Κύριε Διευθυντά
Διαβάζοντας στο προχθεσινό σας φύλλο ένα ρεπορτάζ για τα έργα ανάπλασης σε πολλά σημεία της εντός των τειχών πόλης, ήρθε στο μυαλό μου ένα κείμενό μου που είχατε καταχωρίσει στις πάντα φιλόξενες στήλες σας. Ήταν και τότε 1 Νοεμβρίου του 2010.
Το κείμενο είχε τίτλο «ΚΑΗΜΕΝΗ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ». και αναφερόταν στην ιστορική γειτονιά της Αγ. Τριάδας, την ξεχασμένη και από τον θεό τον ίδιο. Τι σύμπτωση! Πέρασαν από τότε 11 χρόνια και το κείμενο επαναλαμβανόμενο και σήμερα δείχνει ο χρόνος στην Αγ. Τριάδα να έχει σταματήσει.
Αντιγράφω εδώ τα βασικότερα από τη δημοσίευση εκείνη.
«Στους αλλοτινούς χρόνους, στην καρδιά του Κάστρου μέσα στα τείχη και στο βορειοδυτικό κομμάτι της παλιάς πόλης, υπήρχε μια συνοικία όνειρο:
Η Αγία Τριάδα.
Οι παλιοί την περιγράφουν με νοσταλγία.
Οι νεώτεροι τη βιώνουν μέσα απ’ τις αφηγήσεις.
Όσοι όμως έζησαν και μεγάλωσαν σ’ αυτήν, κρατούν το άρωμά της έστω και αν πολλοί ζουν μακριά της.
Έχει κάτι που σε μαγεύει αυτή η γειτονιά.
Μια γειτονιά που βλάστησε και έθρεψε στην αγκαλιά της ανθρώπους του μόχθου, των γραμμάτων, της προόδου, των τεχνών και του πολιτισμού.
Εκεί όπου ο ξεριζωμένος Μικρασιάτης ξεκίνησε ξανά τη ζωή του δίπλα στους ντόπιους και την ταίριαξε μαζί τους μπολιάζοντάς την με τη δική του κουλτούρα στους δύσκολους χρόνους της δεκαετίας του 20 και του 30.
Μια γειτονιά που οι ασβεστωμένες αυλές της σε καλούσαν με τις μυρωδιές του γιασεμιού και του βασιλικού και σε ομόρφαιναν με τους κρίνους και τους κατιφέδες.
Άνοιγαν την εικόνα τους στην καθημερινότητα με τον φρεσκοψημένο πρωινό καφέ της γειτόνισσας και τις πρώτες κουβέντες της ημέρας.
Εκεί που η χαρά και το πρόβλημα του ενός ήσαν βίωμα και του άλλου.
Εκεί που η αλληλεγγύη ήταν έννοια ζωντανή στην καθημερινότητα.
Εκεί που η αρχοντιά και η αξιοπρέπεια κυριαρχούσαν πίσω απ’ την ανέχεια.
Εκεί που η ζωή παρά τις δυσκολίες της είχε καθημερινά νόημα.
Εκεί που τις δύσκολες μέρες της γερμανικής κατοχής υπήρξαν φωλιές αντίστασης που πλήρωσαν βαρύ το τίμημα.
Αυτά και όχι μόνο ήταν η όμορφη και ιστορική συνοικία της Αγ. Τριάδας.
Σήμερα τι;
Σήμερα το Ηράκλειο είναι η μόνη πόλη που καταδικάζει το ιστορικό της κομμάτι στην εξαθλίωση, την εγκατάλειψη και τον αφανισμό.
Ένα έγκλημα που συντελείται καθημερινά και με νομοτελειακό τρόπο.
Γιατί; Δεν έχει ανθρώπους και άρχοντες ικανούς;
Πώς τα Χανιά και το Ρέθυμνο τα έχουν καταφέρει;
Μήπως κάποιοι δεν το θέλουν;
Δεν υπάρχει στην Ελλάδα και στον κόσμο όλο πόλη, που να μην έχει αναδείξει τα ιστορικά της κομμάτια σε στολίδια, ζωντανούς κήρυκες της ιστορίας τους.
