Αγαπητή μου “Πατρίς”
Παρακαλουθώ όλα τα άρθρα σας γενικώς και κυρίως το ξεχωριστό το κ. Μπογδανίδη.
Σήμερα το αποκορύφωσε… με το “Εγένετο… αργία”.
Συγχαρητήρια.
Είχα κάποια προγραμματισμένα ραντεβου με την λογίστρια, με τον μηχανικό και την συμβολαιογράφο λόγω των τελευταίων μέτρων για τις γονικές παροχές.
Θέλοντας να βεβαιωθώ οτι θα ήταν στα γραφεία τους για να μην ξεσηκωθώ άδικα και με το χιόνι ή χαλάζι ήδη να κτυπάει τα τζάμια του αυτοκινήτου μου τηλεφώνησα και φυσικά ήταν όλοι τους εκεί… στη θέση τους για να εξυπηρετήσουν τους γενναίους πολίτες -εδώ γελάμε ή κλαίμε-που θα τολμούσαν να βγουν απο τα ζεστά τους σπίτια.
Σε μια ερημη πόλη οπου τράπεζες, καταστήματα, γραφεία εξυπηρετησης πολιτών, το ΙΚΑ, οχι το θεραπευτήριο αλλά οι υπηρεσίες που εξυπηρετούν τους ασφαλισμένους για διοικητικά θέματα στην Αλικαρνασσό, αλλά υποθέτω και αλλού η οικονομική εφορία, κλειστά με διαταγή του κράτους. Ήμουν σχεδόν η μόνη που κυκλοφόρησα, έκανα τα πρέποντα ώστε και οι αρμόδιοι να προλάβουν τις ημερομηνίες και γύρισα ασφαλής προσέχοντας μόνο να μην γλιστρήσω στις πλάκες της Λεωφ. Δικαιοσύνης.
Επιστρέφοντας διάβασα το άρθρο του κ. Μπογδανίδη στην εφημερίδα “Πατρίς” την οποία ο δικός σας διανομέας είχε αφήσει στις 5 το πρωί στο γραμματοκιβώτιό μας όπως κάνει κάθε μέρα εκτός της Κυριακής. Ήθελα να σας γράψω αυτά τα λίγα λόγια και να σας συγχαρώ για τις σωστές τοποθετήσεις της εφημερίδας σας που προφανώς εκφράζουν τις προσωπικές σας αντιλήψεις αλλά και των δημοσιογράφων σας για την πάντοτε ειλικρινή και αδέκαστη γνώμη τους σε καίρια θέματα.
Με εκτίμηση και ευχές για ένα καλύτερο 2022
Χρυσούλα Αντωνοπούλου
εκπαιδευτικός