Το Σάββατο 25 Ιανουαρίου θα ξεκινήσει η διαδικασία εκλογής του νέου Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Τασούλα από την Βουλή των Ελλήνων.
Όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα κατά την πρώτη ονομαστική ψηφοφορία για να εκλεγεί Πρόεδρος απαιτούνται 200 ψήφοι, στην δεύτερη ψηφοφορία πάλι απαιτούνται 200 ψήφοι και εάν αυτό δεν επιτευχθεί η Βουλή θα συνεδριάσει για τρίτη φορά την Τρίτη 6 Φεβρουαρίου, όπου το όριο εκλογής Προέδρου ορίζεται στις 180 ψήφους.
Σύμφωνα με την τελευταία αναθεώρηση του Συντάγματος του έτους 2019 στην περίπτωση που ούτε στην τρίτη ψηφοφορία εκλεγεί Πρόεδρος, δεν διαλύεται η Βουλή και δεν προκηρύσσονται εκλογές όπως ίσχυε παλαιότερα, αλλά θα ακολουθήσει τέταρτη ψηφοφορία όπου το όριο είναι στις 151 ψήφους.
Η αναθεώρηση του Συντάγματος προβλέπει και μια τελευταία ακόμη προσπάθεια της Βουλής για να εκλέξει Πρόεδρο, μόνο με απλή πλειοψηφία μεταξύ των υποψηφίων.
Σύμφωνα πάντως με τα σημερινά αριθμητικά δεδομένα των Βουλευτών πολιτικών παρατάξεων στη Βουλή αυτό δεν αναμένεται να χρειαστεί, καθώς στο πρόσωπο του κ. Τασούλα θεωρείται βέβαιο ότι σε όλες τις διαδοχικές ονομαστικές ψηφοφορίες θα λαμβάνει πάνω από 156 θετικές ψήφους και η εκλογή του θα επιτευχθεί το αργότερο στις 12 Φεβρουαρίου 2025.
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αυτή τη φορά δεν έκανε έκπληξη και η αιτιολόγησή του για την επιλογή του Κώστα Τασούλα στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας ήταν ξεκάθαρη δηλώνοντας ότι:
«Κατά το επόμενο διάστημα και σε ένα ταραγμένο διεθνές περιβάλλον η πατρίδα χρειάζεται Πρόεδρο της Δημοκρατίας με μακρά διαδρομή στα κοινά και με σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά, να διαθέτει αληθινό πατριωτισμό, ακέραιο χαρακτήρα και μια γνήσια απλότητα και σεμνότητα».
Ξεκάθαρα επίσης θεωρούνται και τα μηνύματα που έστειλε o πρωθυπουργός με αυτή την απόφασή του πάντως, μέσα στη Νέα Δημοκρατία, δεξιά και αριστερά της.
Έθεσε όρια στον δημόσιο διάλογο περί συναίνεσης, τονίζοντας ότι δεν εξαρτάται υποχρεωτικά αυτή από επιλογή προσώπου που θα προέρχεται από τον χώρο της αντιπολίτευσης, αλλά προσώπου που έχει αποδείξει στην πράξη την δυνατότητα να συνθέτει και να ενώνει.
Άρα η επιλογή του Κώστα Τασούλα από την μια ικανοποιεί τη βάση της κεντροδεξιάς παράταξης και από την άλλη έχει εκλεγεί τρεις φορές Πρόεδρος της Βουλής με ευρύτατη πολιτική, δια παραταξιακή συναίνεση.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε μια μεγαλύτερη από την επιλογή του προσώπου έκπληξη. Πρότεινε μια σημαντική αλλαγή στον θεσμό της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Να ψηφίζεται και να εκλέγεται για μια και μόνη εξαετή θητεία, με στόχο να μην ανοίγεται κάθε φορά ένας κύκλος συζητήσεων και αντιπαραθέσεων για την ανανέωση ή την μη παραμονή του υπηρετούντος προσώπου στο αξίωμα.
Την προηγούμενη εβδομάδα κάποιοι στα μέσα έντυπης και ηλεκτρονικής ενημέρωσης εμφάνιζαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως «σημητικό» και αυτή την εβδομάδα ως «ακροδεξιό», με αφορμή την επιλογή του να εκφωνήσει επικήδειο για τον Κώστα Σημίτη και μετά στην επιλογή του να προτείνει τον Κώστα Τασούλα Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Η πραγματικότητα είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τότε που ανέλαβε την ηγεσία της Ν.Δ. μέχρι σήμερα προτείνει πολιτικές που κινούνται στο δρόμο του ρεαλισμού και του ορθολογισμού, χωρίς ταμπού και προκαταλήψεις και μοναδικό γνώμονα τις αρχές, τις ιδέες της παράταξης και τα συμφέροντα της χώρας.
Είναι αλήθεια ότι τα περισσότερα κόμματα είχαν ήδη γκρεμίσει κάθε πιθανότητα συναίνεσης πριν από την ανακοίνωση του πρωθυπουργού, κρατώντας αρνητική στάση σε οποιαδήποτε πρόταση υποψηφιότητας κι αν είχε κάνει.
Αυτή είναι η μόνιμη αδυναμία συνεννόησης προσώπων, κομμάτων και συμφερόντων στην Ελλάδα που έχει συχνά οδηγήσει σε αδιέξοδο τη χώρα.
Έτσι και τώρα αυτό επιδιώκεται γιατί βλέποντας ότι σε δύο χρόνια πριν τις εθνικές εκλογές η Ν.Δ. με τον Κυριάκο Μητσοτάκη έχουν ως στόχο μία τρίτη κυβερνητική θητεία, αναζητά η αντιπολίτευση τρόπο να «ψαλιδίσει» κάτι από την εκλογική της δύναμη και να της στερήσουν την αυτοδυναμία.