Ακόμα και στα τηλεοπτικά τραπέζια, λίγο μετά την ανακοίνωση των πρώτων –πλην οριστικών- αποτελεσμάτων, δεν σημειώθηκε κάποια ιδιαίτερη οξύτητα ή διαμάχη, ως συνήθως. Και λίγο αργότερα, οι αλλαγή στην ηγεσία των υπουργείων. Επίδειξη πολιτισμού και άψογης πολιτικής συμπεριφοράς. Αξιοζήλευτα πράγματα… Να επέδρασε τόσο πολύ η δημοσκοπική πρόγνωση των αποτελεσμάτων, ή η εντολή του αρχηγού της ΝΔ περί αυτοσυγκράτησης, σεμνότητας και «τα κεφάλια κάτω»;
Το 40% του πρώτου κόμματος είναι ένα ποσοστό που κινείται στο χώρο του ονείρου, για πολλά κόμματα σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Το σημείο κλειδί είναι το ποσοστό του δευτέρου κόμματος (ΣΥΡΙΖΑ, 31, 53%), που και αυτό δεν είναι ευκαταφρόνητο· διότι με αυτό το ποσοστό, ο ΣΥΡΙΖΑ απολαμβάνει τα πρωτεία, ανάμεσα στα αριστερά ευρωπαϊκά κόμματα.
Το γεγονός, μάλιστα, που από το προηγηθέν 23,75% των ευρωεκλογών ανέβηκε οκτώ, περίπου, μονάδες, θεωρείται επιτυχία, από την άποψη ότι διαλύει την πρόβλεψη περί «στρατηγικής ήττας». Στο κάτω – κάτω, μια πτώση κατά τέσσερις μονάδες (35,46%, Σεπτέμβριος, 2015) και μετά από μια δύσκολη πορεία και σκληρά οικονομικά μέτρα, μετά από μια σχεδόν τετραετή διακυβέρνηση, δεν είναι καταστροφή! Αντίθετα, όπως ειπώθηκε μεταφορικά, ο Αλέξης Τσίπρας «έπεσε από την Ακρόπολη και βρέθηκε όρθιος»· μήπως να προσθέσουμε ότι βρήκε μπροστά του και ένα γεμάτο πορτοφόλι;
Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ έχει το πολιτικό ένστικτο· έχει την ικανότητα να οσμίζεται από πού και προς ποια κατεύθυνση πνέει ο άνεμος της κομματικής ανόδου. Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο, όπου στην ομιλία του στο Ζάππειο, μετά την ανακοίνωση του οριστικού αποτελέσματος και την παγιοποίηση της ήττας του, μίλησε για τη δημιουργία κάποιου άλλου χώρου, φορέα, αφήνοντας ερωτηματικά, για το τι ακριβώς εννοούσε.
Είναι, όμως, «ηλίου φαεινότερο», ότι με βάση αυτό το ποσοστό, ανοίγονται οι προοπτικές για νέα διεύρυνση και επέκταση, ίσως προς το κέντρο και κάπως προς τα αριστερά… όσο επιτρέψει το δογματικό ΚΚΕ! Και κάτι τέτοιο δεν φαντάζει ανέφικτο για εκείνον, που πήρε από το χέρι το ΣΥΡΙΖΑ του 3,5% και τον έφτασε στο 35%…
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μετά την εκλογή του ως αρχηγός της ΝΔ, ξεκίνησε με σοβαρότητα, μεθοδικά, περίπου αθόρυβα και σταδιακά έβαλε (και επέβαλε) τις βάσεις για τη δημιουργία ενός σύγχρονου κόμματος. Όλα αυτά, δεν είναι άσχετα με τις σπουδές του στα πανεπιστήμια του Χάρβαρντ και του Στάνφορντ, των ΗΠΑ, καθώς και με το ότι εργάστηκε στη συνέχεια σε μεγάλες τράπεζες της Αγγλίας και ως σύμβουλος σε ελληνικές, αργότερα.