Η εγκατάλειψη – συνειδητή; – πλήρης.
Η εξαθλίωση μοναδικά τριτοκοσμική.
Τόσες “Αρχές” δημοτικές και άλλες πέρασαν, είδαν, υποσχέθηκαν και έφυγαν.
Προγράμματα URBAN εμφανίστηκαν αλλά αναλήφθησαν και εξαφανίστηκαν.
Οι ελάχιστες πλακοστρώσεις παρηγοριά στον άρρωστο ώστε να βγει η ψυχή του.
Μα η Αγ. Τριάδα ξεχάστηκε.
Γιατί; Απάντηση υπάρχε;
Εκεί ο ανύποπτος επισκέπτης βρίσκεται μπροστά σε μια εξόχως αντιπροσωπευτική εικόνα σουρεαλιστικού συνδυασμού.
Από τη μια:
-Τα μεγάλα και αμφιβόλου αισθητικής συγκροτήματα, τα θορυβώδη και ανεξέλεγκτα νυχτερινά «διασκεδαστήρια» της παραλιακής που καταστρέφουν την ηρεμία και τον ύπνο των κατοίκων της Αγ. Τριάδας.
-Το Μουσείο φυσικής ιστορίας στο ανασκευασμένο κτίριο της Ηλεκτρικής.
-Το υπόγειο parking στη θέση της παλιάς λαχαναγοράς.
-Τα τείχη στην Εθν. Μακαρίου.
-Οι περιμετρικοί και εμπορικοί δρόμοι της: Παραλιακή, Γιαμαλάκη, Καλοκαιρινού και Εθν. Μακαρίου που περικλείουν την Αγ. Τριάδα
Και από την άλλη στο εσωτερικό:
-Η στραπατσαρισμένη εικόνα της παλιάς ιστορικής συνοικίας του Κάστρου σε πλήρη εξαθλίωση και απαξίωση. Μια μοναδική αθλιότητα.
– Η εγκατάλειψη απλώνει παντού το αραχνιασμένο πέπλο της.
– Αφημένες αυλές ρημάζουν στο σκουπίδι και τη βρωμιά.
– Ετοιμόρροπα σπίτια “χάσκουν” σαν στόματα δράκου.
– Μνημεία καταστρέφονται παραδομένα στην εγκατάλειψη.
– Ακατοίκητα σπίτια ξαφνικά καίγονται και η πυροσβεστική δε μπορεί να πλησιάσει. Και δε φταίνε μόνο οι στενοί δρόμοι.
Φταίει και η κακή νοοτροπία του ανεξέλεγκτου παρκαρίσματος.
Μπροστά στην πόρτα μας και ας κλείνει ο δρόμος.
Ούτε τα μικρά σκουπιδιάρικα του Δήμου δε μπορούν να περάσουν παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των ανθρώπων της Καθαριότητας.
– Και έτσι πρόσθετα σκουπίδια και βρωμιά.
– Εγκαταλελειμμένα σπίτια καταλαμβάνονται από παραβατικούς επικίνδυνους για τους κατοίκους που κλείνονται τρομαγμένοι νωρίς στα σπίτια τους. Υπάρχουν σημεία που δεν τολμά κανείς να περάσει.
– Οι διακινητές ναρκωτικών έχουν εγκαταστήσει εδώ τα στρατηγεία τους. Οι κάτοικοι τα βλέπουν. Τα ζουν. Οι αρχές τα ξέρουν και με τα μικρά τους ονόματα. Όμως τίποτα δε γίνεται. Τυχαίο;
Αφήνεται έτσι η ιστορική συνοικία να αργοπεθαίνει με ανοιγμένες και κακοφορμισμένες τις πληγές της.
Το έγκλημα συντελείται καθημερινά και κανείς δε συγκινείται.
Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες οι νεώτεροι αναγκάζονται να φύγουν σε άλλες γειτονιές αφήνοντας πίσω τους ηλικιωμένους γονείς να… περιμένουν στωικά την ώρα…
Φτιάχνουν αλλού τα σπίτια τους γιατί δε μπορούν εκεί.
Είναι παγιδευμένοι ανάμεσα στο ανεφάρμοστο ρυμοτομικό του 1936 που ρυμοτομεί τα πάντα και εξαφανίζει την ιστορική εικόνα και μνήμη της συνοικίας και στο υπό έγκριση ελπιδοφόρο σχέδιο ανάπλασης (Σχέδιο Πανταζή), που σε γενικές γραμμές διατηρεί τον ιστό και προστατεύει την φυσιογνωμία και την εικόνα της περιοχής.
Το σχέδιο αυτό ταλαιπωρείται πάνω από δέκα χρόνια στα γρανάζια της γραφειοκρατίας.
Έχει ξεχαστεί και έχει χαθεί σε κάποια συρτάρια όπως δήλωσε αρμόδιος παράγων του Δήμου και κανείς δεν ξέρει που βρίσκεται γιατί κανείς δε νοιάζεται.
Ποιοι και γιατί αδιαφορούν;
Ποιοι και γιατί δεν το θέλουν;
Οι κάτοικοι αναρωτιούνται γιατί;
“Καημένη Αγία Τριάδα….”και πώς κατάντησες;»…
Και ερχόμαστε στο σήμερα. Νοέμβριος 2021. Έντεκα χρόνια μετά.
Το τραγικό είναι ότι αυτά τα ίδια θα μπορούσαν να γραφούν και σήμερα χωρίς καμία αλλαγή. Η κατάσταση δεν έχει αλλάξει. Δεν είναι ντροπή;
Το νέο ρυμοτομικό σχέδιο είναι πλέον γεγονός από το 2018 και η μελέτη ανάπλασης της Αγ. Τριάδας με βάση αυτό είναι στα χέρια του Δήμου τριάμισυ χρόνια πλέον.
Γιατί δεν προχωράει η πολυδιαφημισμένη ΑΝΑΠΛΑΣΗ;.
Τι συμβαίνει και οι διακηρύξεις για «προτεραιοποίηση» της ανάπλασης της Αγ. Τριάδας είναι λόγοι κενοί;
Πού και σε ποίων τα σχέδια χάνονται οι υποσχέσεις; Την εμποδίζουν κάποιοι και γιατί;
Βλέπουμε έργα και αναπλάσεις να γίνονται σε όλη την πόλη, και η Αγ. Τριάδα μένει πάντα απέξω. Γιατί;.
Μήπως επειδή είναι μια κλειστή γειτονιά με λίγους κατοίκους και ό, τι γίνει εκεί δεν θα γίνει γνωστό στο ευρύ κοινό και έτσι δεν θα έχει να προσθέσει θετικά τους σχετικούς αρμόδιους όπως άλλες περιοχές, όπου εκ των πραγμάτων γίνεται από μόνο του αντιληπτό από τους δημότες;Λέμε τώρα. Ερωτήματα γενιούνται.
Οι κάτοικοι εκφράζονται με οργή για την εγκατάλειψη.
Δικαιολογίες πλέον δεν υπάρχουν και οι αρμόδιοι της Δημοτικής αρχής οφείλουν εξηγήσεις. Η Αγ. Τριάδα δεν μπήκε – κακώς-στο προηγούμενο ΒΑΑ και ούτε στο νέο φαίνεται να μπαίνει. Φαίνεται ότι και η ευκαιρία του ΕΣΠΑ 2021 – 2027 θα χαθεί.
Και η Αγ. Τριάδα θα περιμένει άλλα δέκα χρόνια μήπως και…
Δυό λέξεις πλέον αποτυπώνουν την πραγματικότητα στην Αγ. Τριάδα: ΤΕΛΜΑ και ΓΚΕΤΟ.