Ι. Η βία και η νοθεία χαρακτήριζε ανέκαθεν τη συντηρητική παράταξη. Με αιχμή του δόρατος τα ΤΕΑ, τα τάγματα ασφαλείας, το άγριο φακέλωμα, -«Πας μη μεθ’ ημών εστί καθ’ ημών»- τις απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων κλπ, δεν επηρέαζε απλώς, αλλά καθόριζε το εκλογικό αποτέλεσμα.
Αν δε καμιά φορά ο λαός άντεχε στη βία ή απέτρεπε τη νοθεία, πάντα υπήρχαν πρόθυμοι «δημοκράτες» να σώσουν την παρτίδα με πρόσχημα την πατρίδα, αλλά και η εφεδρεία του στρατού οσάκις προέκυπτε «εθνική ανάγκη» για καμιά δικτατορία.
Με τη ωμή βία και την οργανωμένη νοθεία πάντα «κέρδιζαν οι Γερμανοί», όπως λένε οι φίλοι του ποδοσφαίρου για την ποδοσφαιρική Γερμανία, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δηλαδή διαιώνιζε και την εξουσία της.
Το σύνθημα « ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά χαρακτηρίζει» μια μακρά περίοδο της νεώτερης ιστορίας μας που όλοι πιστέψαμε ότι έχασε τη σημασία του μετά τη μεταπολίτευση και κυρίως μετά την ιστορική κοινωνική ανατροπή του 81 και την Εθνική συμφιλίωση με την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης.
Αμ δε, ο λαός μπορεί να ξέχασε όχι όμως και «η σύγχρονη δεξιά» που μετάλλαξε το DNE πολλών έξ ημών. Το πρόβλημα συνεπώς δεν είναι οι άλλοι αλλά εμείς οι ίδιοι.
Ο δράστης όμως, ο όποιος δράστης της οργανωμένης απόπειρας επηρεασμού των εκλογικών αποτελεσμάτων είναι το μέσον, ο εκτελεστικός βραχίονας του ηθικού αυτουργού και αποδέκτη των «καλών αυτών υπηρεσιών». Το πραγματικό πρόβλημα είναι ο ηθικός αυτουργός, ο ωφελούμενος, σύμφωνα με τις πάγιες διατυπώσεις στις προσκλήσεις των ευρωπαϊκών προγραμ-
μάτων, ο κλεπταποδόχος και οι άμεσοι συνεργοί του, χωρίς τη συμμετοχή των οποίων δεν θα μας απασχολούσε ως πραγματικός κίνδυνος ή μη μόνο ως ένα «απολίθωμα» του κακού (μας) παρελθόντος.
Τα εκτελεστικά όργανα, ώστε να είναι επικερδής και βιώσιμη η επιχείρηση πρέπει να είναι πολλά, ενώ οι κλεπταποδόχοι ελάχιστοι, μετρημένοι κυριολεκτικώς σε μερικά δάκτυλα του ενός και μόνον χεριού. Οι πρώτοι προστατεύονται από το νόμο περί προσωπικών δεδομένων, έτσι δεν μπορεί να διαπιστωθεί πόσοι από αυτούς ψήφισαν και στις πρόσφατες εκλογές της Νέας Δημοκρατίας δηλώνοντας ότι δεν ανήκουν σε άλλο κόμμα, δεν ισχύει όμως το ίδιο και για τους ωφελούμενους αποδέκτες των «καλών αυτών υπηρεσιών» που καλούνται την Κυριακή να παράσχουν Εξηγήσεις όχι ως ελεγχόμενοι αλλά ως αυστηρά και ακριβοδίκαια αξιολογούμενοι.
ΙΙΙ. Εκτός, όμως από την εν πολλοίς γραφική και ατελέσφορη αυτή δραστηριότητα, που απλά αφήνει έκθετους όποιους καρβέλια (ψήφων) ονειρεύονται ως κλεπταποδόχοι, και εκείνους που διαψεύδουν αλλά δεν κάνουν τίποτα για να αποτρέψουν το περιθωριακό αυτό φαινόμενο.
Μεγάλο ηθικό, πολιτικό, θεσμικό, και κοινωνικό θέμα εγείρει η επαπειλούμενη μαζική προσέλευση ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, η προσέλευση των οποίων δεν οφείλεται στην ελεύθερη κατ΄ ανάγκην βούληση τους, αλλά είναι συνέπεια των επισφαλών εργασιακών συμβάσεων που τους συνδέουν με οργανισμούς και επιχειρήσεις του στενότερου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Τώρα, εύλογα θα μου πείτε, καλά και πως αποδεικνύονται όλα αυτά, μα από τις στατιστικές μελέτες του εντελώς πρόσφατου παρελθόντος και τις σταθερές συμπεριφορές των συνήθως υπόπτων που δεν αλλάζουν τα χούγια τους και το «πετσί» τους. Κυριακή κοντή γιορτή και καλή συνέχεια τη Δευτέρα, για τα τελικά ΣΥΠΕΡΑΣΜΑΤΑ.
Ι.V. Αντίδοτα, στον μεταλλαγμένο ιό της βίας και της νοθείας αποτελούν:
α) Ο εθελοντικός, καθολικός εμβολιασμός μας με τα ισχυρότερα αντισώματα της μαζικής συμμετοχής.
β) Η έμπρακτη αποδοκιμασία και καταδίκη του φαινομένου στην κάλπη με την μεταφορά εντός αυτής των συμπερασμάτων που βγάλαμε μπροστά στο καθρέπτη μας.
γ) Η επανίδρυση, η πορεία, η συνέχεια και η συνέπεια και αναγέννηση της παράταξης είναι κυρίως ατομική υπόθεση καθενός από μας και της απεριόριστα ελεύθερης και χωρίς εξωγενείς επηρεασμούς επιλογής μας.