Αυτά τα συστήματα, που ανακοινώνει, περί αναθέσεως συγκεκριμένων καθηκόντων στους υπουργούς του, αλλά και περί προγράμματος με το οποίο παρακολουθείται η πρόοδος και η απόδοση, όσων έχουν αναλάβει συγκεκριμένα καθήκοντα, δεν είναι κάτι καινούριο· στο χώρο της δημόσιας διοίκησης, σε προηγμένες χώρες, αλλά και σε όλες τις μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις, είναι μια καθημερινότητα, που υποβοηθείται από την αντίστοιχη εξέλιξη των προγραμμάτων των Η/Υ.
Η διαφορά είναι ότι στη χώρα μας υπάρχει μια «διαφορά φάσεως» και πολλά συστήματα και εφαρμογές καθυστερούν να δρομολογηθούν· όπως η χρήση του αριθμού 112, για έκτακτη ανάγκη! Χρειάστηκε η … καταστροφική διέλευση του τυφώνα στη Χαλκιδική και ο ζήλος μιας νεοφώτιστης κυβέρνησης, για να αρχίσει να εφαρμόζεται η λειτουργικότητα ενός συστήματος, που έπρεπε να είχε δρομολογηθεί από το 2010, όπως έγινε και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες!
Δεν λείπουν οι ανυπόμονοι, αλλά και οι με τυφλό φανατισμό πολιτικοί αντίπαλοι, οι οποίοι προεξοφλούν την αποτυχία σε κάποιον που δεν έχει καλά – καλά ξεκινήσει. Χρειάζεται ψυχραιμία και υπομονή. Όμως, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, έχει δώσει στον Κυριάκο Μητσοτάκη μια εντολή για τετραετή θητεία, όπως προκύπτει από την αυτοδυναμία των 158 εδρών στη Βουλή. Αν είναι ρόδο … θα ανθίσει!!!
Με τους δύο «μονομάχους» να συγκεντρώνουν πάνω από το 70% του εκλογικού σώματος, τα μικρότερα κόμματα συνωστίζονται στους πολιτικούς διαδρόμους, γα να παίξουν και αυτά κάποιο ρόλο. Το τρίτο κόμμα, το ΚΙΝΑΛ, ξεπέρασε κατά μία μονάδα το ποσοστό που είχε πάρει στις ευρωεκλογές και θεωρείται σχετική επιτυχία. Ειδικά, στο νομό του Ηρακλείου, άλλοτε κάστρο του ΠΑΣΟΚ, έφτασε στο πολυπόθητο διψήφιο (11,38%, ρεκόρ) ενώ πανελληνίως έλαβε 8,1%.
Όμως, το μέλλον είναι άγνωστο … έως προβλέψιμο. Η μικρή αύξηση, σε σχέση με τις ευρωεκλογές (7,72%), σε μεγάλο βαθμό είναι ψηφοφόροι που ναι μεν ήθελαν την τιμωρία του ΣΥΡΙΖΑ (φορολογία, Μακεδονικό, κλπ), όχι όμως να φτάσουν και στη ΝΔ !!! Έτσι, αγκυροβόλησαν (προσωρινά;) στο ΚΙΝΑΛ, που χωρίς νεολαία και χωρίς να έχει κάτι το ιδιαίτερο, που να το διακρίνει ιδεολογικά, φαντάζει σαν «ξερολούκουμο» και εύκολη λεία, σ’ αυτούς που ονειρεύονται και επιδιώκουν επέκταση προς το κέντρο· το ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ…
Απομένει το σταθερό στις θέσεις και στα ποσοστά του, ΚΚΕ… Υπόσχεται να συνεχίσει τους αγώνες του, για το καλό των εργαζομένων…Το νεοφώτιστο ΜΕΡΑ25, με 9 βουλευτές, θα μας πει αυτά που μας έλεγε ο Γιάνης Βαρουφάκης το 2015. Απομένει να δούμε τη στάση της Ελληνικής Λύσης, που παραγκώνισε τη Χρυσή Αυγή, η οποία έμεινε «εκτός νυμφώνος»! Με τους 10 βουλευτές της θα μπορέσει να είναι «μια κάποια (Ελληνική) λύσις»;