Τελευταία, η εξωτερική πολιτική της χώρας μας αποφάσισε να γνωστοποιήσει την παρουσία της και στην παραπαίουσα Λιβύη, αποστέλλοντας τον υπουργό Εξωτερικών, μετά από πολύ καιρό προκλητικής απουσίας από τα εκεί διαδραματιζόμενα. Το διαρρεύσαν χρονικό διάστημα, η εξ ανατολών μας αναθεωρητική χώρα, αργά και σταθερά, έκανε αισθητή την υπεύθυνη και στιβαρή της πολιτική, ενισχύοντας ποικιλοτρόπως το στίγμα και τα συμφέροντά της. Έτσι, η πρόσφατη επίσκεψη του δικού μας υπουργού, είναι άγνωστον τι ακριβώς αποκόμισε σε πρακτικό επίπεδο κι αν τροποποίησε κάποιες λεπτομέρειες στις διακρατικές σχέσεις, με δεδομένη την διαφορετική προτίμηση της διαιρεμένης Λιβύης.
Προφανώς θα προσπάθησε, με ήπιο τρόπο, να αναστείλει κάποιο αριθμό παράνομων μεταναστευτικών ροών, οι οποίες τις τελευταίες μέρες έφτασαν στα ύψη και να θέσει βάσεις για την όποιου βαθμού βελτίωση των σχέσεών μας, με αμφότερα πιθανόν τμήματα αυτής της χώρας, στο ευρύτερο πλαίσιο των διαφόρων εξελίξεων, μέσα στον ευαίσθητο χώρο της νοτιοανατολικής Μεσογείου που μας αφορά. Φυσικά το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο θα βρέθηκε επίσης στην ατζέντα των συζητήσεων, το οποίο σίγουρα δημιούργησε νέα δεδομένα και ίσως τετελεσμένα για πολλούς. Το πιθανότερο που θα δούμε στο μέλλον να συμβεί, είναι κάποια μείωση των ροών αυτών, για την ώρα, βέβαια.
Επειδή το πρόβλημα αφορά όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, η Λιβύη εκβιάζει με σκοπό να κερδίσει οικονομικά ανταλλάγματα όπως θα διδάχτηκε από την Τουρκία, τον μετρ της εν λόγω διαδικασίας, κάτι που θα γίνει πραγματικότητα σύντομα. Πέραν τούτου, μάλλον είναι δύσκολο να αλλάξει η κατάσταση, γιατί η Λιβύη διάλεξε ήδη, εδώ και καιρό, σύμμαχο, αφού προσβλέπει σε περισσότερα οφέλη από αυτή. Για την ώρα υπάρχει πάντοτε ο παράγων «Αίγυπτος», ο οποίος φαίνεται να κρατά κάπως σταθερή στάση, για τους δικούς της λόγους, αλλά κανένας δεν εγγυάται για την διάρκειά της. Πριν λίγες μέρες ακούσαμε τον πρωθυπουργό μας, να δηλώνει υπέρμαχος της αύξησης 5% του ΑΕΠ για την άμυνα, ενώ αναφέρθηκε και στο μεταναστευτικό, λόγω της πληθώρας των λαθρομεταναστών που έρχονται από τη Λιβύη.
Ωστόσο, υπάρχει πάντα σε εκκρεμότητα η επικύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου και από τις αρχές της ανατολικής Λιβύης, κάτι που αν επιτευχθεί, θα αποτελέσει ταφόπλακα σε σωρεία ζητημάτων. Ωστόσο, πολλά θα δρομολογηθούν από τις ξένες εταιρείες που ενδιαφέρονται για έρευνες στις εν λόγω περιοχές, οι οποίες στο τέλος μάλλον θα δώσουν τις δέουσες λύσεις, που θα ευνοούν κυρίως τις ίδιες.
Δυστυχώς, η πορεία της χώρας και σε αυτόν τον γεωγραφικό χώρο, βαδίζει σε κινούμενη άμμο εδώ και καιρό. Οι περιβόητες, μεγαλόστομες και βαρύγδουπες δηλώσεις του νέου υπουργού μετανάστευσης, μένουν για την ώρα χωρίς αντίκρισμα. Ίσως γιατί δεν έχει ακόμα στη διάθεσή του τις πανίσχυρες γαλλικές φρεγάτες «Μπελαρά» να τις στείλει σε εκείνα τα νερά, μαζί με τα άλλα πολεμικά πλοία, για να συγκεντρώσει τους παράνομους εισβολείς και να τους μεταφέρει ανετότερα και ασφαλέστερα στην Κρήτη! Αλήθεια, με την ευκαιρία, πού καταλήγουν όλοι αυτοί οι νέοι, στην πλειοψηφία, λαθρομετανάστες, μετά από την παντελώς ανεμπόδιστη εισβολή τους στην Κρήτη, γιατί περί αυτού πρόκειται; Προφανώς στην Αθήνα και από εκεί διασπείρονται σιγά-σιγά και ύπουλα σε όλη την ελληνική επικράτεια, αφού δεν ακούσαμε κάτι περί απελάσεων. Και γιατί, αναρωτιούνται πολλοί αφελείς πολίτες, με τα ίδια καράβια δεν μεταφέρονται ξανά στις ακτές της Αφρικής, αντί να τους οδηγήσουν στην Αθήνα;
Μπορεί να μας πει λοιπόν η Κυβέρνηση πόσοι λαθρομετανάστες απελάθηκαν και πότε; Φυσικά όχι, γιατί αδύναμη και ανίκανη ούσα, υπέκυψε στους ευρωπαϊκούς εκβιασμούς ώστε να κάνει τη χώρα «προσωρινή» αποθήκη λαθρομεταναστών, μέχρι να γίνει συνήθεια και πραγματικότητα στην κοινωνία η μόνιμη παραμονή τους εδώ, που όμως θα οδηγήσει σε τρομακτική και ανεπίτρεπτη αλλοίωση της σύστασης του πληθυσμού, η οποία έχει ήδη δρομολογηθεί. Η Κυβέρνηση αποδεικνύεται αδύναμη ή αδιάφορη να προστατεύσει στοιχειωδώς τα σύνορα της χώρας. Και τους πολίτες της, δυστυχώς! Κάτι που παρατηρείται και στις βορειοανατολικές περιοχές της Θράκης, χωρίς κάποια μορφή αποτελεσματικής αντίδρασης απέναντι στον συνεχώς και καλά σχεδιασμένο και επεκτεινόμενο περιφερικά κλοιό.
Μπροστά λοιπόν σε αυτή την απύθμενη ντροπή της χώρας, την οποία δρομολογεί η Κυβέρνηση, αδιαφορώντας να προστατεύσει την κοινωνική της συνοχή και τους πολίτες, αλλοίμονο αν περιμένουμε κι εμείς, όπως περίμεναν μερικοί άλλοι, σε παρελθούσες εποχές, να δουν και να βιώσουν το πανηγύρι στην Αράχωβα!
Και η ντροπή, όπως και η κατρακύλα της χώρας, συνεχίζεται ακάθεκτη! Τι κρίμα, όμως! Τι κατάντια! Πόσος ξεπεσμός και αθλιότητα ακόμα για την έρμη τη χώρα που βαδίζει χωρίς πυξίδα και πόση ταπείνωση για εμάς!
*Ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης είναι τέως διευθυντής Χειρουργικής και συγγραφέας