Το βιβλίο αυτό (έκδοση 2022) είναι ένα από τα δεκάδες βιβλία του πλούσιου συγγραφικού έργου του κ. Κρασανάκη, καθώς και αυτοτελείς μελέτες και άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και σε πρακτικά συνεδρίων.
Τα μισά από τα παραπάνω βιβλία έχουν εκδοθεί μετά την αφυπηρέτησή του, δείγμα της εργατικότητας του συγγραφέα για συνεχή προσφορά στην επιστήμη, στην κοινωνία, στην εκκλησία, στον άνθρωπο.
Το υλικό του βιβλίου το είχε συλλέξει κατά τη διετή μετεκπαίδευση του στο διδασκαλείο δημοτικής εκπαίδευσης με τις οδηγίες του καθηγητή αείμνηστου σήμερα Γεωργίου Κ. Σπυριδάκη, τον οποίο με σεβασμό αναφέρει στον πρόλογό του.
Η αγάπη στην “Πατρώα Γη” και τους ανθρώπους της αλλά και η διάσωση του γοητευτικού και πολύ διδακτικού λαϊκού μας πολιτισμού, όπως αναφέρει, τον ώθησαν να εκδόσει τον πλούτο των λαογραφικών στοιχείων που είχε συγκεντρώσει με μικρές συμπληρώσεις της αρχικής συλλογής.
Ο συγγραφέας με μια θετική πρωτοτυπία περιγράφει με λεπτομέρειες τη θέση του χωριού, την εικόνα του, την ιστορία του, τις ευκολίες που παρέχει στους κατοίκους, τον ψυχικό δεσμό τους.
Αναφέρεται στη σύνθεση του πληθυσμού του χωριού, στην οικονομική ζωή των κατοίκων, στην εκπαίδευσή τους, στα ήθη και τα έθιμα τους, στη θρησκευτικότητά τους.
Με φυσική χάρη περιγράφει την κατοικία της εποχής, το εσωτερικό της, τα έπιπλα, που διαβάζοντας, η αρμονία της έκφρασης και οι δικές μου προϋπάρχουσες εικόνες, όντας συνομίληκος του συγγραφέα, με εισάγουν στο σπίτι του παππού, αλλά και στο πατρικό μου και καμαρώνω τα στολίδια τους, στολίδια της εποχής; ο αργαστήρι, την πιατοθήκη, την κουταλοθήκη, τον καντηλιέρη, το σταμνοστάτη, το σοφρά, το ξυλίκι, το χαβάνι κ.ά., τα περισσότερα κατασκευασμένα από την πλούσια χλωρίδα της περιοχής.
Μας παρουσιάζει στη συνέχεια με την προσωπική του εκφραστικότητα, το ρουχισμό της οικίας και η περιγραφή αυτή μας οδηγεί φανταστικά, φυσικά και αβίαστα σε σπίτι γαμπρού και νύφης όπου “βλέπουμε” τα ωραία υφαντά, την πατητή, τα κιλίμια, τα χιράμια, τις πατανίες, τις ποδιές, τις βούργιες κ.ά., απλωμένα με χάρη σε σανίδες, στην οροφή του σπιτιού, όπως ήταν τότε η συνήθεια της εποχής.
Η ενδυμασία και τα υποδήματα ανδρών και γυναικών, η κόμμωση, ο καλλωπισμός, οι τροφές, τα ποτά, περιγράφονται με πολλή χάρη και πίστη από το συγγραφέα.
Το βιβλίο αναφέρεται ακόμα στις γειτονιές του χωριού και τα αγροτοπωνύμιά του (124 συνολικά) με ετυμολογία και περιγραφή του καθενός.
Ένα παράρτημα από ωραίες φωτογραφίες σχετικές με το περιεχόμενο του βιβλίου, κλείνει το μνημειώδες αυτό έργο, το οποίο δίκαια βραβεύτηκε άμεσα από την Ακαδημία Αθηνών.
Συγχαίρω βαθύτατα τον κ. Κρασανάκη κι εύχομαι να έχει υγεία για να συνεχίζει το επιστημονικό, ερευνητικό, κοινωνικό και θεάρεστο έργο του.