Κυβέρνηση και αντιπολίτευση είναι οι δύο κορυφαίοι πολιτικοί ρόλοι στην διακυβέρνηση της χώρας, που προκύπτουν απ’ ευθείας από την κρίση του λαού, προκειμένου να εκλεγούν εκείνοι που θα αναλάβουν να διαχειριστούν με επιτυχία και με τον καλύτερο αποτελεσματικό τρόπο τα προβλήματα καθημερινότητας, την ασφάλεια και την πορεία ανάπτυξης της Ελλάδας.
Η Κυβέρνηση διανύει τον τρίτο χρόνο της δεύτερης κυβερνητικής θητείας και κανονικά θα έπρεπε να αισθάνεται κουρασμένη και απογοητευμένη, αφού είναι αλήθεια ότι έχει περάσει τις «συμπληγάδες πέτρες» από την απρόσμενη-επώδυνη υγειονομική κρίση του κορονοϊού και τα στενά «της Σκύλας και της Χάρυβδης» δηλαδή τον πόλεμο στην Ουκρανία με την ενεργειακή κρίση, και την «βόμβα» του σκανδάλου στον ΟΠΕΚΕΠΕ που έσκασε στα χέρια της, παρά το ότι το αναφερόμενο σκάνδαλο φημίζεται για την διαχρονικότητά του.
Παρά ταύτα βλέπουμε μια Κυβέρνηση να συνεχίζει απτόητη το έργο της με σχέδιο και μεθοδικότητα, να αντιμετωπίζει τις κρίσεις στο μέτρο του δυνατού με επιτυχία μαζί με αναπόφευκτα λάθη ή παραλείψεις της, δείχνοντας ότι ξέρει να αναλαμβάνει τις ευθύνες της και δεν ζητάει απόδοση χάριτος.
Είναι φυσικό να γίνονται συζητήσεις και σχόλια παντού μέσα στην κοινωνία, ενώ δέχεται τα «άσφαιρα» πυρά της κατακερματισμένης αντιπολίτευσης, όμως η Κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη, γνωρίζοντας ότι δίνει εξετάσεις καθημερινά και θα κρίνεται συνέχεια κάθε μέρα που περνά.
Όπως δείχνουν τα πράγματα από την πλευρά της αντιπολίτευσης, φαίνεται να έχουν αιφνιδιαστεί από τις τελευταίες εξελίξεις που καθιστούν την Ελλάδα ενεργειακό κόμβο στην ευρύτερη περιοχή, γεγονός που σημαίνει καθοριστική αναβάθμιση του γεωπολιτικού ρόλου της χώρας.
Όταν πριν από έναν χρόνο με την εκλογή του Ντόναλντ Τράμπ, καταστροφολογούσαν όλοι οι αντιπολιτευόμενοι, πως ο πρόεδρος της Αμερικής έχει ξεγραμμένη την ελληνική Κυβέρνηση και θα κάνει συμφωνίες με τον φίλο του στην Τουρκία Ερντογάν, ότι έχει αποτύχει η εξωτερική πολιτική της Κυβέρνησης και ο Μητσοτάκης δεν έχει κανένα δίαυλο επικοινωνίας στον Λευκό Οίκο.
Με τον ερχομό της νέας πρέσβειρας των ΗΠΑ Κίμπερλι Γκίλφοιλ και μέσα σε 20 μέρες που βρίσκεται στην Ελλάδα, άλλαξαν τα πάντα σε επίπεδο στρατηγικής συμμαχίας Ελλάδας-ΗΠΑ και κυρίως στον επενδυτικό τομέα.
Ήταν η συμφωνία που τοποθετεί την Ελλάδα σε θέση ισχύος και αυτό φάνηκε από τις αντιδράσεις της Τουρκίας σχετικά με τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό και τις απειλές της Ρωσίας μετά τη συνεργασία για έρευνες υδρογονανθρακών στο Ιόνιο πέλαγος με την αμερικανική εταιρεία Εxxon Mobil, για την παροχή φυσικού αερίου στην ανατολική Ευρώπη.
Όλα αυτά ενισχύουν την ενεργειακή και αμυντική ασφάλεια της Ελλάδας, που αναβαθμίζει την γεωπολιτική της ισχύ στην περιοχή.
Την ίδια ώρα στον χώρο της κεντροαριστεράς ζουν και κινούνται εν αναμονή των πολιτικών κινήσεων του Αλέξη Τσίπρα, μετά τη δημοσιοποίηση του βιβλίου με τον τίτλο «ΙΘΑΚΗ» και των διαβουλεύσεων για την ανασυγκρότηση της «μεγάλης αριστερής δημοκρατικής παράταξης».
Προφανώς αυτή την περίοδο στο ΠΑΣΟΚ να μην προλαβαίνουν να κάνουν αντιπολίτευση, γιατί ετοιμάζονται να αποκρούσουν τις νέες προκλήσεις και να αγωνιστούν να συγκρατήσουν στελέχη και ψηφοφόρους, για να μην πέσουν θύματα της γοητείας της νέας αριστεράς του Αλέξη Τσίπρα στο πολιτικό προσκήνιο.
Η αντιπολίτευση που ασκείται από το Κομμουνιστικό Κόμμα, έχει περιορισμένη απήχηση στον λαό και δεν διαφέρει από τη συνηθισμένη δογματική αμετακίνητη θέση του κατά του κεφαλαίου, του καπιταλισμού, της κοινωνικής εκμετάλλευσης και εναντίον της πολιτικής της Δύσης των ΗΠΑ και Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Λίγοι είναι εκείνοι που υπολογίζουν ή ενδιαφέρονται να μάθουν για το είδος της αντιπολίτευσης που ασκεί το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου «Πλεύση», ενώ κανείς δεν έχει καταλάβει τι σημαίνει αυτό το περίεργο όνομά του.
Η Ελληνική Λύση, το κόμμα του Άρη Βελόπουλου, κατάφερε να πάρει τη θέση της Χρυσής Αυγής στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, προκαλώντας ικανοποίηση στις τάξεις του πολιτικού συστήματος, αφού η αντιπολίτευση που ασκεί στη Βουλή θεωρείται διαχειρίσιμη, ήπιας πολιτικής παρουσίας και αβλαβούς πολιτικής διέλευσης.
Αυτή είναι περίπου η σημειολογική περιγραφή της εικόνας που παρουσιάζουν σήμερα Κυβέρνηση και αντιπολίτευση στην Ελλάδα.
Εκείνο που έχει σημασία είναι η πιθανότητα επιτυχίας της σημερινής Κυβέρνησης στις επερχόμενες εκλογές, η οποία είναι εξαρτώμενη απαραιτήτως από τη σπάνια -για τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα να υπάρξει- καλοπροαίρετη, αντικειμενική και υπεύθυνη κριτική, που επιβάλλεται να ασκήσει η αντιπολίτευση στην Ελλάδα.