ.Κ» κυκλοφόρησε στις 22 Νοεμβρίου 2024 και έκανε σάλο. Πολλοί αναρωτήθηκαν τι να σημαίνουν τα αρχικά αυτά. Και ρωτούσαν το GPT παίρνοντας γελοίες απαντήσεις, όπως «γενιά της κόκας», ή «γαμώ τον Κασσελάκη». Αν έμπαιναν στον κόπο να ακούσουν το δίσκο, ίσως τους λυνόταν η απορία.
Στο τελευταίο τραγούδι της δεύτερης πλευράς του δίσκου, τη «μωβ βροχή» αναφέρεται στο στίχο το «Γ.Τ.Κ» και νομίζω σημαίνει «για την κουλτούρα», πράγμα για το οποίο ο ράπερ δηλώνει ότι γράφει τα τραγούδια του. Μεγαλωμένος με ιαπωνικά κόμικ και αργότερα τις ταινίες του σινεμά στο Ράδιο σίτυ, η κουλτούρα γι’ αυτόν είναι υπεράνω όλων.
Σας εύχομαι λοιπόν καλή ακρόαση και καλό διάβασμα, στον Αλέξη να σπάει το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο, και στον Μανόλη να μακροημερεύει.
Ο Αριστείδης Γ. Αρχοντάκης είναι συγγραφέας-φυσικός