Παρακολούθησα με μεγάλη προσοχή, προ καιρού, κάποιον πρόεδρο πολιτιστικού Συλλόγου, σε εκπομπή της TV CRETA-CHANEL, στην οποίαν ήταν καλεσμένος, ως πρωτοεκφραστής της ιδέας ενοποίησης όλων των πολιτιστικών συλλόγων της Κρήτης. Τέθηκε, από τη δημοσιογράφο, και το ερώτημα, αν οι πολιτιστικοί σύλλογοι μπορούν να επέμβουν στον περιορισμό της οπλοχρησίας.
Ο Πρόεδρος απάντησε: «Είναι ένα θέμα πολύ δύσκολο στην Κρήτη».
Αναφέρθηκε εν ολίγοις στα μέλη των συλλόγων, σε περασμένες εποχές, στην Γερμανική κατοχή, στην αντρειά, στην αντρειοσύνη των Κρητικών, στο αδούλωτο πνεύμα των κρητικών κλπ.
Συμπερασματικά ειπώθηκε: Γενικά ο Κρητικός δεν μπορεί να σταθεί σε απόσταση από τα όπλα.
Ως πρόεδρος του Συλλόγου πολιτιστικής αναπτύξεως Ηρακλείου, θα εκθέσω την άποψή μου για τη χθεσινή 6 Μαΐου, που τιμάται η Παγκόσμια ημέρα κατά της Δίαιτας. Όσον αφορά το αν: γενικά ο Κρητικός δεν μπορεί να σταθεί σε απόσταση από τα όπλα.
Παρεμπιπτόντως να σημειώσω τι αναφέρεται για την 6η Μαΐου:
«Η παγκόσμια ημέρα κατά της Δίαιτας, μας καλεί να αποδεχθούμε το σώμα μας χωρίς κόμπλεξ, να γιορτάσουμε την ομορφιά και την ποικιλομορφία όλων των φυσικών μεγεθών του ανθρώπινου σώματος.
Να κηρύξουμε μορατόριουμ (προσωρινή αναστολή ενεργειών) μιας ημέρας στη δίαιτα και στην εμμονή μας για απώλεια βάρους.
Να πληροφορηθούμε τις βλαβερές συνέπειες που μπορεί να έχει μία δίαιτα αδυνατίσματος.
Να συμβάλουμε στον τερματισμό των διακρίσεων κατά των υπέρβαρων συνανθρώπων μας».
Η άποψή μου λοιπόν είναι να παραφράσουμε τους λόγους αυτούς, χωρίς να το αγνοούμε, το κείμενο της σημερινής ημέρας και να το κάνουμε:
«ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΠΛΟΧΡΗΣΙΑΣ», η οποία ημέρα να επαναλαμβάνεται και να τιμάται κάθε χρόνο την 6η ΜΑΙΟΥ.
Η Παγκόσμια ημέρα κατά της οπλοχρησίας
… Να μας καλεί να αποδεχθούμε ότι η οπλοχρησία δεν είναι ούτε μαγκιά, ούτε αντριλίκι, ούτε παλληκαριά , ούτε μέσον επίλυσης στις εμφανιζόμενες διαφορές μας, αλλά «ψευτομαγκιά»…. με την υποτιμητική σημασία.
…Να αποκηρύξουμε την οπλοχρησία. Πόσα τέλος πάντων σπίτια θα κλείσουν ακόμη, πόσες οικογένειες θα ξεκληριθούν, πόσα παιδάκια θα μείνουν ορφανά, πόσες μανάδες θα μαυροφορεθούν για όλη τους τη ζωή, Πόση καταστροφή και φρίκη θα σπαρθεί ακόμη στο Νησί της Λεβεντογέννας Κρήτης από μια πιστολιά, λες και από αυτήν θα δείξουμε τη ΛΕΒΕΝΤΙΑ ΜΑΣ και θα λύσουμε τη Διαφορά μας; Τουναντίον!
…Να προβούμε με όλους τους τρόπους σε πανστρατιά ενημέρωσης για τις συνέπειες σε ατομικό, οικογενειακό, κοινωνικό, θρησκευτικό, και δικαιοπρακτικό επίπεδο.
…Να πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις-ομιλίες με ομιλητές, ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ, εκείνους που κάποτε έκαναν χρήση όπλου οποιασδήποτε μορφής και σήμερα αισθάνονται, ζουν και πορεύονται κατηφείς και μετανιωμένοι.
Την αιτία την ξέρουμε, την αφορμή την πήραμε. Θέλουμε μόνον να καθιερώσουμε την ημέρα.
