Toυ Ιωάννη Ξηρουχάκη
Η Τουρκία προσπαθεί να εμφανίζεται ως η κυρίαρχη πολιτική και στρατιωτική δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο και ότι μπορεί ανεμπόδιστα να κάνει ότι θέλει. Έτσι λοιπόν αποφάσισε και υπέγραψε μνημόνιο με την κυβέρνηση της Τρίπολης της Λιβύης παραβιάζοντας το δίκαιο της θάλασσας, ισχυριζόμενη ότι το Καστελόριζο και άλλα Ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου όπως η Ρόδος, η Κάρπαθος ακόμη και η Κρήτη δεν έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα.
Με την υπογραφή του συγκεκριμένου μνημονίου η Τουρκία έχει στόχο να προχωρήσει στην εκμεταλλευση των υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο και μάλιστα απειλεί ότι θα στείλει ωκεανογραφικό σκάφος το οποίο θα κάνει έρευνες στην περιοχή.
Λογάριαζε όμως χωρίς τον ξενοδόχο, γιατί τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων της Λιβύης η οποία είναι η ένατη Χώρα σε αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο και πρώτη στην Αφρική, είχαν βάλει στο μάτι πολύ προηγουμένως άλλοι, οι οποίοι περίμεναν την κατάλληλη ευκαιρία να παρέμβουν για την εκμετάλλευση τους. Άλλωστε αυτά ήταν και η αιτία της δολοφονίας του πρώην προέδρου της Λιβύης Μουαμάρ Καντάφι το έτος 2011 από δήθεν επαναστατημένους πολίτες.
Εκεί λοιπόν που η Τουρκία νόμιζε ότι θα πάει στη Λιβύη κολυμπώντας, αφού άλλωστε διέθετε και τις πολύ καλές σχέσεις με τον πρόεδρο Τραμπ, ήρθε το Στειτ Ντιπαρτμεντ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και είπε ότι το Καστελόριζο έχει δική του υφαλοκρηπίδα και δικαιώματα Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), όπως και κάθε περιοχή της ηπειρωτικής Χώρας, που σημαίνει ότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο ουσιαστικά θεωρείται για τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής σαν να μην υπάρχει.
Με την υπογραφή όμως του Μνημονίου της Τουρκίας με την Κυβέρνηση της Τρίπολης της Λιβύης, δημιουργήθηκαν πρόσθετα προβλήματα της Χώρας μας με την Τουρκία και για την επίλυση τους ανέλαβε την πρωτοβουλία η Γερμανία η οποία κατέχει και την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να γίνουν διαπραγματεύσεις μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας για τη διευθέτηση των μεταξύ τους διαφορών.
Στις διαπραγματεύσεις όμως αυτές αν γίνουν και όποτε γίνουν, πρέπει η Χώρα μας να είναι καλά προετοιμασμένη, διότι είναι βέβαιον ότι η Τουρκία θα θέσει στο τραπέζι πολλά θέματα, όπως για παράδειγμα την υφαλοκρηπίδα των νησιών μας, που θα απαιτήσει αν όχι ότι δεν έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα, τουλάχιστον ότι είναι μειωμένη και ότι μπορεί να διεκδικήσει ένα μέρος από αυτήν. Ο τρόπος άλλωστε που εφαρμόζει είναι το γνωστό ανατολίτικο παζάρι, που θεωρεί εξαρχής ότι είναι τα μισά δικά της και μετά έρχεται και διεκδικεί από τα άλλα μισά τα περισσότερα.
Επειδή λοιπόν ο συνομιλητής μας δεν είναι καλόπιστος, πρέπει η Χώρα μας να θέσει κόκκινες γραμμές οι οποίες δεν πρόκειται να ξεπεραστούν, διότι η Τουρκία είναι αδηφάγος, δε χορταίνει και όσο της δίνεις τόσο ζητάει πολύ περισσότερα.
Επίσης σε περίπτωση που οι διαπραγματεύσεις δεν επιτύχουν, πρέπει για να μην επαναληφθεί αυτό που συνέβη τον μήνα Αύγουστο του έτους 1974, με την Κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο Χωρών, η Τουρκία πραγματοποίησε δεύτερη εισβολή στην Κύπρο και κατάλαβε ένα μεγάλο μέρος ακόμη του Κυπριακού εδάφους μεταξύ των οποίων ήταν και η Αμμόχωστος.
Πρέπει λοιπόν να έχουν γνώση οι φύλακες και τα παθήματα να γίνονται μαθήματα και η Χώρα μας να είναι πανέτοιμη για όλα, ώστε ν΄αποκρούσει το οποιοδήποτε ενδεχόμενο, γιατί όπως λέει ο σοφός λαός μας, όποιος φυλάει τα ρούχα του έχει τα μισά.
Φοβάμαι όμως ότι αν το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων, δεν είναι ευνοϊκό για τη χώρα μας, μπορεί να γίνει προσπάθεια, να περάσει στον Ελληνικό λαό ως μεγάλη επιτυχία, αφού με τα αυστηρά μέτρα που παίρνονται καθημερινά, λόγω του κορονοϊού και τα τεράστια οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει, όχι μόνο δεν μπορεί να αντιδράσει, αλλά μπορεί να αποδεχτεί και την οποιαδήποτε λύση, ακόμη και αν είναι σε βάρος της Χώρας μας.
Τέλος ευχόμαστε να πάνε όλα καλά και να υπάρξει μια δίκαιη λύση για το καλό και των δύο λαών.