Όσο και να προσπαθήσει κάποιος να καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα για την κατάσταση που επικρατεί στο πολιτικό σκηνικό της χώρας μας, θα αποτύχει. Και ο κύριος λόγος γι’ αυτό, είναι ότι εδώ και καιρό υφίσταται υπόγεια κινητικότητα, όχι τόσο εμφανής εκ πρώτης όψεως.

Στον κυβερνητικό χώρο έχουν αποδυθεί σε μια προσπάθεια να φτάσουν, δημοσκοπικά βέβαια, το όριο που είχαν επιτύχει στις ευρωεκλογές και ει δυνατόν να το ξεπεράσουν φτάνοντας μονίμως στο ψυχολογικό εκείνο του 30% και ίσως ξεπερνώντας το. Κι αυτό γιατί το όριο των 25%, αρχίζει σταδιακά να προσφέρει και το επιθυμητό μπόνους των παραπανίσιων εδρών στο πρώτο κόμμα.

Το γεγονός ότι η κυβερνώσα παράταξη βρίσκεται στη χειρότερη φάση της από το 2019 που βρίσκεται στο τιμόνι της χώρας, είναι αναμφισβήτητο για τους χιλιοειπωμένους λόγους που έχουν αναλυθεί κατά κόρον. Για την ώρα τα δημοσκοπικά ευρήματα τής προσδίδουν κάποια δυναμικότητα η οποία έχει εστιασθεί πάνω από το κρίσιμο όριο των 25%, χωρίς προοπτική περαιτέρω δυναμικής εξακόντισης, όπως τουλάχιστον εξελίσσονται τα πράγματα επί του παρόντος.

Φυσικά για την ώρα η πιθανότητα αυτοδυναμίας είναι κάτι παραπάνω από όνειρο θερινής ημέρας. Αλλά με δεδομένο ότι η επόμενη εκλογική αναμέτρηση θα διεξαχθεί στο τέλος της τετραετίας, σύμφωνα με τις επαναλαμβανόμενες δηλώσεις του πρωθυπουργού, η συζήτηση και το ενδιαφέρον στρέφονται αλλού.

Στο εσωτερικό του κόμματος και σε διάφορα στελέχη που αρχίζουν να εκφράζονται μερικώς επικριτικά για τους γνωστούς λόγους. Ταυτόχρονα δεν περνά απαρατήρητο το γεγονός ότι σε τελευταία εκδήλωση στο Υπουργείο Άμυνας, απουσίαζε ο πρωθυπουργός δίνοντας αφορμή για ποικίλα σχόλια και αναλύσεις για υποσημαινόμενη συσπείρωση αρκετών κομματικών στελεχών πέριξ του εν δυνάμει δελφίνου, για την μελλοντική αρχηγία της ΝΔ, κ. Δένδια, αφού ήταν παρόντες οι δύο πρώην πρωθυπουργοί, Κώστας Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς, καθώς και πληθώρα υπουργών, κορυφαίων στελεχών της ΝΔ, πρώην Πρόεδροι Δημοκρατίας και υπουργοί Εθνικής Άμυνας, κ.λπ.

Επόμενο, λοιπόν, ήταν να φουντώσουν ξανά τα σενάρια για κάποια εσωκομματικά προβλήματα στο κόμμα και κυρίως για το θέμα της κυβερνητικής ενδοτικότητας στις περισπούδαστες έρευνες νότια της Κρήτης, ένα θέμα που δυστυχώς ξαναήρθε στο προσκήνιο με την καινούργια ενδοτική, απαράδεκτη και αχαρακτήριστη αναβολή της καταπόντισης του καλωδίου που κατακρήμνισε το κύρος της χώρας για άλλη μια φορά!

Περνώντας στην αντιπολίτευση, η κατάσταση δεν προοιωνίζεται και εκεί ελπιδοφόρα. Λίγους μόνο μήνες μετά την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη, η συνοχή του κόμματος βρίσκεται στα τάρταρα, όπως και η δημοσκοπική του επίδοση που βαίνει συνεχώς μειούμενη. Για εκείνους που σχολιάζουν την κατάσταση χαριτολογώντας, για να γυρίσει ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ, θέλει πράγματι πολλή δουλειά.

Ο αρχηγός του βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση να συνεχίσει το θεάρεστο έργο κάποιων προσωρινών, έστω, διαγραφών στο οποίο το κόμμα του έχει ομολογουμένως ζηλευτή προϊστορία, ή να το αφήσει να οδηγείται σε αχαρτογράφητα νερά με άγνωστη κατάληξη. Φυσικά είναι κοινή πεποίθηση πλέον ότι έχει αρχίσει ήδη από πολύ καιρό να αμφισβητείται και δημοσίως, πια, η ικανότητά του για κάτι καλύτερο.

Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στο εσωτερικό των δύο μεγάλων αυτών πολιτικών κομμάτων, η Φωνή Λογικής δείχνει να έχει απωλέσει την προηγουμένη δυναμική της, ενώ η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου ανέρχεται σταδιακά και σταθερά στη δεύτερη θέση του πολιτικού σκηνικού.

Εδώ πολλοί είναι εκείνοι που προσάπτουν στην επικεφαλής της Πλεύσης, την ανυπαρξία και κραυγαλέα έλλειψη έμπειρων και καταξιωμένων στελεχών του πολιτικού χώρου στους κόλπους της, σε βαθμό που να φαντάζει αδιανόητη η μελλοντική της τοποθέτηση σε μια άλλη θέση που τόσο μαχητικά επιδιώκει.

Μέσα σε αυτό το παραπαίον πολιτικό σκηνικό, ίσως η μόνη σταθερά φαντάζει ο πρώην αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, που δραστηριοποιείται με τις μεγαλεπήβολες ιδέες του στο περίφημο Ινστιτούτο που φέρει το όνομά του, καθώς και στο θεάρεστο έργο του που αφορά την επιμόρφωση των Αμερικανών σπουδαστών στον τρόπο επιβίωσης και ανέλιξης ενός νεαρού και άπειρου, πολλαπλώς, στα πολιτικά δρώμενα μιας χώρας!

Ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης είναι τέως διευθυντής Χειρουργικής και συγγραφέας