Για να γίνουν αυτά χρειάζεται η στήριξη της πρότασης από όλους, τους φορείς, τους πολιτικούς, τους αυτό-διοικητικούς, τους πολιτιστικούς συλλόγους και γενικά από όλη την ευρύτερη κοινωνία της ΚΡΗΤΗΣ.
Μία δεύτερη γνώμη μου, είναι να καθιερωθεί πριν την «παγκόσμια ημέρα της Μάνας».
Πριν από την παγκόσμια ημέρα της μάνας ώστε να προσπαθήσουμε έστω και στο ελάχιστο να ανακουφίσουμε τον πόνο, την οδύνη, τη δυστυχία και την θλίψη της μάνας εκείνης, που έχασε το παιδί της από μια τέτοια αψυχολόγητη και απολίτιστη ενέργεια.
Γιατί το να κάνεις χρήση του όπλου είναι πρώτα θέμα μυαλού και μετά παιδείας και κατ επέκταση πολιτισμικής παιδείας.
Όλοι εκείνοι που κατέχουν όπλα, καλό θα είναι, να ομοιάσουν του χειρουργού ( ΧΕΙΡ + ΕΡΓΟ) ιατρού και να καταλάβουν για ποιό λόγο ο χειρουργός ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΑΘΕΊ ΣΕ ΑΠΌΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ.
Ο Χειρουργός κι αυτός είναι κάτοχος, εκείνη την ώρα της συνάντησης με τον πάσχοντα, ενός όπλου, ΝΥΣΤΕΡΙ, αλλά το χρησιμοποιεί είτε για την επούλωση πληγών και όχι να ανοίξει πληγές , είτε για την αποκατάσταση οργάνου ή μέλους του σώματος κλπ και την επαναφορά στην κανονικότητα της χαράς της ζωής και όχι την αφαίρεση ή τον τραυματισμό αυτής.
Ο Χειρουργός νομίμως έχει την άδεια της χρήσης χειρουργικών εργαλείων για την ανθρώπινη υγεία, όπως και ο κάτοχος όπλου, που νομίμως το κατέχει αλλά όχι για να αφαιρεί ανθρώπινες ζωές αλλά για εντελώς διαφορετικούς λόγους.
Άδεια κατοχής κυνηγετικών όπλων και διαφόρων άλλων όπλων εκτόξευσης κροτίδων ή για τον εκφοβισμό και την απομάκρυνση ανεπιθύμητων επισκεπτών κλπ γι αυτούς ακριβώς τους λόγους γενικά ο Κρητικός δεν μπορεί να σταθεί σε απόσταση από τα όπλα και όχι για να αφαιρεί ανθρώπινες ζωές…
Ας προσπαθήσουμε να αναπτύξουμε με κάθε θεμιτό και δυνατό, έστω και αδύνατο, τρόπο την πολιτιστική και πολιτισμική μικρή ή μεγάλη σπίθα που εκ Θεού έχει ο καθένας στο μυαλό του.
Δεν τρέφω αυταπάτες γύρω από το θέμα των δυσκολιών, οι οποίες θα δημιουργηθούν ίσως και από άτομα της θετικής σκέψης της οπλοχρησίας. Όμως δεν θα πρέπει να αφήσουμε τα άτομα αυτά να προκαλούν δυστυχίες αντί να προσφέρουν ανακούφιση στο συνάνθρωπο.
Όλοι αν κατορθώσουμε έστω και ένα άτομο να ευαισθητοποιηθεί και να πετάξει το όπλο, που κρατά στα χέρια του και να συνειδητοποιήσει ότι το όπλο που κρατά είναι μια «ΞΕΝΗ ΔΥΝΑΜΗ» και όχι η δική του, όπως πολύ χαρακτηριστικά ανέφερε σε μια γραφή της η κ. Μαρία Πιτσικάκη, θα έχουμε ένα κέρδος και πολύ μεγάλη ωφέλεια.
Η ευαισθητοποίηση θα γίνεται ετησίως με παντός είδους εκδηλώσεις παγκοσμίως.
Με την πεποίθηση ότι η παγκόσμια Οργάνωση θα μελετήσει και θα εξετάσει με θετική σκέψη την πρόταση αυτή…Ευελπιστούμε να προσθέσουμε ένα μικρό λιθαράκι στο κτίσιμο μιας ευήλιας κατοικίας και κάποτε άλλοι να προσθέσουν τα υπόλοιπα για να καθίσουν οι συνάνθρωποί μας, με θέα την ανακατασκευή και παλινόρθωση του χαμένου πολιτισμού.
Ας προσπαθήσουμε. Όλοι μαζί μπορούμε.
«Ελάτε όλοι μαζί να προσπαθήσουμε έμπρακτα να προωθήσουμε αυτή την Ημέρα».